____________Milli Kitabxana____________
82
illər ədəbiyyatı ilə 1934-1940-cı illər və spesifik xüsusiyyətlərə
malik 1941-1945-ci illər ədəbiyyatının eyniyyət təşkil etməsi
inandırıcı deyildir. Sosialist realizmi 1946-1953-cü illərdə daha
“sərt” üzünü göstərirdi, ədəbi mühitdə siyasi ideoloji amirlik
sisteminin təmsilçisi rolunda çıxış edirdi. Yəgin ki, bu dövr
ədəbiyyatının 30-40-cı illər mərhələsindən fərqini görmək çətin
olmaz. Hələ 1920-ci illər ədəbiyyatını demirik (1932-1933-cü
illərədək). Həmin dövrün ədəbi mühitinin daha demokratik,
daha plüralist olmasını görmək mümkündür.
…1946-cı il 9 avqustda ÜİK (b) MK- nın Təşkilat
Komitəsi “Zvezda” və “Leninqrad” jurnalları haqqında məsələ
müzakirə etdi. Həmin müşavirədə İ.Stalin yekun sözü ilə çıxış
etmişdir.Bu çıxış stenoqrama salınmamış, dərc edilməmiş və
Stalinin şəxsi arxivində saxlanılmışdır. Həmin çıxış, yuxarıda
göstərdiyimiz kimi, üzə cıxarılaraq “Вопросы литературы”
jurnalının 2003-cü il 5-ci sayında verilmişdir.
Partiya Yazıçıların I qurultayı kimi, 1946-1948-ci illərdə
ədəbiyyat, incəsənət və mətbuat haqqında qərarların
hazırlanmasına rəhbərliyi və qəbul olunun qərarların şəhrini
A.Jdanova həvalə etmişdi. Lakin o, ancaq və ancaq Stalinin
həmin məsələlərə baxışlarına əsaslanaraq hərəkət etmişdir.
Əminliklə demək olar ki, “Zvezda” və “Leninqrad” jurnalları
____________Milli Kitabxana____________
83
haqqında A.Jdanovun məlum məruzələri də Stalinin çıxışının
konspektidir. Jdanov yalnız tezistlərini səsləndirmiş və yaradıcı
inkişaf etdirmişdir.
Stalin həmin müşavirədə çıxış edərək yaxşı icra olunan
“diskussiya”ya yekun vurmuş, xüsusilə Zoşşenko və
Axmatovanın yaradıcılıqlarına, həmçinin jurnal-nəşriyyat
siyasətinə ümumi və xüsusi qiymətini vermişdir. Müharibə
qurtarandan sonra partiya görürdü ki, Mixail Zoşşenko və Anna
Axmatova bir yaradıcı sənətkar kimi sosialist realizmi
çərçivəsinə “sığışmırlar” və onların nümunəsi tezliklə ciddi
problemlər yarada bilər. Stalin onların “dərsini verməyi” vacib
hesab edərək, ikisini də sərt tənqidə məruz qoydu. Rəhbəri ən
çox narahat edən bu idi ki, cəbhədən tərxis olunanlar bu əsl
mədəniyyət ustalarının təsirinə düşə bilərlər. Stalin deyirdi ki,
“məgər Anna Axmatova, yaxud bu balaqan hekayəçisi
Zoşşenko bizim insanları tərbiyə edə bilərlərmi?... A.Axmatova
bəlkə də öz dövründə,1917-ci ildə yaxşı yazırdı. Indi , 30 il
sonra , 1947-ci il ərəfəsində bizi nə məcbur edir ki, və hansı
əsasla jurnalımızı şairənin köhnə zövqlərinə uyğunlaşdıraq?”
Çıxışın ayrı-ayrı məqamlarına diqqət yetirək...
“Zvezda” və “Leninqrad” jurnalları haqqında məsələyə
dair ÜİK (b)P MK
____________Milli Kitabxana____________
84
Təşkilat Bürosunun iclasında yoldaş Stalinin
çıxışından
“Biz, leninçilər, hesab edirik ki, elmi, yaxud bədii
omasının fərqinə varmayaraq, jurnallar siyasi laqeydlik
mövqeyində qala bilməzlər. Bunu ona görə deyirəm ki, məsul
redaktor və digər vəzifələr daşıyan bir çox yazıçılar düşünürlər
ki, siyasət – hökümətin işidir, guya bizim işimiz deyil.
Düşünürlər ki, əgər kimsə yaxşı, bədii, gözəl yazıbsa, onda
bizim gənclərimizi çaşdıran, zəhərləyən çürük yerlər olsa da,
işə vermək olar. Bu məsələdə bizim bir çox ədəbiyyatçılar və
redaksiyalarda rəhbər vəzifələri tutanlarla yollarımız ayrılır.
Biz, sadəcə desək, tələb edirik ki, bizim yoldaş ədəbiyyat
rəhbərləri və yazanlarımız onu rəhbər tutsunlar ki, onsuz sovet
quruluşu mümkün deyil: yəni siyasəti. Ona görə ki, biz gəncləri
hər şeyə etinasızlıq, ideyasızlıq ruhunda və Zoşşenko kimi
tərbiyə edə bilmərik. Ona görə ki, belələri ideyasızlığı təbliğ
edirlər və deyirlər: “Sizin tənqidlə allah bilər. Biz istirahət
etmək, yaşamaq, gülmək istəyirik”. Odur ki, onlar məzmunsuz,
mənasız şeylər, hətta heç oçerklər və hekayələr də yox, nə isə
qusdurma tozuna bənzər bir şey yazırlar. Ədəbiyyatda belə
adamlara dözmək olarmı? Yox, biz gənclərimizi tərbiyə etməli
olan belə adamları saxlaya bilmərik. Siz də, yoldaş redaktorlar,
____________Milli Kitabxana____________
85
redaksiya kollegiyalarının üzvləri, yazıçılar, bununla
hesablaşın... Zoşşenko yazır. Digər adamlarımıza həmişə yer
vermirlər, Zoşşenko üçün isə yer ayırırlar. Bax, bu da
ümumxalq işinə münasibətdə siyasi laqeyidlik adlanır.
İkincisi. Dostluq münasibətləri, yazıçıya siyasi yanaşma
deyil, dostluq münasibətləri. Bu, ədəbiyyatçıların
apolitikliyindən yaranır, insanlarda dostluq münasibətləri
ucbatından onlar sadəcə olaraq tənqid etmirlər. Bu da yaramaz.
Burada liberalizm dövlət hesabından və gənclərimizin düzgün
tərbiyəsində maraqlar hesabından gedir. Hansı yüksəkdir:
dostluq münasibətləri, yaxud dövlət maraqları? Hesab edirəm
ki, axırıncısı yüksəkdir.... Tənqid edəndən qorxmaq lazım deyil.
Tənqidsiz heç nə alınmaz.
....Bu ümumi şərtlərdir. Əməli olaraq bundan nə doğur?
Biz istəyirik ki, redaktorlarımız jurnalda fərqlənsinlər.
Məsuliyyət daşıyan redaktorlarla yanaşı, başa düşdüyümüz
kimi, məsuliyyətsizləri də var. Bu, hələ hər şey deyil. Bir nəfər
baş redaktor olmalıdır və o, jurnalın istiqaməti üçün partiya
qarşısında, dövlət qarşısında, xalq qarşısında cavab verməlidir.
Redaksiyada tənqid etməyi bacaran, düzgün yolda olan gənc
yazıçıya kömək göstərən şəxs olmalıdır... Redaktorlar heç
kimin xətrinə dəymək istəməyəndə, Axmatovanın keçmiş
Dostları ilə paylaş: |