54
hazırlığın ilk mərhələsi idi. 1987-ci ildən başlayaraq ortaya atılan
qondarma Dağlıq Qarabağ probleminin
mahiyyəti əslində Moskva
tərəfindən dəstəklənən erməni daşnaklarının Qarabağı Azərbaycandan
qoparmaq planının tərkib hissəsi idi. SSRİ hökuməti 1988-ci ilin
martında Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin sosial-iqtisadi inkişafının
sürətləndirilməsi haqqında qərar q
əbul etdi. Bu qərarın əsas mahiyyəti
Dağlıq Qarabağın ayrıca subyekt kimi inkişafını əsaslandırmaqla,
vilayətin bir çox sosial-iqtisadi məsələlərinin həllini birbaşa ittifaq
nazirliklərinə həvalə etməklə onun Azərbaycanın tərkibindən çıxmasının
əsasını qoydu. Növbəti addım isə 1989-cu il yanvarın 12-də atıldı. SSRİ
Ali Soveti Rəyasət Heyətinin Muxtar Vilayətdə xüsusi idarəetmə forması
yaratmaq haqqında fərmanı dərc edildi. SSRİ kütləvi informasiya
vasitələrində dövlətin bu antikonstitusion fəaliyyəti təbliğ edilir, mənfi
azərbaycanlı obrazı formalaşdırılırdı. SSRİ dövlətinin bu antikonstitusion
və milli ehtirasları qarışdıran fəaliyyəti 1988-ci
ildə həm Ermənistandan,
həm də Dağlıq Qarabağdan kütləvi etnik təmizləmə əməliyyatlarının -
azərbaycanlıların kütləvi surətdə rus ordusunun təzyiqi altında qovulması,
insan hüquqlarının kütləvi surətdə pozulması üçün şərait yaratdı. SSRİ
hökuməti bilavasitə erməni millətçilərinin havadarı olan M.S.
Qorbaçovun rəhbərliyi və göstərişi ilə bu ədalətsizliklərə qarşı öz haqq
səsini ucaldan Azərbaycan xalqına divan tutmaq yoluna qədəm qoydu.
1990-ci il yanvarın 20-də öz hüquqlarını, milli suverenliyini,
Azərbaycan Respublikasının ərazi bütovlüyünü qorumaq uğrunda
mübarizə aparan, öz etiraz səsini ucaldan xalqa qarşı fövqəladə vəziyyət
elan etmədən, heç bir xəbərdarlıq etmədən Sovet ordusunun xüsusi
təyinatlı dəstələri və daxili qoşunların iri kontingenti Bakı şəhərini işğal
etdi. Dünyada tayı-bərabəri olmayan 20 Yanvar faciəsi baş verdi. Xüsusi
qəddarlıq və misli görünməmiş vəhşiliklərlə müşayiət edilən bu
əməliyyatda Rusiyanın müxtəlif regionlarından toplanmış ermənilərin
iştirak etməsi silahsız dinc xalqın kütləvi surətdə qırılmasına gətirib
çıxardı. Sovet dövləti tərəfindən həyata keçirilən
bu qəddar əməliyyat
dünya tarixində dövlətin öz vətəndaşlarına qarşı törətdiyi ən qanlı
cinayətlərdən biri hesab edilir.
55
Bu dövrdə Azərbaycana başçılıq edən millət düşmənləri Ə.Vəzirov və
A.Mütəllibov nəinki bu qanlı hadisənin qarşısını almadılar, əksinə,
cinayətkarlara kömək etdilər. XX əsr tarixində totalitarizmin törətdiyi ən
qanlı cinayətlərdən hesab edilən 20 Yanvar faciəsinin səbəbkarlarının öz
cəzalarını indi də almaması böyük təəssüf doğurur. Xalqımız 20 Yanvar
faciəsi zamanı böyük itkilər versə də, təcavüzə məruz qalsa da Vətənin
azadlığı və müstəqilliyi uğrunda öz qəhrəmanlıq əzmini bütün dünyaya
nümayiş etdirdi.
Xalqımız öz milli mənliyini qorumaq
uğrunda şəhidlik zirvəsinə
yüksələn Vətən övladları ilə çox haqlı olaraq fəxr edir.
Azərbaycan
xalqının bu qanlı faciəsinin ağrı-acılarını, bütövlükdə böyük bir xalqın
təcavüzə məruz qalmasını dərindən duyan, onu şəxsi faciəsi kimi
qarşılayan, hamının susduğu, respublikamızın informasiya blokadasına
salındığı bir zamanda ilk etiraz səsini ucaldan ulu öndər Heydər Əliyev
oldu.
H.Əliyev ağır xəstə olduğuna baxmayaraq, övladları ilə birlikdə 1991-
ci il yanvar ayının 21-də Azərbaycanın cəlladlarına qarşı qəzəb və
hiddətini bildirmək üçün Azərbaycan Respublikasının Moskvadakı daimi
nümayəndəliyinə gəldi. Heydər Əliyev öz dərin məzmunlu çıxışında bu
qanlı hadisəni lənətlədi və Azərbaycan xalqına dərin hüznlə başsağlığı
verdi. O, Bakıya qoşun yeridib dinc əhaliyə divan tutan SSRİ-nin və
Azərbaycan SSR-in rəhbərlərinin xalqa zidd mənfur hərəkətlərini kəskin
tənqid etdi, onlara cəza verilməsini tələb etdi.
Heydər Əliyevin bu çıxışı bütün beynəlxalq
aləmdə böyük əks-səda
doğurdu. Dünya ictimaiyyəti bu işin təşkilatçılarını lənətləməyə başladı.
Məhz Qorbaçovun bilavasitə göstərişi və rəhbərliyi ilə həyata keçirilən bu
qanlı faciə parçalanmağa başlayan SSRİ-nin dağılmasını daha da
tezləşdirdi.
Heydər Əliyevin bu dəhşətli faciəyə etiraz əlaməti kimi cinayətkar
Kommunist Partiyasının sıralarını tərk etməsi xalqını ürəkdən sevən
böyük Vətən oğlunun çox ciddi addımı idi.
56
II fəsil
HEYDƏR ƏLİYEV
VƏ MÜSTƏQİLLİK İLLƏRİNDƏ
AZƏRBAYCANDA KİTABXANA İŞİ
Azərbaycan müstəqil dövlətdir. Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi
tarixi hadisədir, Azərbaycan xalqının tarixi nailiyyətidir.
Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi dönməzdir, əbədidir və bizim borcumuz
dövlət müstəqilliyini, əldə etdiyimiz milli azadlığı daim qoruyub
saxlamaqdır. Bizim borcumuz bu müstəqilliyi möhkəmləndirməkdən və
gələcək nəsillərə müstəqil, qüdrətli Azərbaycan dövləti çatdırmaqdan
ibarətdir.
Heydər Əliyev
1990-cı ilin əvvəllərindən SSRİ dağılmağa, müttəfiq respublikalar bir-
birinin ardınca öz müstəqilliyini elan etməyə başladı. Azərbaycan
rəhbərliyinin SSRİ-ni saxlamaq üçün həyata keçirməyə çalışdığı cəhdlərə
baxmayaraq, xalqın təzyiqi altında Azərbaycan Ali Soveti-nin sessiyası
1991-ci il avqustun 30-da “Azərbaycan Respublikasının dövlət
müstəqilliyini bərpa etmək haqqında” bəyannamə qəbul etdi. İmperiyanın
güc toplayıb, təşəbbüsü
ələ alacağına, SSRİ-nin yenidən
möhkəmlənəcəyinə ümid bəsləyən respublika rəhbəri Ayaz Mütəllibov və
onun əlaltılan Azərbaycan Respublikasının Dövlət Müstəqilliyi haqqında
qanunun qəbul olunmasını xeyli yubatmağa müvəffəq oldular. Nəhayət,
1991-ci il oktyabr ayının 18-də Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin
sessiyasında “Azərbaycan Respublikası-nın Dövlət Müstəqilliyi haqqında
Konstitusiya aktı” yekdilliklə qəbul edildi. 1991-ci il dekabrın 29-da
böyük çətinliklə də olsa Azərbaycanda Konstitusiya aktına
münasibəti
bildirmək üçün Ümumxalq referendumu keçirildi. Referendumda iştirak
edən əhalinin 95 faizi müstəqillik aktının lehinə səs verməklə öz iradəsini
bildirdi. Tarix XX əsrdə Azərbaycan xalqına ikinci dəfə dövlət
müstəqilliyi elan etmək, müstəqil, unitar
və dünyəvi dövlət yaratmaq
imkanı verdi. Lakin xalqımız əsrlər boyu arzusunda olduğu dövlət
müstəqilliyini qurmaq, inkişaf etdirmək, möhkəmləndirmək, müdafiə
edib saxlamaq üçün böyük çətinliklər,
daxili və xarici