18
şəraitdə meydana gələn geniş çeşidli məsələlərin həlli ilə üzləşmə və həmçinin,
yeni hərbi imkanlar və orduya çağırışın xarakterinin dəyişməsi ilə müşaiyət
olunmuşdur. Həm coğrafi mənada, həm də funksional baxımdan milli hərbi stra-
tegiyalar daha geniş təhlükəsizlik strategiyalarınin xeyrinə olaraq mənasını itirdi.
Sülh Naminə Tərəfdaşlıq “iştirak vasitəsilə təhlükəsizlik” anlamını bütöv qitəyə
yaydı. Çağırışçıların sayı silahlı qüvvələrın ehtiyaclarına lazim olan sayı aşma-
sına baxmayaraq hamının xidmət etməli olması və bu yükü daşıması arqumen-
tləri çağırışın tamamilə dayandırıması fikirlərinin qarşısını aldı.
3.
2000/01 ci ildən başlayan və indiki zamanda da davam edən üçüncü
dalğa, çoxtərəfli peşəkarlaşma ilə bərabər struktur modullaşdırması və çevikləş-
dirmə məqsədi güdür. ABŞ “ Hərbi İşlərin İnqilabı”(Revolution of Military
Affairs) təşəbbüsünü başlamış və bu ad altında şəbəkə mərkəzli müharibəyə yö-
nəlmiş transformasiya doktrinası yaratmışdır. NATO-nun Norfolkda olan əsas
komanda obyekti “Müttəfiqlərin Komanda Transformasiyası” (Allied Command
Transformation)adı altında vahid strateji komandaya çevrilmişdır. O doktrinanın
bütov İttifaq boyunca yayılmasını təşviq edir. Bu təşəbbüsün yerinə yetirilməsi
2003 –cü il İraq böhranından başlayaraq və yeni, vurğulanan forma olan “ aya-
ğın torpaqda olması” yanaşması ilə azaldı, digər tərəfdən heç kim müasir texno-
logiyanın hərbi əməliyyatlara tətbiqinin dəyərini şübhə altına almır.
Haltiner və Kleyn 30-a yaxın Avropa ölkəsində sorğu keçirərək, bu ölkələrin təəc-
cüblü dərəcədə ümumi istiqamət və arzu ifadə etdikləri nəticəyə gəlmışdir. Onların ha-
mısı Avropa cəmiyyətini demilitarizasiya etmək üçün hərbi məqsədlərə sərf olunan eh-
tiyatlar və insan əmsalının azaldılması istiqamətində bir nöqtədə birləşirlər. Silahlı qüv-
vələrin siyasi mövqeyi uyğun olaraq dəyişir və onların xidməti vəzifələrinin sülhü
təmin etmək olduğu haqda konsensus cəmiyyətdə yenidən dəstək almayana qədər, so-
sial mövqeləri təzyiq altında qalır. Bir -birini əvəz edən islahat dalğalarına baxaraq hər
iki müəllif silahlı qüvvələrin gələcək mövqeyi üçün birinci dərəcəli mühümlük kəsb
edən çoxsaylı müşahidə olunan fərqli cərəyanları üzə çıxarır:
-silahlı qüvvələrin polis qüvvələrinə və beynəlmiləlləşməyə doğru yuvarlanan
istiqaməti;
-cəmiyyətlərin demilitarizasiyaya doğru istiqaməti;
-silahlı qüvvələrdə feminizasiyaya doğru istiqamət, xüsusilə də müharibədən
kənar hərbi əməliyyatlar üçün;
-ordunun mülkiləşməsi və hərbiləşdirilməsi istiqaməti;
-mülki-hərbi uçurumun dərinləşməsi istiqaməti;
-ixtisarlarla, çağırışın azalması ilə, peşəkarlaşma ilə əlaqəli nəzarətin bərpa edil-
məsi istiqaməti və bu da öz növbəsində siyasi və hərbi rəhbərlik arasında artan
gərginliyə səbəb ola bilər.
19
Bu istiqamətlərin çoxu özü-özünü izah edir, ancaq dördüncü cərəyan, yəni mül-
kiləşmə və hərbiləşmə daha geniş izahata ehtiyac duyur. Burada o nəzərdə tutulur
ki, bir tərəfdən ordu çox-funksiyalı təşkilat kimi artan istiqamətdə iqtisadi və
maliyyə kriteriyası sayılan məhsuldarlığı önə çəkir və logistik məsələlərdə mülki
təcrübədən istifadə edir. Gözətçi funksiyaları özəl təhlükəsizlik şirkətlərinə ötürü-
lür və özəl iaşə xidmətləri bütöv briqadaları yeməklə təmin edir. Əksinə, əsil hərbi
döyüş qabiliyyətləri kiçildilmiş təşkilatı özəklərdə yerləşdirilir və onlar da özləri-
nin məxsusi oynayacağı rolları və hərbi keyfiyyətlərini inkişaf etdirir. Bu hal or-
dunun cəmiyyətdə izolə edilməsinə də apara bilər və bu da öz növbəsində təkcə
Şərqi Avropada yox, həm də Qərbi Avropada silahlı qüvvələr üzərində demokratik
nəzarətin olmasını daha da əhəmiyyətli edər.
Fərqli Modeller
Demokratik cəmiyyətdə siyasətin üstünlüyü danılmazdır, lakin onun əməldə həyata
keçirilməsi geniş mənada fərqlənir. Müdafiə nazirliyi özü-özlüyündə bir mikrodünya-
dır. Bir çox hallarda silahlı qüvvələr üçün təhcizatçı təşkilat kimi hərəkət edən və çox
şeyi peşəkar ordunun öhdəsinə buraxan müdafiə nazirliyinin dəyişən geo- politik və-
ziyyətə və yeni siyasi prioritetlərə uyğunlaşması hələ uzun zaman alacaqdır. Ordu üçün
gələcək, əlbəttə, keçmişdə olduğu kimi olmayacaq. Bizimlə üz-üzə dayanan yeni təhlü-
kələr və daxili və xarici təhlükəsizlik arasındakı sərhədlərin örtüşdüyü bir zamanda hər
şey köklü dərəcədə yeni vəziyyətə uyğunlaşdırılmalıdır.
Dünyadakı müdafiə nazirliklərinin əsas funksiyalari müqayisə mövzusudur.
Onların hamısı əsgəri heyət və hərbi avadanlıq məsələləri; kəşfiyyat; digər müdafiə
nazirlikləri ilə münasibətlər; texnoloji inkişaf və geo- politik dəyişimi nəzərdə tutan
orta və uzun –müddətli planlaşdırma prosesləri ilə məşğul olmalıdirlar. Silahlı
qüvvələrin heyətləri yığılmalı, təlim keçirilməli və hərbi avadanlıqla təmin edilməli
və onlar ölkə xarici hərbi missiyalarda olduqları zaman maddi və mənəvi cəhətdən
dəstəklənməli və dəyişilməlidirlər. Sülhməramli missiyalar xarici siyasətin alətinə
çevrilir, ölkələr artıq onların sülh məramlı əməliyyatlara verdikləri konkret töhvə-
lərlə ifadə olunan həmrəylik və problemi daşımaq kriteriyaları ilə qiymətləndirilir.
Parlamentlərin xarici siyasət və mudafiə siyasətinə müdaxiləsinin dərəcəsindən
asılı olaraq, əsgərlərin xarici missiyalara göndərilməsi parlamentin də mövzusuna
çevrilir və bu da onların siyasi və hərbi baxımdan missiyalarını əsaslandırmaq üçün
debatlarda yeni mövzular açır.
Bütövlükdə, bir çox NATO ölkəsində gedən praktikaya baxan zaman biz görürük
ki, BQR –nin rolu getdikcə güclənir. Bu yazı ölkələrin institutlaşmış qərar-qəbul etmə-
ni təkmilləşdirmək üçün tətbiq etdikləri fərqli modelləri ətrafli çatdırmağa çalışır.