Türkm
ən qızlarının səməniləri
Türkm
ən tayfaları İslam dininin qəbulu ilə ərəblərin Ay
t
əqvimini də qəbul etdilər. Bu təqvim sabit olmadığı üçün Axır
ç
ərşənbə yerini dəyişməyə, beləliklə də, yavaş-yavaş Novruz
bayramı öz əvvəlki anlamını itirməyə başladı. Bu səbəbdən də
Novruz bayramı türkmənlər arasında bir qədər zəif keçirilirdi.
Bununla bel
ə, bu gün də Axır çərşənbə, Qara çərşənbə kimi
ç
ərşənbə adları türkmənlərdə qalır. İnama görə, Axır çərşənbə
yeni il qabağı şər qüvvələrdən arınmaq məqsədi daşıdığından
xalq arasında daha böyük əhəmiyyətə malikdir. Bu məqsədlə
türkm
ənlər tonqal qalayaraq üzərindən tullanır, oda sınıq qab-
qacaq, cırıq pal-paltar, köhnə əşyalar atırlar [140, s.5].
Türkm
ənlərin bəzi qrupları (təkəlilər, nohurlular…) səməni
hazırlayırlar. Buna “səməni aşı”, “Bibi Patmanın aşı” da
deyirl
ər [140, s.40]. Hər adam səməni bişirə bilmir. Bunun
üçün xüsusi “s
əməni düyşən adamlar” var. Onu da qeyd edək
ki, s
əməni halvasının bişirilmə qaydası eynilə Azərbaycandakı
kimidir. Türkm
ənlər də Novruzda “novruz köje” deyilən ayin
yem
əyi bişirirlər. Novruz tonqalını təkələr, çovdurlar, atalar
“
şaman odı”, göklənlər, əmrəlilər “şamar ot”, sarıklar, salırlar,
qaradaşlılar, taxta yomutlar “şam ot”, burkazlar “şabaş ot”
adlandırırlar [140, s.7].
Göründüyü kimi, burada od heç d
ə zərdüştiliklə
bağlanılmır, adına da əsasən “şaman odu” deyilir… Bu da bir
daha “
şaman” sözünün türk sözü olduğunu sübut edir…
XVIII-XIX
əsrin tanınmış türkmən şairi Mahtumqulu
“Novruzdan s
əni” şeirində yazırdı:
Olmadı bende nasibin istedim güzden seni
322
Dedin: “geçsin kış bulurum ben taze Nevruz`dan seni”
[93, s.214].
Bolmadı bize nasibin, istedim güzden seni,
Dedin “
ötsün kış, taparım taze Novruzdan seni”.
Türkm
ənistan xalqı əsasən çöl şəraitində yaşadığı üçün
yazın gəlişini o qədər də hiss edə bilmirdi. Günəşin öldürücü
şüaları çox tezliklə insanları mal-qaranı, əkin-biçini su ilə
t
əmin eləmək qayğısına salırdı. Buradan da bir daha görürük
ki, Gün
əşin çıxmasına sevinmək iqlim şəraiti, təbiət şərtlərilə
sıx bağlıdır. Bununla belə türkmənlər arasında da səməni
adlanan şirniyyatın bişirilməsi, qonaq getmək, paylaşmaq,
bayramlaşmaq, fal açmalar geniş yayılmışdır. Adətən, qızlar,
g
əlinlər bir yerə yığışaraq “Muncuq atdı” oynayırlar. Su olan
bir qabın içinə hərə öz muncuğunu salır. Muncuqlar
r
əngbərəng olduğundan onların kimə məxsus olduğu yiyələrinə
aydın idi. Qadınlardan biri üstü örtülü qabdan “muncuq atdı”lar
oxuyaraq bir muncuq çıxarır:
Aqar çekmen eteyi
Etey
i quşlar yatağı.
Şeyle yarı bolanın
Uçmakdadır otağı.
Qarşımızda dalan bar,
Dalanda can alan bar.
Oğrın-doğrın seredip
Mende gövni qalan bar.
323
Muncuq kimindis
ə, oxunan sözlər də ona aid edilir.
Az
ərbaycanda bu falabaxmaya dair bir nümunəyə nəzər
salaq:
qızlar dairəvi oturub söhbətləşə-söhbətləşə, gülüşə-
gülüşə nəyisə gözləyirlər. Bu vaxt içəriyə əlində bir badya su
olan iki qız girir. Oturan qızlar onları sevinclə qarşılayırlar.
Aralarından nisbətən yaşlı birisi qızları dəstəyə dəvət edir və
deyir:
Ay q
ızlar, tez olun, tez olun, kimin nəyi varsa salın suyun
için
ə.
Qızlar üzüklərini çıxardıb qabın içinə salırlar. Sonra da
qapıya tərəf baxaraq çağırırlar:
- Novruz, Novruz, g
əl, gəl. Sonra oxuyurlar:
Novruz g
əlsin, yaz gəlsin,
H
ər işimiz saz gəlsin.
Bu vaxt qonşu otaqdan 4-5 yaşında balaca bir oğlan uşağı
iç
əri daxil olur. Nisbətən yaşlı qadın onu yanında oturdur və
deyir:
Ay qızlar, indi mən bir-bir bayatı deyəcəm. Novruz da
h
ər bayatıdan sonra qabın içindən bir üzük çıxardacaq. Üzük
kimindis
ə, o bayatıdakı sözlər də ona aid olacaq. Başladıq:
Əzizim, nar istərəm
Taled
ən yar istərəm.
İkimiz bir döşəkdə,
Döşəyi dar istərəm.
Qızlar həyəcanla prosesi izləyirlər. Başçı qadının
işarəsilə Novruz qabdan bir üzük çıxardır. Qadın uşağın
əlindən üzüyü götürüb yuxarı qaldırır və soruşur:
Ay qızlar, bu kimindi?
324
Qızların içırisindən biri sevincək “mənimdi, mənimdi”
deyir, tez üzüyünü qapıb razı halda, sevincək öpərək barmağına
taxır.
Qadın yenə oxuyur:
Əzizim, saza yanım,
Etdiyin naza yanım.
Al m
əni öz qoynuna
Qış yatım, yaz oyanım.
Başçı qadının işarəsilə Novruz qabdan bir üzük çıxardır.
Qadın uşağın əlindən üzüyü götürüb yuxarı qaldırır və soruşur:
Ay qızlar, bu kimindi?
Qızların içırisindən biri sevincək “mənimdi, mənimdi”
dey
ərək sevincək üzüyü götürüb barmağına taxır.
Qadın yenə oxuyur:
Əzizim, coşdu, neynim?
Q
əm həddən aşdı, neynim?
Yen
ə gördüm üzünü,
Dilim dolaşdı, neynim.
Bel
əcə, üzüklərin hamısı sudan çıxana qədər oyun davam
edir. Qadın da qəsdən açıq-saçıq bayatılar deyir, qızları
utandırır, sevindirir, güldürür.
325
Dostları ilə paylaş: |