Türk dünyasının böyük oğlu
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
57 düşmənlərə qarşı ağır mübarizələr və dağıdıcı müharibə ilə üzləşdi. Bu dövrdə Azərbaycan rəhbərliyində gedən daxili çəkişmələr, hökumətin müstəqil daxili və xarici siyasət konsepsiyasının olmaması, Dağlıq Qarabağ problemini həll etmək üçün ardıcıl siyasət yeridə bilməməsi, ordunu vaxtında təşkil etməməsi, təslimçi siyasət yeritməsi Azərbaycan dövlətinin varlığını təhlükə qarşısında qoymuşdu. Məhz buna görədir ki, 1991-1992-ci illərdə Dağlıq Qarabağda vəziyyət daha da gərginləşdi, dəhşətli Xocalı faciəsi baş verdi. Azğınlaşmış düşmən heç bir tutarlı cavab almadığından ruhlanaraq torpaqlarımızı işğal etməyə başladı. Bütün bunlar A.Mütəllibovun vəzifədən getməsi üçün şərait yaratdı və o, Moskvaya öz havadarlarının yanına qaçdı. 1992-ci ildə Xalq Cəbhəsi-Müsavat birliyi hakimiyyəti ələ aldı. Səriştəsiz insanlardan ibarət olan bu dövlət ölkə daxilində gedən prosesləri tənzimləyə bilmədi, xaos, anarxiya, hərc-mərclik hökm sürməyə, ən qorxulusu isə ölkə iqtisadiyyatı dağıdılmağa, milli sərvətlərimiz talan edilməyə başlandı. Ordu quruculuğunda da heç bir müvəffəqiyyət qazanılmadığından, ölkə torpaqlarının işğalı üçün əlverişli şərait yarandı. Əliyalın xalq erməni təcavüzü qarşısında köməksiz qalmışdı. 1993-cü ildə Xalq Cəbhəsinin silahlı dəstələri arasında qanlı toqquşmalar başlandı. Gəncə qiyamı baş verdi. Ölkədə gündən-günə dərinləşən siyasi-iqtisadi, sosial və ordu quruculuğunda baş verən böhran hökuməti iflic vəziyyətinə saldı. Baş nazir, Milli Məclisin sədri, bütün güc nazirliklərinin rəhbərləri istefaya getdi. Bütün bunlar artıq 1993-cü ilin iyun ayında hökumət böhranını daha da dərinləşdirdi. Ölkədə hakimiyyətsizlik hökm sürməyə başlamışdı. Müdrik Azərbaycan xalqı böyük fəlakətin yaxınlaşdığını, müstəqilliyin ciddi təhlükə qarşısında qaldığım hiss edirdi. 1993-cü ilin ortalarında Azərbaycanın bir neçə “müstəqil” bölgəyə parçalanması prosesi gedirdi və respublikamızda “xanlıqlar” deyilən qurumların yaradılması havası ilə yaşayan, lakin xalq tərəfindən tanınmayan bəzi üzdəniraq liderlər üçün hakimiyyət ehtirası Vətən, xalq, torpaq kimi müqəddəs anlayışlardan çox-çox yüksəkdə dururdu. Rusiya 58 tərəfindən qızışdırılan bu üzdəniraq “liderlər” “Talış Muğan Respublikası”, “Ləzgistan dövləti” və “Bakı quberniyası” yaratmaqla ölkəni parçalamaq istəyirdilər. Məhz belə bir dövrdə, ölkəmizin real vətəndaş müharibəsi ilə üz-üzə dayandığı bir zamanda xalqın çoxdan bəri arzuladığı şəxsiyyətin hakimiyyətə qaytarılması uğrunda qurtuluş hərəkatı başlandı. Qurtuluş hərəkatının başçıları sanki Allah təalanın Azərbaycan xalqının bu dar günü üçün qoruyub saxladığı, o dövrdə Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Sovetinin sədri işləyən Heydər Əliyevin ölkə rəhbərliyinə gəlməsini tələb edirdilər. Müasir tariximizdə dönüş nöqtəsi sayılan bu tarixi zaman kəsiyində xalqımız onu ağır bəlalardan qurtaracaq bir xilaskar, gələcəyin yolunu göstərən əfsanəvi bir qəhrəman hesab edir, bütün ümidini ona bağlayırdı. O zaman Naxçıvan blokada şəraitində idi. Gedib-gəlmək çətin olsa da Azərbaycanın ayrı-ayrı rayonlarından insanlar dəstə-dəstə oraya gedir, Bakıya böyük siyasətə qayıtmasını Heydər Əliyevdən xahiş və tələb edirdilər. 1992-ci il oktyabrın 16-da “Səs” qəzeti vasitəsilə Azərbaycanın 91 nəfər tanınmış ziyalısı “Azərbaycan sizin sözünüzü gözləyir” deyə Heydər Əliyevə müraciət etmişdi. İş o yerə gəlib çatmışdı ki, Azərbaycan Respublikasının prezidenti Əbülfəz Elçibəy vəziyyətin olduqca ağır və çıxılmaz olduğunu hiss edərək dəfələrlə kömək üçün Heydər Əliyevin Bakıya gəlməsini xahiş etmişdi. Xalqın təkidli müraciətini nəzərə alaraq H.Əliyev 1993-cü il iyun ayının 9-da hökumətin onun ardınca göndərdiyi təyyarə ilə Bakıya gəldi. İndi “H.Əliyevi hakimiyyətə mən gətirmişəm”, “biz gətirmişik” deyənlərin sayı çoxdur. Ancaq o dövrdə baş verən hadisələrin analitik təhlili göstərir ki, H.Əliyevi hakimiyyətə bütövlükdə Azərbaycan xalqı gətirmişdir. Ayrı-ayrı insanlar, qurumlar, partiyalar isə xalqın tərkib hissəsidir. 1993-cü il iyunun 15-də Heydər Əliyev Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin sədri seçildi. İyunun 24-dən etibarən isə Milli Məclisin qərarı ilə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin səlahiyyətlərini icra etməyə başladı. H.Əliyevin Ali Sovetin sədri vəzifəsinə seçildiyi gün Azərbaycanın müasir dövr tarixinə “Qurtuluş günü” kimi daxil oldu. 59 Hadisələrin sonrakı inkişafı bu fikrin nə qədər düzgün olduğunu sübut etdi. Sözün həqiqi mənasında 15 iyun 1993-cü il Azərbaycan Respublikasının həyatında yeni dövrün başlanğıcı oldu. Müstəqil, suveren Azərbaycan dövlətçiliyinin həyatında yeni mərhələ - H.Əliyev mərhələsi başlandı. Bu mərhələnin proqram sənədi kimi Milli Məclisə sədr seçildikdən sonra H.Əliyevin ilk çıxışına diqq ət yetirək. Deputatların etimadına görə minnətdarlıq etdikdən sonra o dedi: “Mən bu gün burada uzun nitq söyləmək istəmirəm. Ancaq bir neçə söz var ki, mən onları deməyə borcluyam. İlk növbədə Milli Məclisin sədri kimi mən Azərbaycan Respublikasının tarixi nailiyyəti olan müstəqilliyi qorumağı, möhkəmləndirməyi özümün əsas vəzifələrimdən hesab edirəm. Azərbaycan Respublikasının müstəqilliyi 1918-ci ildə yaranmış ilk demokratik Azərbaycan Respublikasının ənənələri əsasında müasir tələblərlə, dünyada gedən proseslərlə bağlı olaraq təmin olunmalıdır. Bu sahədə nə lazımdırsa edəcəyəm və heç kəsin şübhəsi olmasın ki, mən ömrümün bundan sonra qalan hissəsini harada olursa-olsun yalnız və yalnız Azərbaycan Respublikasının müstəqil dövlət kimi inkişaf etməsinə həsr edəcəyəm. Bununla əlaqədar olaraq bildirmək istəyirəm ki, Azərbaycan Respublikası bundan sonra heç vaxt müstəqilliyini itirməyəcək, yenidən heç bir dövlətin tərkibinə daxil olmayacaq və heç bir başqa dövlətin əsarəti altına düşməyəcək”. Ulu öndərin proqram xarakterli bu çıxışı dövlətimizin və xalqımızın gələcək vəzifələrini müəyyənləşdirdi və o, bütün sonrakı fəaliyyəti boyu bu proqramın həyata keçirilməsini ön plana çəkdi. 1993-cü il oktyabrın 3-də Azərbaycan xalqı Heydər Əliyevi alternativ əsasla, böyük səs çoxluğu ilə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti seçdi. Heydər Əliyev çox çətin bir dövrdə hakimiyyətə gəlmişdi. O, tezliklə ölkəni gözləyən fəlakətdən, alovlanmaqda olan vətəndaş müharibəsindən, Azərbaycanın parçalanmasından, torpaqlarının işğal edilməsindən xilas etməli, müstəqil Azərbaycan dövlətçiliyini qoruyub saxlamalı idi. Böyük dövlətçilik ənənəsinə və siyasi təcrübəyə yiyələnmiş H.Əliyev ilk növbədə dövlət idarələrinin möhkəmləndirilməsini Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|