26
ancaq daha çox vaxtaşırı azlıqda baş verəcəkdir, bütün azlığın nöqteyi-nəzərinin
rəmzi başlığının eşidilməsi üçün bərabər imkan inkar ediləcəkdir.
Hər bir Senator öz yerli maraqlarını təmsil edən kolleqalarının nəyi həyata
keçirdiyini bilməyə uzun müddət ərzində baxmağa ehtiyac duymur. Və əgər həmin
maraqlar hətta milli faydanın xeyrinə tərk ediləcəkdirsə, qoy Senator yox, seçicilər
qərara alsınlar ki, necə və nə dərəcədə nəyisə etsinlər. Çünki Senator onların
Vaşinqtondakı müvəkkilidir, onların haqlarının himayəçisidir, Senat palatasında
Vitse-Prezidentin adlandırdığı kimi “Massaçusetsdən olan Senator” və ya
“Texasdan olan Senatordur”.
Lakin nə vaxtsa bunların hamısı deyilmişdir və qəbul olunmuşdur, biz hələ
bütün əhvalatı danışmamışıq. Çünki biz Vaşinqtonda “Birləşmiş Ştatların
Senatoruyuq” və Massaçusetsdən və Texasdan olan Senatorlar Birləşmiş Ştatlar
Senatının üzvləridir. Biz qubernatorlara və hörmətli ştatlarımıza deyil, Vitse-
Prezidentin başçılığı altında tutduğumuz vəzifəyə görə and içirik və biz Vaşinqtona
gəlmişik ki, Edmund Börkün sözlərini bir qədər dəyişərək deyək ki, biz
düşmənçilik səfirləri deyilik və ya öz ştatımız və ya sektsiyamız üçün məhkəmədə
digər ərazilərin müdafiəçilərinə və agentlərinə müxalif qaydada çıxış edənlər
deyilik – bir mənafeyi olan bir millətin məşvərətçi məclisinin üzvləriyik. Əlbəttə,
biz öz ərazilərimizin ehtiyaclarına nə məhəl qoymaya bilmərik, nə də asanlıqla
həmin ərazinin məhsulları ola bilmərik, - lakin əgər yerli maraqlar bizim hər
birimizin roluna ağalıq edirsə, heç kəs milli marağın keşiyində möhkəm dayana
bilməyəcəkdir.
Ştat və region qarşısındakı borclara əlavə olunan digər şeylər də vardır –
artıq təzyiqi təsvir edilən partiya qarşısındakı borc da vardır. Əgər mən bu
təzyiqlərə məhəl qoymuramsa, məni bu vəzifəyə qoymuş partiya ilə birgə getmək
barədə borcum yoxdurmu? Biz inanırıq ki, partiya məsuliyyətinin olduğu bu
ölkədə biz partiya platformasının dərk edilməsini vacib sayırıq - əlbəttə, əgər
partiya yarlığı seçicilər üçün bir məna kəsb edirsə. Yalnız bu yolla iki partiyaya
əsaslanan bizim millət çox saylı partiya qəlpələrinin tələsindən, onların
prinsiplərinin bakirəliyindən və sərtliyindən qaça bilər. Onu da əlavə etməliyəm ki,
27
- əgər siyasət barədə Qrişom qanunun bir növünü təklif edə bilərəmsə, – onların
üzvlüyünün ölçüsünü tərs mütənasibliklə artıra bilərəm.
Və hələ biz razılaşa bilmərik ki, partiya məsuliyyətinin təzyiqi hər bir məsələ
üzrə şəxsi məsuliyyətin tələb etdiyi bataqlıqda batacaqdır. Biliyi, intizamı,
müvəffəqiyyəti artırmaq həvəsi, hətta yeni ideyaları istisna edən qərarlar, müstəqil
davranış və üsyançı üzvlər partiya üçün onun təhlükədə olması deməkdir. Senator
Albert Bevericin sözləri ilə deyilsə:
“Partiya yalnız böyüməklə, (onun gətirdiyi) ideyaların ölümünə
dözümsüzlüklə yaşaya bilər... Təşkilat, əgər onun doğub törəməsi öz xeyrinə
verilən səslərdən asılıdırsa, əgər oğul atanın yerini tutursa, bu, siyasi partiya
deyildir, ancaq Çin tonqudur ( tong – Çin gizli cəmiyyətinə avropalıların verdiyi
addır. Bu, Yerdə, Göydə və insanda harmoniyanı təmsil edən üçbucağın
əhəmiyyətinə görə, həm də tried – “sınaqdan çıxmış” adlanırdı. Taypin üsyanında
və 1911-ci il inqilabında fəal rol oynamışdı. XIX əsrin ikinci yarısında bu ad
altında həm də cinayətkar qruplar inkişaf etmişdi. Həmin dövrdə ABŞ-da tayfa
rəqabəti aparan çinli qanqsterlər bir sıra şəhərlərdə bir-birilə vuruşmuşdu –
tərcüməçi). Düşüncə və vicdan vətəndaşları heç də bir yerə yığışmır, ancaq Hindu
tayfası qana və xurafata görə birliyini qoruyub saxlayır”.
İki partiyalı sistem hər ikisinin ciddi olduğuna görə qalmır, ona görə qalır ki,
hər ikisi çevikdir. Mən Konqressə daxil olanda Respublikaçılar partiyası, misal
üçün, Robert Taftı və Ueyn Morsu dəstəkləmək üçün kifayət qədər böyük idi –
Senatın Demokratik tərəfi isə, indi mən də xoşbəxtlikdən onun ağuşunda xidmət
edirəm, misal üçün, Harri Bödün və Ueyn Morsun hesabına güclü idi.
Əlbəttə, hər iki böyük partiya bu gün milli mənafeyə xidmət etmək yollarını
axtarır. Onlar geniş dəstək bazasına yiyələnmək üçün hər şeyi, əgər bu nəcib
səbəbə görə deyilsə, edirlər. Lakin nə vaxt ki, partiya və vəzifə tutanların milli
mənafeyə necə xidmət etmək barədə mövqeləri fərqlidirsə, biz birinci yerə öz
partiya borcumuza görə məsuliyyəti və hətta seçicilərimiz qarşısındakı
məsuliyyətimizi deyil, öz vicdanımıza görə olan məsuliyyəti qoymalıyıq.
28
Lakin yerli maraqlara və partiyaya mənsubluğuna görə borclarımızı yerinə
yetirməmək, seçicilərimizi iradələri ilə əlaqədar olan problemin kvadratı ilə üz-üzə
gəlmək məsuliyyətindən bir qədər asandır. Senator bu məsuliyyətdən qaçırsa,
bunun altını çəkməli olacaqdır və bizim demokratik sistemin təməl
təhlükəsizlikləri yoxa çıxacaqdır. O, həqiqi düşüncədə aydın təmsilçi deyildir,
ictimai etimadı pozmuş olur, ona öz baxışlarını icra etmək üçün səs verənlərin
nümayiş etdirdikləri etimada xəyanət edir. Con Tayler özünün başlıca nitqində
Nümayəndələr Palatasından soruşmuşdu ki, “məxluq özünü onu Yaradana qarşı
müxalif qoyurmu? Sahibin arzularına itaət etməyən, onun xidmətçisidirmi?”
“Onların dilində deyil, öz dilində danışırsa, xalq onu necə öz təmsilçisi kimi
qiymətləndirə bilər? Belə etdikdə o, əslində onların təmsilçiliyini dayandırır və
təkcə özünü təmsil edir”.
Qısası, bu fikir məktəbinə uyğun olaraq, əgər mən öz seçicilərimin iradəsinə
lazım olduğu kimi məsuliyyətli olsam, özümün deyil, onların prinsiplərini hər
şeydən yuxarı qoymaq mənim borcumdur. Bu, yəqin ki, o qədər də asan
olmayacaqdır, ancaq buna baxmayaraq, məhz o demokratiyanın mahiyyətidir,
xalqın müdrikliyinə və onun baxışına inamdır. Xalqın səhv edəcəyinə əmin
olmaqdan ötəri – onlar layiq olduqlarından heç də yaxşı hökumətə malik
olmayacaqlar, - lakin bu, xalqın təmsilçisinin onlar üçün nəyin yaxşı
olduğundansa, yaxşı bildiyini demək hüququ ilə özünü lovğa aparmasından daha
yaxşıdır.
Birləşmiş Ştatlar Senatorunun rolu haqqında belə dar baxışı qəbul etmək
çətindir, - bu baxışı öz üzərinə götürən massaçusetslilər məni Vaşinqtona
göndərmişlər ki, sadəcə xalqın rəyindəki dəyişikliyi xəbər verən seysmoqraf kimi
xidmət edim. Mən bu baxışı, heç də “xalqın müdrikliyinə” inamım olmadığıma
görə rədd etmirəm, ona görə rədd edirəm ki, demokratiya konsepsiyası əslində
xalqın üzərinə bu dərəcədə az etimad qoyur. Beləliklə, kim elektoratın hər bir
impulsuna bağlı olan təmsilçilik vəzifələrini inkar edirsə, onun özünün fikirlərinin
nəticəsindən birbaşa asılı olmayaraq – xalqın müdrikliyinə etibar etməlidir. Onlar
ədalətin ən böyük düşüncəsində inama, mərdliyi şərəfləndirməyə və ədalətə
Dostları ilə paylaş: |