q
ədim ümumtürk kökləri, əlamətləri, Novruz bayramı ilə
birbaşa əlaqəsi danılmazdır. Bu da yeni il bayramımızın
yaranışca tarixin qatı açılmamış səhifələrilə bağlılığına bir daha
sübutdur.
Şaqaa bayramının misalında qeyd etdik ki, türklər
müxt
əlif dinlərə qulluq etmiş, öz mədəniyyətlərində həmin
dinl
ərin izlərini bu günümüzə qədər gətirmiş, əski ayinləri,
m
ərasimləri
yaşatmaq
məqsədilə
sonrakı
dinlərə
uyğunlaşdırmışlar.
Batı Trakya türkləri arasında geniş yayılan, yeni il
bayramı sayılan Mevris sevilən bayramlardandır. Bənövşənin
açması, qaranquşların gəlməsi ilə başlanan Mevris bayramı
çeşidli mərasimlərlə may ayının sonuna qədər davam edir.
Əsas Mevris günü hamı ağaclı, suya yaxın bir çəmənliyə
yığışır, soğanlı karmaca, döndürmə kimi yeməklər bişirir,
soğan qabığı ilə yumurta boyayır, yumurta qabığında su içir.
Abdulhaluk M.Çaya gör
ə, yumurta qabığı ilə bulaqdan su
iç
ənlər bununla boğazlarında ağrı olmayacağına inanırlar.
Bayramda h
ər kəs bir-birini isladır. Su ilə islatma yağışın bol
olmasına yönəlik istəkdir. Evə dönərkən hər kəs yığdığı
b
ənövşəni xəstəliyi, qocalığı, ya başqa səbəblər üzündən
ç
əmənliyə gələ bilməyən, evdə qalmağa məcbur olan
yaxınlarına verir. Onlar da bənövşə qomunu üç dəfə qoxlayıb
üzl
ərinə sürtürlər [60, s.112-113].
Balkan türkl
əri arasında da geniş yayılan Bahar bayramı
əski Yuqoslaviya türkləri tərəfindən Sultan-i Navruz adı ilə
qeyd olunur. Dig
ər yerlərdə olduğu kimi, burada da bayram
müxt
əlif oyunlarla, əyləncələrlə müşayiət olunur. Onlardan ən
maraqlısı, gənclərin daha çox xoşuna gələni martufal
oyunudur. Əslində martufal da, digər falabaxmalar kimi
311
g
ələcəkdən xəbər tutma arzusundan doğmuşdur. Martufal
zamanı martufal başı adlandırılan bir nəfər küpün içərisinə
atılmış üzük, düymə, sırğa ya da başqa kiçik bəzək əşyalarını
çeşidli manilərlə, bayatılarla çıxardırlar. Qaqauzlarda da çox
geniş yayılmış bu falabaxmada Martufal başının öz manisi
olur:
Martufal başımısın?
Cevahir taşımısın?
Gel bir maani söyleyim
Cebinde taşırmısın?
Qaqauz folklorşünasları Martufal maanilərini Yaz
bayramı adətləri sırasına qatmasalar da, onun digər türk
xalqlarının, özəlliklə də Bosniya türklərinin martufal maaniləri
il
ə müqayisəli araşdırılması qaqauzların İlkyaz yortusu,
Martacıq adlandırdıqları İlkyaz bayramının başqa türklərin
bayramları ilə sıx bağlılığını göstərir.
Əslinə qalsa, özgə xalqlar arasında yaşayan türklərin
İlkyaz bayramını yaşatmaları çox çətin olmuşdur. Zaman-
zaman bir çox ad
ətlər, ayinlər ortadan qalxmış, bəziləri yeni
anlam qazanmışdır. Belə çətin şəraitdə yaz bayramını yaşadan
türkl
ərdən biri Kıbrıs (Kipr) türkləridir. 400 ildən bəri onlar
yunanlarla bir adada yaşasalar da, müxtəlif təzyiqlərə,
t
əhqirlərə məruz qalsalar da, yeni il bayramını qoruyub
saxlayaraq günümüz
ə çatdırmışlar. “Mart dokuzu” adı ilə
bilin
ən bu bayram günü, Batı Trakya türklərində olduğu kimi,
Kıbrıs türkləri də çöllərə çıxır, özlərilə boyanmış yumurta,
yem
ək götürür, yaz çiçəkləri toplayır, çeşidli oyunlarla,
yarışlarla əylənirlər. 70-ci illərə qədər yunanlarla qarışıq
312
yaşayan Kıbrıs türkləri üçün öz adət-ənənələrini yaşatmaq çətin
olsa
da, adanın türk əhalisi quzeyə köçdükdən sonra bu
ç
ətinliklər aradan qalxmışdır.
Bayramın istənilən səviyyədə keçirilməsinə hərdən mənfi
t
əsir göstərən hadisələr də olur. Belə hadisələrdən biri də,
yuxarıda haqqında danışdığımız, Türkiyədə Novruz günü
ter
rorçuların türkləri qətlə yetirərək bayramı yasa çevirmələri
olmuşdur…
N.
Xruşovun dövründə türk respublikaları Novruz
bayramını dövlət adamlarının iştirakı ilə keçirməyə başladılar.
Lakin
əsl kökə qayıdış Sovetlər Birliyi dağıldıqdan sonra baş
verdi. Bu yo
lda ilk addım əski bayramların, o cümlədən də
Novruz bahar bayramının dirçəldilməsi oldu. Bu bayram ayrı-
ayrı türk respublikalarında rəsmi tətilli bayram elan olundu.
Özb
əkistanda Novruzun 2500 il tarixi olduğu söylənilir.
Əlişir Nəvai (Navoi) “Car divan” əsərində “Novruz adı verilən
musiqi m
əqamlarından və Novruzda oxunan şeirlərdən bəhs
edir: “Noruz Hüseyin”, “Noruz Küşək”, “Noruz Bosbilla”,
“Noruz Rast”, “Noruz Sultan””… [91, s.159].
313
Özb
ək qızlar şənliyə axışırlar
Sovetl
ərin ilk illərində Novruzun yaz, kəndli, əkinçi,
maldar bayramı kimi keçirilməsinə müəyyən müddət izin
verils
ə də, XX əsrin 20-30-cu illərində Novruz bayramının
yanlış olaraq dini bayram olduğunu önə sürərək ciddi qadağalar
qoyuldu. Lakin xalq ail
ələrdə bu bayramı keçirirdi. Xalq
ədəbiyyatının gözəl örnəklərində, Əbu Reyhan Biruninin,
Əlişir Nəvainin, Furkatın, eləcə də başqalarının əsərlərində
Novruz yaşayırdı. Özbəklər Novruz bayramına təbiətin
köyn
əyini dəyişdiyi, qış yuxusundan oyandığı gün kimi
baxırlar. Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, 1961-ci ildə Ömər
X
əyyamın “Novruznamə”sinin SSRİ-nin paytaxtı Moskvada
çap olunması da xalqlara müəyyən qədər cəsarət verdi.
N.
Xruşovun dövründə Novruzun keçirilməsinə ilk dəfə
Özb
əkistanda icazə verildi. Kommunistlərin rəsmi bayram kimi
keçirilm
əsinə qadağa qoyduqları bu bayram artıq 1990-cı ildən
r
əsmi olaraq keçirilir. 1991-ci ildə isə prezident İ.Kərimovun
314
Dostları ilə paylaş: |