Ish haqining ikkinchi bosqichidagi dan ga o`sishi, ish vaqtiga ta`sir
qilmaydi,
ishchi soat ishlaydi, o`rnini bosish samarasi daromad samarasiga teng.
Uchinchi
bosqichdagi ish haqining dan ga o`sishi, ish vaqtini dan ga qisqartiradi, o`rnini
bosish samarasi daromad samarasidan kam bo`ladi.
Ko`rinib
turibdiki, daromadning o`sishi dam olishga bo`lgan talabni
oshiradi. Ushbu hol ish vaqtini qisqarishi va dam olish vaqtini oshishida o`z
ifodasini topgan. Ish haqining oshishi bilan birga dam olishning narxi ham oshadi.
Odatda,
rivojlangan
mamlakatlarda
aholining
o`rtacha
daromadi,
rivojlanayotgan mamlakatlardagi aholining o`rtacha
daromadidan ancha yuqori
bo`lgani uchun, ular ko`proq dam olishga harakat qiladi (Daromad samarasi,
o`rnini bosish samarasidan yuqori). Rivojlanayotgan
davlatlarda ish haqi past
bo`lgani uchun, ish haqining o`sishi, ishchilarni ko`proq vaqt ishlab, ko`proq
daromad qilishga undaydi (o`rnini
bosish samarasi, daromad samarasidan yuqori
bo`ladi).
Mehnat bozorida monopsoniya bo`lgan hol.
Bunday hol ko`proq
kichik
shaharlarda uchraydi. SHaharda yagona ishlab chiqarish korxonasi bo`lib, u shahar
aholisining asosiy qismini ish bilan ta`minlaydi.
SHaharda boshqa ish joylari kam bo`lgani uchun, ushbu vaziyat
monopsonik bozor vaziyatiga yaqin bo`ladi. Monopol
korxona mahalliy mehnat
bozorida ishchi kuchini sotib oluvchi yagona korxona bo`lgani uchun ham u ish
haqiga ta`sir qila oladi. Korxona ishga yollaydigan
ishchilar sonini qisqartirsa,
ishga kiruvchilar o`rtasida raqobat kuchayadi va bu ish haqini muvozanat
darajasidan pastga tushiradi (16.12-rasm).
Dostları ilə paylaş: