Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi №2(14)
Yüklə 275,5 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 113
112 № 2 (14) Yay 2015 Jozefina bunu böyük həvəslə görürdü. Atası onun siyasətlə məşğul olmasını istəyirdi, amma Jozefina tutduğu yoldan dönmürdü ki, dönmürdü. İsveç Avropa və Skandinaviya yarımadasında yerləşən ölkələr içində insan haqlarının hər şeydən yüksəkdə tutulduğu ölkələrdən biridir. Oraya zamanla çoxlu sayda mühacirlər gəlirdi. Məsələn, İran inqilabı zamanı Şah Məhəmməd Rza Pəhləvi devrildikdən sonra orada yaşayan müsəlmanlar Fransada yaşayan Xomeynini dövləti idarə etmək üçün çağırdılar. O zaman Xomeyni hökumətinə qarşı çıxanlar Avropanın müxtəlif ölkələrinə mühacirət etməyə başladılar. İsveç də bu ölkələr sırasında idi. Orada xeyli sayda İrandan köçərək burada sığınacaq tapmış mühacirlər yaşayırdı. Həmçinin İsveçdə İraqdakı Səddam Hüseyn zülmündən qaçan çoxlu kürdlər də var. SSRİ dağıldıqdan sonra respublikalar müstəqillik qazandı. Keçid dövrü dediyimiz bu mərhələdə çox mürəkkəb bir vəziyyət yaranmışdı. Dövlətlər çətin bir iqtisadi böhranla üzləşmişdi. Azərbaycanda da ilk vaxtlar iqtisadi çətinliklər vardı: əmək haqları çox az idi, insanların yaşayış vəziyyəti çətin idi, ona görə də çoxları çıxış yolunu Avropada tapırdı. Onlar iqtisadi çətinliklərdən azad olmaq üçün Azərbaycanı tərk edirdilər. Jozefina milliyyətindən asılı olmayaraq bu insanların hüquqlarını müdafiə edirdi. Bir azərbaycanlıya rast gələndə ona bacardığı qədər köməklik göstərərdi. Jozefina otelə çatdı. Onu çox hörmətlə qarşıladılar, nəzakətlə otağını göstərdilər. Jozefina Bakıya tək gəlmişdi. O, Azərbaycana aid xatirələrini tək yaşamaq istəyirdi. Ona bu səfərdə İsveç konsulluğunun əməkdaşları kömək edəcəkdilər. O gecə Jozefina otelin eyvanında dayanıb şəhəri seyr edirdi. Yağış kəsmişdi, göyün üzündə ulduzlar parlayırdı. Onlar göy üzündə rəqs edərək Jozefinanın gəlişini bayram edirdilər. Jozefina əllərini açaraq dərindən nəfəs aldı. Sayrışan ulduzları salamladı, içəri keçərək yuyundu və yatağına girdi. Səhəri gün saat 7 tamamda oyandı. Əynini geyindi, özünü səliqə-sahmana saldı. O, çox ciddi nizam-intizamda böyümüşdü, ona görə də nə olursa- olsun hər gün eyni saatda yatağından qalxardı. Jozefina zəng edib səhər yeməyinin otağına gətirilməsini istədi. O, yeməyini asta-asta yeyərək gündəlik nələr edəcəyini planlaşdırırdı. Əslində haradan başlayacağını bilmirdi, amma bu axtarışa mütləq başlamalı idi. Anası bəlkə də həyatda deyildi, amma o bilirdi ki, bir bacısı var, həm də ondan 5 yaş kiçik. Görəsən o, nə iş görür, məni görsə sevinərmi, deyə düşünürdü. Saat 9-a qalırdı. İsveç konsulluğunun əməkdaşları 9 tamamda gələcəkdilər. O, qəzet oxumağa başladı, hələ 10 dəqiqəsi vardı. Düz saat doqquz tamamda konsulluğun iki əməkdaşı Jozefinanın qaldığı otağının qapısını döydü. - Buyurun Jozefina dedi. - Hersoqinya, sabahınız xeyir! xoş gəlmisiniz! Ümid edirik ki, səyahətiniz gözəl keçəcək. - Təşəkkür edirəm, cənablar! Mənə kömək etdiyiniz üçün öncədən sizə minnətdarlığımı bildirirəm. - Buyurun, hersoqinya, hazırsınızmı? - Bəli, hazıram. Deyin görüm, ilk növbədə haradan başlamalıyıq? - Hersoqinya, biz siz gəlmədən öncə Azərbaycan Daxili İşlər Nazirliyinin əməkdaşları ilə görüşdük, əvvəlcə oraya gedəcəyik. Bilirsiniz, hər Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 113 bir dövlətdə olduğu kimi, Azərbaycan Daxili İşlər Nazirliyində də bütün vətəndaşların qeydiyyatı var, hətta qeydiyyatdan çıxıblarsa da haraya getdikləri haqda məlumat var. Ümid edirik ki, əməkdaşların bizə köməyi dəyəcək. - Çox gözəl. - Hersoqinya, siz ananızın adını, soyadını dəqiq bilirsinizmi? - Mən onun adını, atasının və anasının adını bilirəm. Soyadını isə təəssüf ki, bilmirəm. İsveçdə olarkən o, atamın soyadını qəbul etmişdi. Azərbaycana döndükdən sonra isə soyadının nə olduğunu bilmirəm. - Buyurun, hersoqinya, aşağıda maşın gözləyir, gedək. Onlar oteldən çıxıb Azərbaycan Daxili İşlər Nazirliyinə gəldilər. Polkovnik Seyidov onları gözləyirdi. O, hersoqinyaya: - Xoş gəldiniz. Əlimdən nə gəlirsə kömək edəcəyəm. Buyurun, hersoqinya, sizi dinləyirəm. - Əslində cənab polkovnik, nə istədiyimi zənn edirəm ki, bilirsiniz. Mən buraya anamı axtarmaq üçün gəlmişəm. Mənim 39 yaşım var, sonuncu dəfə onu 2 yaşımda görmüşəm. İsveçi tərk edib Azərbaycana gəldikdən sonra onun haqqında heç bir məlumatım olmayıb. Mən 1967-ci ildə doğulmuşam. 1969-cu ilin sonunda da anam Azərbaycana qayıdıb. Atam onu axtarmadı, daha doğrusu, onun təhlükəsizliyi üçün axtarmadı. O, SSRİ- nin gizli təşkilatının anama zərər verməsindən çox qorxurdu. Bilirsiniz, KQB adı hər kəsə bir kabus kimi görü- nürdü. İndi əminliklə deyə bilərəm ki, Azərbaycan demokratik bir dövlətdir, artıq bu təşkilatdan heç kəs qorxmur. Ona görə də mən anamı axtarmaq qərarına gəldim. - Maraqlıdır, hersoqinya, ananız o zamanlar İsveçdə necə qala bilib? Necə olub ki, atanızla ailə qurub? - Bu çox uzun hekayədir. Əslində mənim anam diplomat olub. Onlar atamla Misirdə tanış olublar. Hər şey də elə orada başlayıb. Piramidalardan başlayan sevgi İsveçə qədər uzanıb. - Hersoqinya, ananızın adı nə oldu? - Anamın adı Dilarə olub. Anasının adı Şahnaz, atasının adı isə Nazir olub. - Ananızın təvəllüdünü bilirsinizmi? - Zənn edirəm ki, 1940-cı ildə doğulub. - Əgər ananız yaşayırsa, o zaman indi onun 66 yaşı var. - Elə görünür. Polkovnik şöbədən üç nəfər çağırdı və əlində olan məlumatları onlara verdi. Onlardan nəyin bahasına olursa-olsun hersoqinyanın anasının tapılmasını xahiş etdi. Qızlar iş başın- daydı, hersoqinya isə konsulluğun əməkdaşları ilə birlikdə polkovniklə söhbət edirdi. Hersoqinya özü də hüquqşünas olduğu üçün Azərbaycan hüquq orqanlarının iş üslubu ilə maraq- lanırdı, onu maraqlandıran sualları polkovnikə verirdi. Polkovnik də, eyni zamanda İsveçin hüquq orqanlarının iş üslubunu soruşur, onu maraqlandıran sualları hersoqinyaya verirdi. Her- soqinya nazirlikdə çox qala bilmədi, çünki axtarışın nə zaman bitəcəyi bilinmirdi. Polkovnik bir şey taparsa, mütləq ona xəbər verəcəyini söylədi. Jozefina İsveç konsulluğunun əməkdaşları ilə Bakını gəzməyə çıxdı. İlk olaraq onu İçərişəhərə apardılar. Hersoqinya çox təəccüb etdi, Yüklə 275,5 Kb. Dostları ilə paylaş:
|