oynanılır, yarışlar keçirilir, mahnılar oxunur, çeşidli yeməklər
bişirilir.
Saxa türkl
ərinin yeni il bayramı Isıax adlanır. Bu bayram
qışın uzun keçdiyi digər türk bölgələrində olduğu kimi, iyun
ayının 21-22-də keçirilir. Bu gün ilin ən uzun günüdür. Isıax
bayramının keçirildiyi günlər qar-buz əriyir, yayın, daha
doğrusu isti ayların gəlişi hiss olunur. Böyük şadyanalıqla
keçiril
ən bayrama ağ şamanın alqışlarla törənin keçiriləcəyi
meydana, qalanmış tonqala içki səpməsi, meydanı paklaması
il
ə başlanılır. Ağ şaman ocağın üstündən ayaqyalın keçir, ötən
ilin pislikl
ərindən hamını təmizləyir. Təbii ki, adi insanlar
şaman kimi ocağın, közün üstündən ayaqyalın keçə bilmirlər.
Ona gör
ə də, onlar tonqalın üstündən tullanmaqla paklanırlar.
Hamı dilək diləyərək xüsusi düzəldilmiş ağaca al-əlvan
parçalardan cırılmış iplər bağlayır. Ağ şaman törəndə bakirə
qızların, oğlanların müşayiətilə qadınların övladları olmasına
yön
əldilən ayinlər icra edirlər. İqlim şəraitini nəzərə alan
saxalar ili yay, qış olaraq iki yerə bölürlər. Isıax qışın bitib
yayın başlandığı bayramdır. Bayramda olonxosut yarışları
keçirilir, osuoxay r
əqsi ifa edilir. Olonxosut yarışında saxa
igidl
əri iri qaya parçalarını qaldıraraq çiyinlərinin üstündən
arxaya tullayırlar. Güc tələb edən bu yarış Sibirin digər xalqları
arasında da geniş yayılmışdır. Osuoxay rəqsi isə hamı yeyib
içdikd
ən sonra başlanır. Barmaqlarını bir-birinə keçirən saxalar
çiyin-çiyin
ə tonqalın ətrafında saatlarla halay çəkirlər.
1991-ci ild
ə Saxa Respublikasında Isıax bayramı rəsmi
bayram kimi q
əbul olunaraq həmin gün tətil elan edildi.
299
Ağ şaman odun yiyəsini yedirdən zaman (Saxa)
C
ənubi Sibirin qədim sakinlərindən olan xakasların
bahar, yeni il bayramı olan Tun Payram uzun zaman xalqın
m
əişətindən çıxarılmışdır. Buna da əsas səbəb rusların bu
bölg
ədə ruslaşdırma, xristianlaşdırma siyasətini daha məharətlə
h
əyata keçirmələri ilə bağlıdır...
İstər Çar Rusiyası, istərsə də sovet dönəmində bu yerlərə
köçüb g
ələn ruslar özlərilə yabançı bayramlar gətirdilər. Rus
qızları ilə evlənən xakasların dədə-baba bayramları ailədə qeyd
olunmadı. Yavaş-yavaş xalq öz bayramını unutmağa başladı.
Lakin son zamanlar kök
ə qayıdışla bağlı xakas ziyalıları
arasında bu bayramı dirçəltməyə meyilli qüvvələr meydana
çıxdı. Bunlara 1990-cı illərin sonlarında Xakasiya Yazıçılar
Birliyinin s
ədri olan Qalina Kazaçinova, onun müavini,
Xakasiyadakı dörd kam cəmiyyətindən birinin sədri Valentina
Tatarova kimi ziyalıları misal göstərmək olar. Onların səyi,
300
qayğısı nəticəsində Xakasiyada Tun Payram dirçəldildi. Hər il
iyun ayında Böyük Məzarlıq çölünün ortasındakı Bazı adlanan
yerd
ə ümumxalq bayramı olan Tun Payrama minlərlə adam
axışır, at yarışına, xüreşə baxır, xaycıların çıxışlarına qulaq
asırlar. Təbii ki, rusların sayı faizlə götürəndə, 80%, yerli
xaka
sların isə cəmi 9% olduğu Xakasiyada türk milli-mənəvi
d
əyərlərini dirçəldib yaşatmaq çox çətindir. Bəlkə də elə bu
sonralar V.Tatarovanın ruhi xəstə kimi müalicə etdirilməsinə
g
ətirib çıxartmışdı. Xalqı üçün, milli bayramların, dinin
dirç
əldilməsi, Arkadi Qaydarın Xakasiyada törətdikləri
v
əhşiliklər haqqında əldə etdiyi materiallardan, bədii
əsərlərindən, məqalələrindən sonra onun ruhi xəstə elan
olunması heç də təəccüblü deyil.
Xakaslarda Tun Payram
301
Xakaslar, ad
ətən, iyun ayının 21-22-də Günəşə tayığ
(qurban) m
ərasimi keçirirlər. Böyük coşqu, müxtəlif
əyləncələrlə, ayinlərlə müşaiyət olunan bu mərasimin də,
dig
ərlərində olduğu kimi, əsas iştirakçıları şamanlardır. XX
əsrin sonlarında Xakasiyada bir neçə şaman (kam) cəmiyyəti
f
əaliyyət göstərirdi. Bu da artıq xristianlığa “yox” deyən
xakasların əski inanclarına dönmələrinə cəhddir…
Tıva türklərinin mövsüm mərasimləri arasında yeni il,
yaz bayramı olan Şaqaanın ayrıca yeri var. Bayramın adı, yəni
“
şaqaa” sözü sonralar monqollardan götürülərək Tsaqan sar
bayramının adının təhrif olunmuş şəkli olsa da, mahiyyət
etibaril
ə Novruz bayramının eyni olan bu mərasimin kökləri
daha q
ədimlərə gedib çıxır. Əvvəllər zərdüştlüyün geniş
yayıldığı ərazilərdə, İslamın hakim mövqe tutduğu bölgələrdə
olduğu kimi, burada da din öz təsirini göstərərək Şaqaaya bir
sıra dini, yəni lamaizm ünsürləri qoşmuşdur.
Tıva ərazisində lamaizm XIII əsrdə, əsasən, hakim
dair
ələrdə yayılmağa başlasa da, XVII əsrdə rəsmi olaraq qəbul
edildi. Bununla bel
ə, lamaizm tıvaların həyatından şamanizmi
tam sıxışdırıb çıxara bilmədi. Şamanlar (xamlar) xalqın
h
əyatının bütün sahələrində olduğu kimi, Şaqaa yaz
bayramında da lamalarla yanaşı iştirak edirlər.
Tıva alimi M.Monquşun yazdığına görə, İl Başının
başlanğıcı müxtəlif vaxtlara təsadüf edə bilər. Məsələn,
yanvarın sonuna, fevralın sonuna. Xalq yaradıcılığının əvəzsiz
bilicisi, tıva xalq yazıçısı S.Sarıq-ool (1908-1983) isə Şaqaanın
martın 1-də keçirildiyini göstərir. Şaqaanın qeyd olunduğu vaxt
sakral vaxt kimi q
əbul olunaraq keçmişlə gələcəyi həm
birl
əşdirən, həm də ayıran, təsərrüfat işlərinin başlandığı bir
dövr
ə düşür. Bayrama hazırlıq hələ qışın əvvəllərindən
302
Dostları ilə paylaş: |