276
– Doğrusu, mən hərdən romanı ona qısqanırdım, –
Ġvanın aylı eyvandan gələn gecə qonağı pıçıldadı.
Qadın uzun dırnaqları olan nazik barmaqlarını saçının
arasına salıb yazılanları təkrar-təkrar oxuyur, oxuya-oxuya
həmin bu papağı tikirmiĢ. Hərdən aĢağıdakı rəflərin yanında
domuĢub, ya stula çıxıb, əsgiylə yüzlərlə kitabın tozunu
alırmıĢ. Qadın ona Ģöhrətə çatacağını deyir, onu
tələsdirirmiĢ və elə həmin vaxt onu master adlandırmağa
baĢlayıb. Qadın artıq Ġudeyanın beĢinci prokuratoru
haqqındakı son sözləri gözləyirmiĢ, xoĢuna gələn ayrı-ayrı
cümlələri uzada-uzada hündürdən təkrar edir və həyatının bu
romanla bağlı olduğunu deyirmiĢ.
Avqustda baĢa çatan romanı tanımadıqları bir makinaçı
qadına veriblər, o isə əsəri beĢ nüsxədə çap edib. Nəhayət,
gizli sığınacağı tərk eləyib, həyata çıxmağın zamanı yetiĢib.
– Və mən roman əlimdə həyata çıxdım, elə onda da
həyatım sona çatdı, – master pıçıldayıb baĢını aĢağı dikdi və
sarı hərflərlə üstünə "M" yazılmıĢ qara papaq bir xeyli
hüznlə yırğalandı. Sonra danıĢdıqları bir az əlaqəsiz idi.
downloaded from KitabYurdu.org
277
Bircə onu anlamaq olurdu ki, o vaxt Ġvanın qonağının baĢına
nəsə bədbəxt hadisə gəlib.
– Mən ilk dəfəydi ədəbiyyat aləminə qədəm qoyurdum,
artq hər Ģey qurtarıb, məhv olduğum aydındır, ancaq onu
yenə dəhĢətlə xatırlayıram! – master ağır-ağır pıçıldayıb
əlini qaldırdı. – Bəli, o, məni yaman heyrətə saldı, özü də
necə saldı!
– Kim? – Ġvan həyəcanlanmıĢ müsahibinin sözünü
kəsməkdən ehtiyat edərək, zorla eĢidiləcək bir səslə
pıçıldadı.
– ƏĢi, redaktor, axı deyirəm, redaktor. Həmin o redaktor
romanı oxudu. Mənə elə baxırdı, guya, diĢim ĢiĢib, ağzım-
gözüm əyilmiĢdi, baxıĢlarını yayındırıb hətta altdan-altdan
qımıĢdı. Səbəbsiz yerə kağızlan əziĢdirib xısın-xısın güldü.
Mənə gic-gic suallar verməyə baĢladı. Roman haqqında heç
nə danıĢmadan kimliyimi, haradan peyda olduğumu,
çoxdanmı yazdığımı, haqqımda əvvəllər niyə heç nə
eĢidilmədiyini soruĢdu, hətta, mənim fikrimcə, lap axmaq
bir sual da verdi: bu qəribə mövzuda roman yazmağı kim
mənim ağlıma salıb?
downloaded from KitabYurdu.org
278
Nəhayət, məni bezdirdi, birbaĢa soruĢdum ki, romanı
çap edəcək, ya yox?
Bu vaxt baĢladı vurnuxmağa, nəsə mızıldadı, sonra
bildirdi ki, bu məsələni təkbaĢına həll eləyə bilməz, gərək
mənim əsərimlə redaksiya kollegiyasının baĢqa üzvləri,
tənqidçilər Latunski, Ariman və ədəbiyyatçı Mstislav
Lavroviç də Ģəxsən tanıĢ olsun.
Ġki həftə sonra gəldim və yalan danıĢmaqdan gözləri
burnuna sarı çəpləĢmiĢ bir qız məni qəbul etdi.
– LapĢyonnikovadır, redaksiyanın katibi, – qonağın
qəzəblə təsvir etdiyi aləmi yaxĢı tanıyan Ġvan gülümsədi.
– Ola bilsin, – qonaq onun sözünü kəsdi, – nə isə, artıq
kifayət qədər çirklənmiĢ və əzilmiĢ romanımı qız mənə
qaytardı. Gözlərimə baxmamağa çalıĢaraq LapĢyonnikova
bildirdi ki, redaksiya ikiillik materialla təmin olunub, ona
görə də mənim romanımın çapı, onun sözü ilə desək,
mümkünsüzdür.
– Bundan sonra mən nə xatırlayıram? – master
gicgahlannı sıxaraq mızıldadı, – hə, titul səhifəsini bəzəyən
downloaded from KitabYurdu.org
279
qırmızı ləçəkləri, bir də sevgilimin gözlərini. Hə, o gözləri
mən xatırlayıram.
Qonağın söhbəti get-gedə lap dolaĢıq olurdu, fikrini
axıra
çatdırmırdı.
Əyri
yağıĢlardan,
zirzəmidəki
ümidsizlikdən nələrsə danıĢdı, yenə harasa getdiyini dedi.
Astadan qıĢqırdı ki, onu mübarizə aparmağa təhrik etdiyinə
görə qadını, az da olsa, günahlandırmır, yox,
günahlandırmır!
– Yadımdadır, qəzetdəki lənətə gəlmiĢ əlavə vərəq
yadımdadır, – qonaq iki barmağı ilə havada qəzet vərəqi
çəkərək mızıldadı və Ġvan baĢa düĢdü ki, hansısa baĢqa
redaktor özünü master adlandıran adamın romanından böyük
bir parçanı çap edib.
Onun sözlərinə görə, üstündən heç iki gün keçməmiĢ
baĢqa bir qəzetdə tənqidçi Arimanın "DüĢmən redaktorun
qanadı altında" məqaləsi çap olunub. Məqalədə yazılıbmıĢ
ki, Ġvanın qonağı redaktorun baĢısoyuqluğundan və
nadanlığından istifadə edərək, mətbuata Ġsa Məsih haqqında
mədhiyyə dürtüĢdürməyə cəhd göstərib.
downloaded from KitabYurdu.org
280
– A, yadımdadır, yadımdadır! – Ġvan qıĢqırdı. – Ancaq
sizin soyadınızı unutmuĢam!
– Təkrar edirəm, mənim soyadımı bir kənara qoyaq, o
daha yoxdur, – qonaq cavab verdi. – Məsələ onda deyil. Bir
gün sonra baĢqa qəzetdə Mstislav Lavroviç imzası ilə baĢqa
məqalə peyda oldu. Müəllif öz məqaləsində piratçılığa və
onu mətbuata dürtüĢdürmək (yenə lənətə gəlmiĢ həmin söz!)
fıkrinə düĢən bu ikona çəkənə zərbə endirməyi, həm də
möhkəm zərbə endirməyi təklif edirdi.
Bu "piratçılıq" sözündən yerimdə quruyub üçüncü
qəzeti açdım. Burada iki məqalə var idi: biri – Latunskinin,
o biri – "Ü.E." hərfləriylə imzalanmıĢdı. Sizi inandırıram,
Ariman və Lavroviçin yazıları Latunskinin məqaləsinin
yanında toya getməli idi. Təkcə onu demək kifayətdir ki,
Latunskinin məqaləsi "BarıĢmaz köhnə təriqətçi" adlanırdı.
Haqqımda yazılan məqaləyə elə aludə olmuĢdum, onun
(qapını bağlamağı unutmuĢdum) əlində islanmıĢ çətir və
qəzetlə qarĢımda dayandığını hiss etmədim. Gözləri alıĢıb-
yanırdı, titrəyən əlləri soyuq idi. O, əvvəlcə məni öpmək
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |