Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi
129
olduğu kimi bu dəfə də səsinə
mehribanlıq və şəfqət qataraq çağırdı:
-
Xose!
Xose ona baxmadı.
-
Xose, – qadın təkrar səslədi.
-
Get, yat, – Xose dedi. - Özü də
yatmazdan qabaq soyuq vanna qəbul
elə ki, sərxoşluğun keçsin.
-
Mən sərxoş deyiləm, Xose, ciddi
sözümdür.
-
Onda özünü axmaq yerinə qoymusan.
-
Yaxın gəl, Xose, səninlə söhbətim var.
Xose ümid və şübhə içində ona
yaxınlaşdı.
-
Yaxınlaş, – qadın təkrar etdi.
Xose düz onun qarşısında dayandı.
Qadın ona tərəf əyilib saçlarından
möhkəmcə, ancaq çox nəvazişlə
yapışaraq
-
Bayaq
dediyini təkrar elə, - dedi.
-
Hansı?
–
Xose
qadının
onun
saçlarından tutduğuna görə aşağı
dikilmiş başını qaldırıb onun gözlərinə
baxmaq istəyirdi.
-
Mənimlə gecələyən hər kəsi öldürmək
haqda dediyini.
-
Səninlə gecələmək istəyən hər kəsi
öldürərdim, reyna. Bu, həqiqətdir, –
Xose dedi.
Qadın onun saçlarını buraxdı.
-
O zaman onu mən öldürsəm, məni
müdafiə edərsənmi? – qadın əminliklə
və Xosenin qaban kimi iri başını kobud
işvə
ilə itələyərək soruşdu
Xose
cavab vermədi, sadəcə gülümsədi.
-
Cavab ver mənə, Xose, – qadın təkid
etdi. – Əgər mən öldürsəm, məni
müdafiə edərsən?
-
Baxır da, – Xose cavab verdi. –
Bilirsən, bunu etmək sözdə demək
qədər asan deyil.
-
Polis sənə inandığı qədər heç kimə
inanmır, – qadın dedi.
Xose məmnun və özündən razı halda
gülümsədi. Qadın piştaxtanın üzərində
yenidən ona sarı əyilib:
-
Düz deyirəm, Xose. Nədən desən,
mərcə girərəm ki, sən heç vaxt yalan
deməmisən.
-
Nə dəxli var? – Xose dedi.
-
Hər halda. Polis bunu bilir deyə sənə
inanır və ona görə də səndən heç nəyi
ikinci dəfə soruşmur.
Xose
onunla
üzbəüz
dayanaraq
piştaxtanı
yüngülcə
döyəcləməyə
başladı. Nə deyəcəyini bilmirdi. Qadın
yenidən küçəyə baxdı. Sonra saata
baxıb ilk müştərilərin gəlməsindən öncə
söhbəti bağlamağa tələsirmiş kimi səs
tonunu dəyişdi.
-
Xose, mənə görə yalan danışa bilərsən?
– soruşdu. – Tam ciddiyəm.
Xose dərhal qadına baxdı. Üzbəüz
dayanıb düz gözlərinin içinə baxarkən
beynində qorxunc bir fikir ildırım kimi
çaxdı. Elə bir tutqun, anlaşılmaz fikir
ki, bu qulaqdan girir, bir anlıq beyində
dolaşır və o biri qulaqdan çıxarkən
sadəcə qorxulu, isti iz buraxır.
-
Nə məsələdi, reyna? –İrəli əyilib
piştaxtanın
üstündə
qollarını
çarpazlayaraq soruşdu. Qadın
onun iri
gövdəsinin piştaxtanın üstünə düşməsi
ilə ağzından çıxan kəskin, acı naşatır
iyini hiss elədi, - hə, de görüm,
neyləmisən? Nəyəsə ilişmisən? – Xose
maraqlandı.
Qadın bir qədər geri çəkilib:
-
Heç nəyə, - dedi. – Elə-belə, mırta
deyirdim.
Sonra ona bir daha nəzər yetirdi.
-
Bilirsən, bəlkə də sənin kimisə
öldürməyinə ehtiyac olmayacaq.
-
Heç vaxt kimisə öldürmək haqda
düşünməmişəm, – Xose məyus halda
dedi.
130
№ 2 (14) Yay 2015
-
Yox e, mənimlə görüşəcək kimisə
nəzərdə tuturdum.
-
Hə, anladım. Mən həmişə deyirdim axı
bu yola düşməyinə ehtiyac yoxdur.
Sənə söz verirəm ki, əgər bu işin başını
buraxsan, sənə hər gün həmişəkindən
daha böyük bifşteks hazırlayaram, özü
də bir qəpik belə almadan.
-
Çox sağol, Xose. İş ayrıdı. Məsələ
ondadır ki, mən daha heç kimlə
görüşməyəcəm.
-
Yenə dolaşıq danışırsan, – Xose
səbirsiz görünürdü.
-
Dolaşıq danışmıram, – deyib oturacağa
sərələndi və Xose onun döşlüyünün
içindəki solmuş və ölüvay döşlərini
gördü.
-
Sabah burdan gedirəm və söz verirəm
ki, bir daha səni narahat etməyəcəm.
Həmçinin
daha
kimsəylə
görüşməyəcəm.
-
Nə əcəb bu fikrə gəlmisən? – Xose
təəccübləndi.
-
Hə, bir az əvvəl bu qərara gəldim, –
qadın dedi, – mən indi anladım ki, bu iş
iyrəncdir.
Xose
bir
daha
əskini
götürüb
piştaxtanın qadına yaxın olan hissəsini
silməyə başladı. Ona baxmadan:
-
Əlbəttə, məşğul olduğun iş iyrənc işdir.
Bunu çoxdan dərk etməliydin.
-
Dərk edirdim, sadəcə bir az əvvəl daha
da əmin oldum. Kişilərə qarşı nifrət var
içimdə, - qadın dedi.
Xose gülümsədi. Üzündə təbəssüm
başını qaldırıb qadına baxdı. Ancaq onu
gərgin və çaşqın gördü.
Çiyinlərini
qaldırıb, fırlanan kürsüdə yellənə-
yellənə, ömrünün xəzan çağını yaşayan
adamlar kimi solğun və kədərli ifadə ilə
danışmağa davam edirdi:
-
Sənə elə gəlmirmi ki, bir kişiylə
görüşdükdən sonra onun özünə və
bütün görüşdüklərinə nifrət hissi
bəslədiyi üçün həmin kişini öldürən bir
qadını sakit buraxmaq lazımdır?
-
Həddən artıq irəli getməyə dəyməz
buna görə, - Xose hərəkətsiz halda, bir
qədər mərhəmətli səslə dedi.
-
Əgər kişinin əynini geyindiyini görən
qadın bütün gecəni onunla keçirdiyini
xatırlayaraq
həmin kişiyə
nifrət bəslədiyini deyir və hiss edirsə ki,
onun qoxusunu nə bir sabun, nə də hər
hansısa bir əski ilə təmizləmək olar,
onda necə?
-
Olur belə şeylər, reyna, – Xose
piştaxtanı silə-silə laqeyd şəkildə
davam etdi - onu öldürməyə ehtiyac
yoxdur. Sadəcə buraxırsan, gedir.
Ancaq qadın yeknəsək tonda, ehtiraslı
və kövrək səslə danışmağa davam
edirdi:
-
Bəs əgər qadın ona nifrət etdiyini
deyərkən kişi paltarını yenidən soyunub
qadına
doğru gedirsə ki, onu öpsün...?
-
Bunu heç bir ləyaqətli kişi etməz, –
Xose onun sözünü kəsdi.
-
Bəs əgər edərsə? - əsəb və həyəcan
içində soruşdu, - əgər o, ləyaqətli adam
deyilsə və bunu edərsə, o zaman qadın
hiss edirsə ki, ona olan nifrət qadını
öldürə bilər və bütün bunlara son
qoymaq üçün yeganə çıxış yolu kişini
aşağı nahiyyəsindən bıçaqlamaqdır?
-
Bu ki vəhşilikdir. Yaxşı ki, sənin
dediklərini edən bir adam yoxdur.
-
Nə isə, - indi qadın tamam özündən
çıxdı, – bəs əgər belə bir adam varsa?
Təsəvvür elə ki, elə bir adam var və
bunu edir.
-
Hər halda buna dəyməz – Yerində
durub hələ də piştaxtanın üstünü
silməyə davam edən Xose indi söhbətə
daha çox laqeyd yanaşırdı.
Qadın piştaxtanın şüşəsini barmaqları
ilə döyəcləməyə başladı. Yenidən
özünə əminlik və məğrurluqla: