__________________Milli Kitabxana___________________
67
Ş a h (şüştər) --
Ağlamaqla, ey rəfiqan, olmayır dərdə dava,
Qoymayaq Məstavəri versin bizə bunca cəfa,
Cəm olaq, həmlə edək, həbs eyləyək bu zalimi,
Ta gərək ədli-ədalətlə ona olsun cəza!
M ə h b u s l a r (təsnif)--
Bu fikirdən gəl daşın, ey bixanə dərviş!
Nə qədər biz cəhd eylədik baş tutmadı iş!
On bir nəfərdik, ağa dərviş, etdik həmlə biz,
Olduq axırda, a yazıq, məğlub cümləmiz!
Ş a h (təsnif)--
Nədir əlaci bu işin, bəs söyləyin siz (2 dəfə)
Göz görə-görə olalım qurban xəbisə?!
Ölmək gözəldir yaşamaq əgər bu isə.
M u s i q i. İ ş ı q görünür.
M ə h b u s l a r (qorxu ilə)--
Odur, gəlir!
M u s i q i. D a h a işıq.
Odur, gəlir, odur, gəlir, odur, gəlir!
M u s i q i. Qorxularından b i r-b i r i n ə qısılırlar.
M ə s t a v ə r (daxil olur, əlində siyirmə xəncər və bilo)--A!... Xoş gördük, xoş
gördük, qoyunlar, quzularım. Mən gəldim ki, ikinizi tutub kəsim xörək bişirim. (Musiqi).
Xörək bişirim, yüyürün mənə sarı. (Onlar yüyürürlər). Çəkilin dalı-dalı. (Onlar çəkilirlər).
Yüyürün mənə sarı, çəkilin dalı-dalı. Öyrənibsiniz qoçaqlarım, hay, hay.
__________________Milli Kitabxana___________________
68
M u s i q i. Xəncərini itiləyir. Bunlar əllərilə üzlərini örtüb ağlayırlar. Ş a h A b b a s
mat və mütəhəyyir tamaşa edir.
M ə s t a v ə r--A!... Mən çobanam, mən çoban, mən çoban, siz qoyun! Mən çoban, siz
qoyun; gəlin bəri qoyunlarım. Bir-bir düzülün; ən əvvəl sən, sən, sən. Sonra da sən-sən-
sən, ondan da sən-sən-sən! Sonra da sən-sən-sən-sən! Axırda ağa dərviş! Tez olun! Gün
keçdi, tez olun, gün keçdi, tez olun, çox gecdir bu gün, tez olun, çox gecdir bu gün!
M ə h b u s l a r (yalvarırlar)--
Rəhm et, rəhm et, bizi öldürmə. (3 dəfə)
M ə s t a v ə r--A!... Düzülün bir-bir, tez olun bir-bir, düzülün bir-bir, tez! Tez-tez-tez-
tez! Mən gəldim ki, ikinizi tutub kəsəm, xörək bişirəm. (Musiqi). Yüyürün mənə sarı
(onlar yüyürürlər). Çəkilin dalı-dalı (onlar çəkilirlər). Öyrənibsiniz, öyrənibsiniz,
qocaqlar?m, hay-hay!... (Xəncərini itiləyir).
Ş a h (öz başına; bayatı-şiraz)--Taxtın tarac ola, ey şah, bu zülmə bir çarən yox, gözün
önündə olan zülmə şahidsən və zülm qurbanısan.
M ə s t a v ə r--Tez düzülün!
Ş a h--Mən ölümdən qorxmuram, qorxum mənim bu zülmdür. İntiqam almaq bu
zülmdən gərək, zülmü tamam rəf eyləmək!
M ə s t a v ə r--Tez düzülün!
Ş a h--Nə edim, nə çarə qılım, nədir dərmanı bu dərdin? Xəyal pəjmürdə, ağl tutqun,
başımda huş pərişandır.
M ə s t a v ə r--Tez düzülün!
Ş a h--Bari-ilahi, zehnimə bir fikir sal, eylə mədəd!
Qoymayın bu zalimi töksün əbəs qanı yerə!
M ə s t a v ə r--Tez düzül!
__________________Milli Kitabxana___________________
69
M u s i q i. M ə s t a v ə r soxulub adamların içindən birini tutub yerə yıxır və
qılıncını hazır edir başını kəsə.
Ş a h (qışqırır)--Tapdım, tapdım, keçəçilik.... Ey şəxs, (rast üstə) bir ləhzə dayan, sənə
bir kəlmə sözüm vardır.
M u s i q i. M ə s t a v ə r qurbanını əlindən buraxıb.
M ə s t a v ə r--Söylə!
Ş a h--Bu şəxsi qırıb, əbəs qan tökməkdə sənin muradın dövlət qazanmaq deyilmi?
(M u s i q i)
M ə s t a v ə r--Əlbəttə, puldur!
Ş a h--Öylə isə, sən bizə bir ay möhlət ver, bir yol ilə sənə xeyli pul qazandıraram.
M ə s t a v ə r--Nə sayaq?
Ş a h--Mən dərviş çox gözəl keçə qayıra bilirəm. Mənim keçələrimin qiyməti çox
bahadır, sən bir iş eylə!
M ə s t a v ə r--Nə iş?
Ş a h--Sən bazardan mənə yun al və keçəçi aləti al. Mən bir keçə qayırım, bunlar da
mənə kömək etsinlər.
M ə s t a v ə r--Sonra?
Ş a h--Sonra sən o keçəni apar Şah Abbasın imarətinə və ver şahın vəzirinə, o sənə
keçə əvəzində o qədər pul verər ki, bizim hamımızın bahası əvəzinə olar.
M ə s t a v ə r--Mən razıyam, əgər vəzir pul verməsə?
__________________Milli Kitabxana___________________
70
Ş a h--O halda bizim qanımız sənə halaldır.
M ə s t a v ə r fikrə gedir.
Ş a h (öz-özünə)--İndi bütün ümidim vəzirin fərasətinədir. Yəqin keçəni görüb,
mənim xətadə olduğumu anlar.
M ə s t a v ə r--Razıyam bu işə, amma gər....
M u s i q i: təsnif
Əgər görsəm yalan vardır sənin sözündə, dərviş,
Sən bil kim, əzab ilə kəsib çak eylərəm.
(M u s i q i)
Mənəm Məstavər, ey dərviş, bunu əvvəlcə bil,
Məni aldatmaq olmaz, bil, səni xak eylərəm.
(M u s i q i)
Bütün Şiraz yığılsa gər bunu bilməz ki, mən
Kəsib insanları ondan da xörək eylərəm.
A!... (Kadensiya; tez gedir).
M ə h b u s l a r (təsnif)--
Ağa dərviş, allah səndən razı olsun,
Bu dünyada dərdin, qəmin az olsun!
Həmə vəqti hər bir karın saz olsun!
Ş a h--Xuda kərimdir, xuda!...
PƏRDƏ
Dostları ilə paylaş: |