Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi №2(14)
Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi
Yüklə 275,5 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 125
- Pərdə enir Ə ə ə (hekayə)
Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 125 tamaşada oynayan bir nəfər var, o da özüməm. Həm də bu rolu oynamağa cavan qadın lazım deyil. İnanın ki, (yatağı göstərir) orda yatan ölü danışmalı olsaydı, baş rolu yenə mənə yox, o ölüyə verərdilər. Siz məni anlamazsınız ki... ay qonşular. Bircə dəfə də tamaşalarıma gəlmədiniz ki! Bütün həyatımı həsr elədiyim o səhnədə necə xoşbəxtəm, bircə dəfə gəlib öz gözlərinizlə görmədiniz ki! Sizə görə mən bədbəxt, tənha bir qadınam. Nə oğul var, nə uşaq, nə ər var, nə sevgi. Mənə bu da azdı deyə düşünürsünüz... Gülür... Divarın o üzündən hələ də döyürlər. Aktrisa da yaxınlaşıb divarı döyür. Yaxşı, yaxşı gedirəm. Onsuz da yolum çox uzaqdı. Gedib teatra çıxınca neçə saat yolda olacam. Yığışıram. Axşama qədər yoxam. Arxayın olun. Aktrisa bu sözləri deyə-deyə şofonerdən çemodan çıxarır, yataqdakı kişi manekenini götürür, bir müddət ona baxır. Gülür. Mənim həyatımda yeganə kişi sən olmusan! Bəlkə də sonuncu kişi də sən olacaqsan! Sonra manekeni ehtiyatla çemodana yerləşdirir, bayaq güzgünün qabağında yoxladığı paltarlara da çemodanda yer eləyir. Çemodanı götürüb səhnədən çıxır. Səhnə Yıldız Tilbenin “Sən də sev amma sevilmə” mahnısının sədaları altında bir müddət boş qalır. Pərdə enir Ə ə ə (hekayə) Fırlanan qapı açıldı. Bu saatda Xosenin restoranında heç kəs yox idi. Saat yenicə 6-nı vurmuşdu və o bilirdi ki, daimi müştəriləri yalnız saat yeddinin yarısında gəlməyə başlayırlar. Restoranın müştəriləri ənənəyə sadiq və düzgün adamlar idi. Saatın əqrəbləri altıncı zəngi vurmuşdu ki, hər gün eyni saatda gələn bir qadın içəri daxil oldu və heç nə demədən fırlanan hündür bar stulunda oturdu. Dodaqları arasında sıxılmış, ancaq yanmayan bir siqaret vardı. - Salam, reyna* – onun oturduğunu görən Xose dedi. Sonra quru əski ilə şüşəli piştaxtanın üstünü silə- silə onun arxasına keçdi. Restorana kimsə girəndə Xose həmişə belə edirdi. Hətta demək olar ki, məhrəm münasibətə nail olmaq üçün gəldiyi qadınla da şişman və qırmızısifət restoran sahibi çalışqan adamın gündəlik hoqqasını beləcə nümayış etdirirdi. Piştaxtanın o biri başından soruşdu: - Bugün nə istəyirsən? 126 № 2 (14) Yay 2015 - Hər şeydən qabaq, sənə bir alicənablıq dərsi vermək istəyirəm, – qadın dedi. O, sıradakı ən son fırlanan stulda oturmuş, dirsəklərini piştaxtaya söykəmişdi. Dodağında isə sönmüş siqaret vardı. Bu sözləri deyərkən ağzını elə büzdü ki, Xose yanmayan siqaretə diqqət yetirsin. - Ah, bayaqdan fikir vermirəm... – Xose dedi. - Sən, ümumiyyətlə, heç nəyə fikir vermirsən, – qadın onun sözünü ağzında qoydu. Xose əskini piştaxtanın üstünə qoyub tünd rəngli qətran iyi verən, toz basmış taxta şkaflara doğru getdi və kibritlə geri qayıtdı. Qadın siqaretini yandırmaq üçün qaba və tüklü əllərin arasında yanan kibritə tərəf əyildi. Xose onun ucuz vazelin çəkilmiş qalın saçlarını, əlvan rəngli döşlüyündən yuxarı çılpaq çiynini, dodağındakı yanan siqaretlə başını qaldırdıqda isə alatoranlıqda dikəlmiş döşlərini gördü. - Bugün qəşəng görünürsən, reyna,– Xose dedi. - Boş danışma. Sənin borcunu bugün qaytara bilməyəcəm, heç ümid eləmə, – qadın dedi. - Onu demək istəmirdim, reyna. Deyəsən, bugünkü səhər yeməyi sənə pis təsir edib. Qadın siqaretə dərin bir qullab vurdu. Piştaxtaya söykədiyi dirsəklərini çarpazlayıb restoranın geniş pəncərəsindən küçəyə baxdı. Üzündə qəmgin, adi, amma bezdirici bir ifadə vardı. - Sənə bir bifşteks hazırlayaram, – Xose dedi. Qadın cavabında: - Hələki pulum yoxdur. - Üç aydır, sənin pulun yoxdur, amma mən həmişə sənə bir şeylər hazırlayıram. - Bugün başqadır ,– qadın baxışlarını küçədən çəkmədən, qaşqabaqlı şəkildə dedi. - Hər gün eynidir, – Xose etiraz etdi. – Hər gün saat altını vuranda gəlirsən, it kimi ac olduğunu deyirsən, mən isə yeməyə bir şey hazırlayıram. Bircə fərq odur ki, bugün it kimi acdığını deyil, bugünün fərqli olduğunu demisən. - Çünki belədir – qadın soyuducuda nəsə axtaran və piştaxtanın o biri tərəfində dayanmış Xoseni bir daha süzdü. Təxminən 2-3 saniyə onu müşahidə elədi. Sonra şkafın üstündəki saata baxdı. Saat yeddiyə üç dəqiqə işləyirdi. “Elədir, Xose, bugün tam başqadır”, – təkrar etdi. Daha bir qullab alıb qısa, lakin hərarətli sözlərlə davam etdi: - Bugün saat altıda gəlməmişəm, ona görə fərqlidir, Xose. Xose saata baxdı: - Mən biləyimi kəsərəm, əgər bu saat bircə dəqiqə belə geri qalsa... - Məsələ onda deyil, Xose. Söhbət ondan gedir ki, mən bugün saat altıda gəlməmişəm. Mən bura gələndə saat altıya on beş dəqiqə qalırdı. - Ola bilməz, reyna – Xose dedi. Saat altını yenicə vurmuşdu ki, sən içəri girdin. - Mən on beş dəqiqədir ki, burdayam – qadın dedi. Xose ona tərəf gəldi. İri qırmızı sifətini yaxınlaşdırıb şəhadət barmağı ilə onun göz qapağını yuxarı qaldıraraq: - “Ho” elə görüm – dedi. Qadın başını arxaya çəkdi. O, ciddi, nədənsə dilxor və mütəəssir idi. Amma Yüklə 275,5 Kb. Dostları ilə paylaş:
|