F
əlsəfə və sosial-siyasi elmlər – 2010, № 2
M
ənəvi sistemlərlə maddi sistemlərin qarşılıqlı əlaqəsi.
Maddi sistemd
ə – böyük dünyada kiçik ahəng haqqında.
Maddi dünyanın harmoniyası.
F
ərdi mənəvi həyatın harmoniyası.
M
ənəvi aləm nisbi müstəqilliyə malikdir. (bəlkə də tam müstəqilliyə).
İnsanın dini, imanı, düşüncələri, ideyaları, fikrində qurduğu planlar,
arzular, m
əqsədlər bir-birini tamamlayıb bütöv, ahəngdar mənəvi sistem ya-
ra
dır. (İnsan öz dünyasına qapılanda özünü daha rahat hiss edir). Lakin belə
bir müst
əqil sistemə, müstəqil həyata haradasa öz daxili məntiqi ilə deyil,
in
sanın cismindəki dəyişiklik hesabına (fiziki, bioloji ölüm) qırılması və
h
ətta guya yox olması fikri ilə heç cür razılaşmaq olmur.
H
ər bir sistem öz daxili inkişaf qanunauyğunluğunun məntiqi sonlu-
ğuna malik olmalıdır. Tezis, antitezis, sintez məqamlarını keçməlidir (yeri
g
əlmişkən, insan həyatında bu ardıcıllıq da sanki pozulur: həmin prinsipə
gör
ə cavanlıqdan sonra qocalıq, sonra yetkinlik gəlməlidir. Mənəvi aləmin
d
ə öz qanunauyğun sonu olmalıdır. Lakin bu olmur. Deməli, mənəvi aləmin
tam müst
əqilliyi yoxdur. O, hansı məqamlardasa böyük maddi dünyada qo-
vu
şur və böyük dünyanın da öz ahəngi var. Böyük dünyada baş verən hadi-
s
ələrdəki səbəbiyyət zənciri fərdi mənəvi dünyadakı zəncirlə kəsişir və onu
öz ağuşuna aparır.
Analogiya?! Musiqi al
əti maddi bir cisimdir. Onun hərəkətindən başqa
bir maddi proses alınır: musiqi (səsin, harmonik sistemin). Lakin simin
qırılması kənar amil kimi olaraq pozur bu sistemi birdən-birə.
İnsan (burada insan musiqi alətinə və musiqi sisteminə görə yaradıcı
ki
mi çıxış edir, hərçənd bunlar çox vaxt başqa insanlar olur) çalışır ki, aləti
el
ə düzəltsin ki, musiqinin ortasında qırılmasın....neçə-neçə nisbi müstəqil
sistem olan musiqi
əsərləri tam çalınsın. (Bəs böyük Yaradan buna çalışmır-
mı? (İnsan orqanizmi də mükəmməl bir sistemdir).
B
əli, insan orqanizmi mükəmməl bütöv bir sistemdir və ətraf mühitlə
əlaqəyə girərkən sadəcə mühitin bir elementinə çevrilir, öz quruluşu ilə, öz
ah
əngi ilə ətraf mühitə qarşı dayanır, öz strukturunu, öz nisbi bütövlüyünü,
öz ah
əngini qoruyub saxlamağa çalışır.
- 158 -
F
əlsəfi etüdlər
T
əbiətdən kənara çıxmağın, hətta maddi bir obyekt olaraq təbiət qa-
nun
larına tabe olmamaq, öz daxilindəki “dünyanın” qaydaları ilə yaşamağın
göz
əl nümunəsi orqanizmin temperaturunun saxlanmasıdır.
Fi
zikanın qanunlarına görə, təbiətin hər hansı hissəsində hansısa sə-
b
əbdən temperatur dəyişikliyi baş verirsə, bu dəyişmə xüsusi izolyasiyası
olmayan
ətraf mühitə də yayılır. Məsələn, otaqda müəyyən temperatur var-
sa, t
ədricən otaqdakı bütün cisimlər də həmin temperaturu alır. Amma insan
bu otaqdan o otağa keçir, çıxır, istiyə girir – fərqi yoxdur, onun bədənində
h
əmişə sabit temperatur var. Bu, nə deməkdir?
İdeya və onun maddi həyata qatılması
(maddil
əşməsi)
İdeya – iradə - fəaliyyət
Ad
ətən ideya maddiləşərkən (“материальное воплощение идеи”,
“kütl
ələrə yiyələnmək” də maddiləşməyin bir formasıdır) hadisələr dünyası-
na real güc kimi daxil olur. Əvvəlcə ideya iradə ilə birləşir, onun ictimai və
ya texniki güc kimi maddi prosesl
əri istiqamətləndirməsi baş verir. Lakin bu
irad
ə bir qayda olaraq ideyanı gözəl mənimsəmiş, özününküləşdirmiş şəx-
siyy
ətin olmasını tələb edir. İdeyanı şəxsiyyət verir. İradə də şəxsiyyətə
m
əxsusdur. Bu ikisi bir adamda da ola bilir. Əvvəlcədən sintez halında.
İkincidə də birləşə bilər (iradə sahibi ideyanı mənimsədikdə). (Dində ideya
ilahid
ən gəlir. Peyğəmbər ideyanı mənimsəyən və iradə göstərən şəxsdir).
Lakin böyük miqyaslı maddiləşmə prosesi , xüsusən onun çoxpilləli ic-
timail
əşmə (və ya texnika və texnologiyaların istehsalata tətbiqi) mərhələ-
sind
ən keçməsi daha böyük müddət (ideya-iradə sahibinin potensialına fizi-
ki imkanlarına nəzərən) tələb etdiyindən sonra gələn nəsillərin bu ideyanı
nec
ə davam etdirməsi probleminə çevrilir.
Dinl
ər də bax, beləcə, ilk dövrdə həmin din olaraq yayılır,
kütl
ələr yi-
y
ələnır...sonra çoxlu kiçik ideya mərkəzləri – təriqətlər yaranır və yayılır və
paralel sur
ətdə mollaların şüur səviyyəsinə
uyğunlaşmış, cırlaşmış surroqat-
lar.
Yen
ə kiməsə lazımdır ki, ideya onda təzahür etsin və
canlansın.
- 159 -
F
əlsəfə və sosial-siyasi elmlər – 2010, № 2
Böyük filosoflar, ixtiraçılar və s. zaman keçdikcə heykəlləşir, onların
ideya
ları kitablarda qalır, maddi müstəvidə, ictimai müstəvidən artıq
çıxarıl-
mış olur və ya qatışıq şəkildə istifadə edildiyindən müəllif itir, qatışıb yox
olur.
N
ə vaxtsa, kimsə onu canlandırır. İdeya yeni bir iradə ilə birləşir.
Heyk
əl canlanır və yeni ideyalarla birgə fəaliyyətə başlayır.
İdeya vakuumları və qeyri-adekvat “ideya-iradə” mərkəzləri
İdeya-iradə subyekti cəmiyyəti müəyyən bir istiqamətə yönəldə bilib-
s
ə, artıq cəmiyyət təşkilatlanıbsa, struktur formalaşıbsa, (hüquqi dövlət,
konstitusiya,
qanunlar sistemi, hüquqa çevrilmiş ideologiya) – ideya – ideo-
lo
giya, o da ictimai şüurlara (ictimai ideologiya – ictimai psixologiya) ke-
çibs
ə, hüquqi müstəvidə və adekvat dövlət quruculuğu sistemində qərarla-
şıbsa – daha ilkin səbəbə, ideyaya, hətta hərəkətverici qüvvəyə-ideya – iradə
subyektin
ə ehtiyac “götürülübsə”... onda tədricən sistemin başlı-başına bu-
ra
xılması, azadlığa daha çox meydana verilməsi, zərurətin tədricən yaddan
çıxarılması, və, nəhayət, cəmiyyət ideyasızlaşır (ideya ilə yüklənmiş cəmiy-
y
ət yükünü itirir.
Bu, c
əmiyyətin təhlükəli dövrüdür. Çünki ideya boşluğu öz işini gö-
rür. Yaşayan ideyalar, daha doğrusu, çox vaxt ideyaçılar ortaya çıxar və
asan
lıqla yayılır. İnsanlar ideyaya olan tələbatını, iradəyə olan tələbatını ide-
yaçılar və kiçik ideya – iradə mərkəzləri hesabına ödəyirlər.
B
əzən çox güclü ideya – iradələr ortaya çıxır, lakin bəşəriyyətin inki-
şafına yabançı istiqamətlərdə, xeyli fərqli istiqamətlərə (Kommunizm, Le-
nin, Hitler, Stalin, S
əddam, Ben-Laden) – Amerika prezidentləri əslində bö-
yük güc olan, lakin adekvat ideya il
ə istiqamətləndirilməyən sistemlər.
Dind
ə çox vaxt missioner təşkilatlarının fəaliyyətindən narahat olurlar.
Çox vaxt mollalar dini ideyadan çox uzaq, aşağı olan adamlar boşluğu
doldururlar.
İnam və idrak
I yaxınlaşma – fərqi dərk etməkdən başlanır. Onları heç cür qarışdır-
maq olmaz. İnam – hissdir, ali duyğudur. İdrak – ağıldır, məntiq üzərində
qu
rulur. İnamda hissin, duyğunun koqnitiv səviyyəsinə, primitiv səviyyəsinə
- 160 -
Dostları ilə paylaş: |