nümay
əndələrindən ibarət bir qrup Moskvaya nəcib bir
m
əqsədlə getmişdir: onlar yanvar hadisələrindən sonra Bakını
t
ərk etmiş rusdilli əhalinin nümayəndələri ilə görüşmək,
...
əvvəlki həyat və peşə statusunu qaytarmaqda bu adamlara
köm
ək göstərmək istəyirdilər”... (“Yurda qayıt” məqaləsi,
“Kommunist”, mart 1990).
Az
ərbaycanın belə ağır və odövrkü Ayaz Mütəllibov
hakimiyy
əti üçün çıxılmaz vəziyyətində “Kommunist” qəzeti
el
ə həmin o “Kommunist” qəzetinin mart saylarında ard-arda
A.N
əbiyevin İlaxır çərşənbələrlə bağlı qurama çərşənbələrini
“Baharın özgə hüsnü var” başlığı ilə verir. Ölkənin bu
v
əziyyətində baharın özgə nə hüsnü ola bilərdi? 20 Yanvar
hadis
ələrində canını fəda edən şəhidlərin qanı hələ
qurumayıb... Xalq çaşqınlıq və matəm içindədir, bağlı olduqları
Moskvanın satqınlığı, xəyanəti, M.Qorbaçovun məkrli siyasəti
kommunist partiyasına nifrəti, qəzəbi artırıb. Belə bir vaxtda
“Kommunist” q
əzeti M.Qorbaçovun mətbuat konfransının
materiallarını, Sov.İKP XXVIII Qurultayına nümayəndələrin
seçilm
ə qaydasını, Sov.İKP Mərkəzi Komitəsinin Plenumunun
materiallarını 18 mart 1990-cı il sayında böyük səhifələrlə
verir, axırıncı 6-cı səhifəsində A.Nəbiyevin “Baharın özgə
hüsnü var...” silsil
əsindən çərşənbə materialına da geniş yer
ayırır. Sanki Azərbaycanda başqa problem yoxmuş kimi...
Sadaladığım dövlət materialları ilə birgə, “Kommunist”
q
əzetinin eyni sayında yer almaq üçün yuxarıdan razılıq olmalı
idi
ki, onu da vermişdilər. O zaman məqsəd nə idi?
Maraqlıdır ki, ilk dəfə dörd ünsürün çərşənbələrə ad kimi
verilm
əsinin məhz 1990-cı ilim martında şahidi oluruq. Həm
d
ə gecikmiş çərşənbə materiallarının ard-arda qəzetin üç
sayında (16 mart – cümə günü, 17 mart – şənbə günü, 18 mart
242
–
bazar günü) saylarında, çərşənbə axşamları deyil, fərqli
günl
ərdə (halbuki birinci (Yalançı) çərşənbə fevralın 27-ə,
ikinci (X
əbərçi, Çıdırçı) çərşənbə martın 6-a, üçüncü (Qara,
Ölü) ç
ərşənbə martın 13-ə, dördüncü (Axır) çərşənbə isə martın
20-
ə düşürdü). 1990-cı ildə Axır çərşənbə ilə ilin təhvil olması
üst-üst
ə düşmüşdü...
Azad N
əbiyevin “Novruz bayramı” toplusu da 1990-cı
ild
ə yenicə çap olunmuşdu. Bildiyimiz kimi, bu topluda nə od,
n
ə yel... çərşənbəsi yoxdur. Lakin həmin toplu ilə parallel
folklorçu “Kommunist” q
əzetində tamamilə burada
yazdıqlarının əksinə gedərək başqa fikirlər söyləyir və
ünsürl
əri çərşənbələrə pərçimləyir. Amma hələ fikirlərində
t
ərəddüdlər var. Məsələn, od, yel yazsa da, Əzəl və Axır
ç
ərşənbəyə hələ ad qoya bilməyib. Elə Axır çərşənbə kimi də
verir. H
ələ torpaq məsələsi yoxdur...
N
ə idi alimi eyni vaxtda çərşənbələrə ikili yanaşmağa
vadar ed
ən? Bu suala A.Nəbiyev özü bu oyunların nəticəsi olan
“İlaxır çərşənbələr” (Azərnəşr, 1992, 62 s.) kitabına
qeydl
ərində [25, s.59] cavab verir: “İlaxır çərşənbələrin ilkin
ç
ərşənbəsi barədə ilk geniş məlumat “Kommunist” qəzetinin
1990-
cı il 16 mart tarixli “Əzəl çərşənbə” guşəsində
verilmişdi... Qəzetin əməkdaşı mədəniyyətşünas-alim İlham
R
əhimli İlaxır çərşənbələrin hər birinə bir səhifəlik material
hazırlamağı xahiş etdi. Dostum və həmkarımın xahişi yerinə
düşdü...”. Onu da qeyd edək ki, İlham Rəhimli “Kommunist”
q
əzetində müxtəlif illərdə ədəbi işçi, baş müxbir, felyeton və
publisistika, m
ədəniyyət şöbələrinin müdiri işləyib.
"Az
ərbaycan" qəzetinin baş redaktoru, prezident aparatının
humanitar siyas
ət şöbəsinin məsul işçisi olub (1991 - 1993).
243
Daha sonra A.N
əbiyev yazır: “İ.Rəhimli və o vaxt
redaktoru
əvəz edən R.Nağıyev... “İlaxır çərşənbələri” qəzetin
16, 17, 18, 19 mart tarixli nömr
ələrində səhifə yox, geniş guşə
halında verməyə nail oldular... Elə kitabın yaranması da bu iki
h
əmkarımın İ.Rəhimli və R.Nağıyevin təşəbbüsü ilə oldu,
sonradan hazırlanmış materialları kitab halına salıb nəşr etmək
z
ərurəti yarandı”...
“Novruz
bayramı”
toplusunu
hazırlayan
bir
folklorşünasdan qəzetin əməkdaşlarının Novruzla bağlı
material ist
əməsi çox normaldır. Lakin çərşənbələr haqqında
materialın istənməsi normal deyil. Çünki A.Nəbiyev əvvəlki
kitablarında yalnız bir çərşənbədən – Axır çərşənbədən bəhs
edir. Ondan dig
ər çərşənbələr haqqında material istəyəndə,
m
əcbur olur o bir çərşənbəni parçalayaraq ad qondarılan digər
üç ç
ərşənbəyə verir... Və ya Azad müəllim niyə o qədər
üz
ərində əziyyət çəkdiyi “Novruz bayramı” toplusuna xəyanət
edir? Niy
ə toplunun adı belə bu günədək (04.03.2018) Azad
N
əbiyevin Vikipediyadakı əsərlərinin arasında yoxdur? [220].
Bu gün müst
əqil Azərbaycanımız hər cəhətdən, o
cüml
ədən də iqtisadi cəhətdən güclü ölkələr arasında özünə
layiqli yer
tutmuşdur. Düşünürük ki, dövlətimiz Novruz
bayramına milli dəyərlərimizi özündə daşıyan bir xalq bayramı
kimi yanaşır və, kifayət qədər dəbdəbəli keçirilməsinə şərait
yaradır. Lakin bizim bu gün vaxtilə Ayaz Mütəllibov
hakimiyy
əti zamanı ölkədəki böhranı unutdurmaq məqsədilə
qondarılmasına rəvac verdiyi dörd ünsür - dörd çərşənbə
yalanlarına ehtiyacımız yoxdur. Xalqın keçirdiyi çərşənbələrin
(Yalançı, Xəbərçi, Ölü, Axır) hər birində lazımi ayinlər icra
olunurdu. Heç d
ə hər birində çal-çağır, bol, bahalı süfrə
olmurdu. Televiziya kanallarının müğənnilərin evlərindən
244
Dostları ilə paylaş: |