Aşıq islam 1898-ci ildə Şahbuzun Biçənək kəndində ana
dan olub. El-el gəzib aşıqlıq etməsə də, sazda çalıb oxumağı,
yaxşı səsi olmuşdur. Şeir və dastanlar yazmışdır. Deyilənə
görə, “İslam və Ceyran”, “Fərhad və Nazlı” dastanlarının müəl
lifidir. Onun qardaşı İsmayıl, Aşıq Məmmədcəfər, şair Sur-
xayla deyişmələri vardır.
Aşıq İslam 1984-cii ildə vəfat edib.
GƏ RA YLI
EYLƏDİ
Ermənilər top atdılar,
Kəndləri viran eylədi.
El oğulları yığılıb
Buna karşı qan eylədi.
Türküm özün vurdu çaya,
Keçdi Arazdan bu taya,
Qardaşım çatdı haraya,
Dosta can qurban eylədi.
Andranik görəndə bunu,
itirdi ipin ucunu,
Yerə soxdu buynuzunu.
Özünü peşman eylədi.
Qan qardaşlar dilləşdilər,
Yağılarla gücləşdilər,
İslam deyir, birləşdilər
Dığa özün ram eylədi.
AŞIQ İSLAM
75
Aşıq Vəli Quliyev təxminən 1903-cü ildə Ordubad böl
gəsinin Tivi kəndində anadan olub. Vəlinin heca vəznində bir
neçə şeiri məlumdur. Bu şeirlər onun özündən bu sətrlərin
müəllifi tərəfindən yazıya alınmışdır. O, ömrünün çox hissəsini
Çeşməbasar kəndində (Babək rayonu) yaşamışdır. Aşağıda
şeirlərindən iki nümunə veririk.
Aşıq Vəli 1988-ci ildə vəfat etmişdir.
AŞIQ VƏLİ
QOŞMA
GƏLMİŞƏM
Qoşunu düzülüb gəlirdi səfdən,
Ağa nicat bizə şalıi-Mərdandan,
Möcüzə görsənib Əssabti-kəhfdən,
Осах deyib, ziyarətə gəlmişəm.
Ağıl yaşda deyil, o da başdadı,
Qələm qüdrət çəkib, o da qaşdadı,
Möcüzə görünüb, o da daşdadı,
Осах deyib, ziyarətə gəlmişəm.
Ağam Əşrəf eyləyibdi salamı,
Heçə min məleykə orda dolanı,
Min dörd yüz il möcüzənin olanı,
Осах deyib, ziyarətə gəlmişəm.
Mən Vəliyəm, həqiqətdi hər sözüm,
Ağladım dərdimə tutuldu gözüm,
Malım, qoyunum yox, qurbanam özüm,
Осах deyib, ziyarətə gəlmişəm.
76
GƏRA Y U
KÖNÜL DÖNMÜR
Dəvələri gəlir eldən,
Qorxu yoxdu sudan, seldən,
Sənin kimi alagözdən,
Mən dönürəm, könül dönmür.
Dəvələri gəlir yaldan,
Yükün tutub yağı-baldan,
Sənin kimi gözəl yardan.
Mən dönürəm, könül dönmür.
Dəvələri gəlir düzdən,
Yükün tutub alı-bezdən,
Sənin kimi alagözdən,
Mən dönürəm, könül dönmür.
Dəvələri gəlir başdan,
Yükün tutub al-qumaşdan,
Sənin kimi qələm qaşdan,
X r
1 •
1 ••
1
•• 1
1 ••
••
Vəli donur, konul donmur.
77
AŞIQ ƏSƏDULLA
Hüseynov Əsədulla Hüseyn oğlu 1909-cu ildə Cəhri
kəndində (indiki Babək rayonu) anadan olub. Aşıq şeirlərini
qavalla çalıb-oxuyurmuş. Məclislərdə, toy-düyünlərdə Aşıq Fə-
tulla ilə də iştirak etmişdir. 1941-ci ilin iyul ayında cəbhəyə ge
dən aşıq 1943-cü ilin avqust ayında həlak olmuşdur.
QOŞMA
QURBAN GƏLMİŞƏM
Naxçıvandan yol eyləyib elinə,
Mərmər buxağına qurban gəlmişəm.
Yolunda keçmişəm şirin canımdan,
Lalə yanağına qurban gəlmişəm.
Vəfalı gözələ qurbandı canım,
Şirin can yolunda qoy axsın qanım,
Mən səni özümə yad necə sanım,
Alıb sorağını qurban gəlmişəm.
Sizin eldə yar axtarsam, taparam,
Ağrı dağda qar axtarsam, taparam,
Sinən üstə nar axtarsam, taparam,
Bəhrəli bağına qurban gəlmişəm.
Eşitdim almanın bağı səndədi,
Gözəlliyin gözəl tağı səndədi,
Yəqin şamamanın tağı səndədi,
Mən onun tağına qurban gəlmişəm.
Demə, Aşıq Əsədulla qocadı,
Qarlı dağlar qarsız dağdan ucadı,
Canım-gözüm təmiz söhbət necədi?
Bu gün otağına qurban gəlmişəm.
Aşıq Hidayət 1937-ci ildə Şahbuz rayonunun Biçənək
kəndində anadan olub. Aşıqlıq sənətini atası İslamdan öyrənib.
Yaxşı səsə və özünəməxsus ifaçılıq tərzinə malik olmuşdur. Bir
neçə qoşma və gəraylı, “Şahbuz laylası”, “Naxçıvan gəraylısı”
adlı iki saz havası yaratmışdır.
Aşıq Hidayət 2003- cü ildə vəfat etmişdir.
GƏRA YLI
DEDİM
Bir gözəl çıxdı qarşıma,
Mən ona can qurban dedim.
Saymazyana baş buladı,
Çoxdur sənə heyran dedim.
İçimə yanar od saldı,
Dil tutuldu, göz qaraldı,
Ağzı püstə, dodaq baldı,
Süzüşünə ceyran dedim.
Gözəl sözlüm, boyu bəstə,
Hər nə desən bu göz üstə,
Hidayəti etmə xəstə,
İzin olsa, imkan dedim.
AŞIQ HİDAYƏT
79
AŞIQ FƏRRUX
Aşıq Fərrux 1937-ci ildə Şahbuz rayonunun Kiikü kən
dində anadan olub. Özünün dediyinə görə, aşıqlığı şəkili (Sis-
yan rayonu) Aşıq Elmandan, cəhrili Aşıq Südeyibdən və şıx-
mahmudlu Aşıq Ehsandan öyrənib. Qoşma, gəraylı janrlarında
bir neçə şeiri vardır.
QOŞMA
DEYƏRLƏR
Ağıldan, helimdən kamil olsan da,
Sarsağa qoşulsan, sarsaq deyərlər.
Mərifət, düşüncən qabil olsa da,
Yaltaq ilə gəzsən, yaltaq deyərlər.
Elm dəryasında olsan da dərin,
Zər doğrayıb, qızıl kəssən də elin,
Məclisdə bilməsən oturmaq yerin,
Düşüncəsiz, ya da axmaq deyərlər.
Fərrux dolanmağın deyildir çətin,
Böyüyün, kiçiyin saxla hörmətin,
Qabil adam olsan, ariflər yəqin,
Barmaqla göstərib, bir bax deyərlər.
%
GƏRA YU
NAXÇIVANA GÜN DOĞUBDUR!
Ay həzərat, xəbər tutun,
Naxçıvana gün doğubdur,
Şölə saçır ayla, ulduz,
Naxçıvana gün doğubdur!
80
Dostları ilə paylaş: |