26
“Serika (Türk – sirlər ölkəsi) qərbdən İmay dağının o ta-
yında, uzunluq dairəsi üzrə yerləşən İskitiya (Skifiya, Ġskitlər
ölkəsi) ilə, şimaldan Fuludan keçən paralel xətt üzrə uzanan
bataqlq torpaqlarla, şərqdən son ucu 180◦ / 63◦ və 180◦ / 35◦
arasında yerləşən naməlum torpaqlarla, cənubdan isə öncə
Qanq çayının o tayında yerləşən Hindistanla, 173◦ / 35◦ xətti
ilə, sonra isə eyni xətt üzrə sonu bilinməyən Çinlə əhatələn-
mişdir.
Serikadan (Türk - sirlər ölkəsindən) keçən dağlar bun-
lardır: Son ucu 153◦/ 60◦ və 171◦/ 56◦ arasında yerləşən “An-
nib” adlandırılan dağlar; 167◦ / 47◦30′ və 174◦ / 47◦30′ ara-
sında yerləşən Avzak dağlarının şərq tərəfi; 167 / 47◦30′ və
174◦ / 47◦30′ arasında yerləşən və “Asmirey” adlandırılan dağ-
lar; son ucu 162◦ / 44◦ və 171◦ / 40◦ arasında qalan Kasi dağ-
ları; ortası 170◦ / 43◦ - yə düşən Faqur dağı; sonu 165◦ / 36◦ ilə
əhatələnən, bəzən “Ser” (Sir) də adlandırılan Emod dağları və
169° / 36° və 176° / 39° arasında qalan Ottorokara dağı.
Serikanın bütün ərazisi boyu əsasən iki çay axır: Bir mən-
bəyini yeri artıq qeyd edilmiş Avzak dağlarından, digər mən-
bəyini isə Asmirey dağlarından (174° / 47°30′) alan, 160° /
49°30′ üzrə Kasi dağlarına tərəf istiqamətlənən və bir qolunu
da oradan (161° / 44°15′) alan Oyxard və mənbələrini eyniylə
Kasi (160° / 43◦), Ottorkara (176° / 39°) və Emod (160° / 37°)
dağlarından alan Bautis.
Serikanın şəhərlərinin adları bunlardır: Damna - 156° /
51° 40′; Piada -160° / 49°40′; Asmireya - 170° / 48° 20′;
Aspakara - 162°30′ / 42°40′; Drosaxa - 167°40′ / 42°30′;
Paliana - 162°30′ / 41°-; Abraqana - 163°30′ / 39°30; Foqara -
171°20′ / 39°40′; Daksata - 174◦ / 39◦40′; Orosana - 162◦ /
37◦30′; Ottorokara - 165° / 37°15′; Solana - 169° / 37°30′;
paytaxt Sera - 169° / 37°30′...
Paytaxt Sera 14 saat 45 dəqiqəyə bərabər olan ən uzun
günə sahibdir və Aleksandriyadan (Ġskəndəriyyədən) 7 saat 50
dəqiqə və ya tam 8 saat şərqdə yerləşir...” (Пьянков, 1986, c. 7-
10).
27
İordanın yazdıqlarından isə ser (sir) xalqının öncə Xəzər
sahillərində yaşadıqları və sonradan Orta Asiya, Çin və Mon-
qolustan tərəflərə köç etdikləri aydınlaşır (The Gothic Histoy of
Jordanes, 1960, V).
Sir və ya ser xalqının kim olduğunu biz Orxon-Yenisey
abidələrindən öyrənirik. Belə ki, Tonyuquq ucaltdırdığı abidədə
özünün mənsub olduğu xalqı "türk sir xalqı" adlandırır. Sözü-
gedən abidənin 3 və 4-cü sətirlərində oxuyuruq:
" Türk sir bodun yerintə bod kalmadı" (Türk sir xalqının
yerində boy qalmadı). (Rəcəbov, Məmmədov, 1993, s. 117).
Eyni abidənin 11-ci sətrində isə deyilir:
"Türk sir bodun yerintə idi yorımazun" (Türk sir xalqının
yerində yiyə yürüməsin) (Rəcəbov, Məmmədov, 1993, s. 118).
Tonyuquq abidəsinin 60, 61 və 62-ci sətirlərində də eyni
etnonim ilə rastlaşırıq:
"Kapağan kağan türk sir bodun yerintə bod yəmə, bodun
yəmə, kisi yəmə idi yok ertəçi erti. İltəris kağan, Tonyukuk
kazğantuk üçün Kapağan kağan, türk sir bodun yorıduku...
Türk Bilgə kağan türk sir bodunığ igidü olurur" (Kapağan xa-
qanın türk sir xalqının yerində bir nəfər də, xalq da, adam da
sahib olmayacaqdı. Ġltəris xaqan, müdrik Tonyuquq qazandığı
üçün Kapağan xaqanın türk sir xalqı yaĢamaqdadır. Türk müd-
rik xaqanı türk sir xalqını, oğuz xalqını yüksəldərək taxtda otu-
rur) (Rəcəbov, Məmmədov, 1993, s. 121).
Maraqlıdır ki, sözügedən abidədə Tonyuquq türk sir xal-
qını ardına alıb Ötügenə, yəni Türk Xaqanlığının mərkəzi olan
və bugünkü Monqolustan ərazisində yerləşən əraziyə gətirdi-
yindən söz açmaqda və keçdiyi yerlər sırasında Dəmir Qapı-nın,
yəni Dərbəndin də adını çəkməkdədir:
"Kəlürtüm ög türk bodunığ Ötükən yerkə ben özüm bilgə
Tonyukuk." (Doğma türk xalqını Ötügen yürinə mən - müdrik
Tonyuquq özüm gətirdim. 17-ci sətir) (Rəcəbov, Məmmədov,
1993, s. 118).
"Təmir Kapığa təgi irtimiz, anta yanturtımız... Ol küntə
təgdi türk bodun Təmir Kapığka." (Dəmir qapıya təki çatdıq,
28
oradan qaytardıq... Həmin gün türk xalqı Dəmir qapıya çatdı.
45-46-cı sətirlər) (Rəcəbov, Məmmədov, 1993, s. 120).
Bütün bu deyilənlərə qədim Çin mənbələrində Xəzərin qər-
bindən gəldikləri bildirilən türklərin Çin qaynaqlarında adı "Ka-
pan Pu" kimi çəkilən ilk xaqanlarının adının "Tonyuquq" abidə-
sindəki Qapağan xaqanın adı ilə səsləşməsini də əlavə etmək
lazımdır.
Türklərin qədim Çin mənbələrində əbədiləşərək dövrümü-
zədək ulaşan ―Boz qurd‖ dastanının, daha doğrusu qurda totem
münasibətinin Qafqaz xalqları içərisində geniş yayılması da türk
- sirlərin coğrafi areal baxımından Qafqaz mənşəli olmasının
əlavə sübutu kimi gözdən keçirilə bilər. Məlumat üçün bildirək
ki, bənzər mifik süjetə osetinlərin, xevsurların, çeçenlərin, meq-
rellərin və s. Qafqaz xalqlarnn əsatirlərində də rast gəlinir.
Azərbaycanda qeydə alınmış bir mif isə Çin qaynaqlarında
qeydə alınmış mifin cüzi fərqlər nəzərə alınmazsa, demək olar
ki, tam əsli mahiyyətindədir:
Bir tayfa varımış. Bı tayfanın başçısı sonsuzmuş. Çox qur-
bannan, nəzir-niyazdan sora bının bir oğlu olur. Uşax dörd-
beş yaşına çatır, əmmə yeriyəmmir, heş ayax üsdə durammır.
Dədəsi başdıyır ağlamağa ki, bə mən ölənnən sora bı şikəs
olumun axırı nolacax?
Elə bı vaxdı düşmannar basqın eliyillər, bı tayfanı qırıp-
çatırlar. Bütün kişiləri öldürüp, arvad-uşağı qul eliyillər. Bı
uşağı da şikəs olduğuna görə aparmıllar, atıllar bir daşın di-
binə ki, qurt-quş yesin.
Düşmannar tutduxları əsirləri də götürüp gedənnən sora
bir canavar gəlir. Uşağı əmizdirir, sora götürüp aparır öz yu-
vasına, başlıyır bını saxlayıp bəsləməyə. Neçə illər keçir, uşa-
ğın ayaxları açılır. Özü də bir pəhlivan olur. Nərəsi gələndə
şir, pələh girməyə deşik axtarır. Oğlanın adı hər yana yayılır.
Düşmannar da bının sorağın eşidip gəlillər onu öldürməyə.
Ancax bir yannan oğlan, o biri yannan da canavar bınnarın
əhdin kəsir, bir nəfərin belə sağ bıraxmayıp hammısın öldü-
Dostları ilə paylaş: |