104
Türk dövlət və ordu başçıları qoşunu mənasız
savaşlarda tələf ol-
maqdan qoruyurdular. Əlacsız qalanda mübahisəni həll etmək üçün hər
iki tərəfdən bir nəfərin meydana çıxıb təkbətək döyüşməsini təklif edir və
qalib tərəf bu döyüşün nəticəsi ilə müəyyən olunurdu. Bu taktikanın ilk
örnəyini qədim Azərbaycanın Aratta elində görürük. Sumer (Uruk) çarı
Enmerkar Aratta elinin ona tabe olmasını təklif edəndə,
Aratta elbəyi
deyir ki, sən də öz pəhlivanını çıxar meydana,
mən də. Hansı qalib gəlsə,
onun ölkəsi qalib, o biri tərəf isə məğlub ölkə sayılsın.
332
Sonralar «Şahnamə» bu taktikanın
Turan elində geniş istifadə olun-
masından bəhs edir. Təkbətək döyüşə çıxan bahadırlar isə çoxlu fəndlər
bilməli idi. Koroğlu eposunda «77 fənd» deyimi mübaliğəli olsa da, buna
işarə edir
və
ümumiyətlə,
təkbətək döyüşün şişirtmə təsviri təbii sayılma-
lıdır. «Alban
tarixi» kitabında yağmaya gedən onoqur boyundan
bir bəyin
«Bu qırğın kimə lazımdır? Çıx
qabağıma üz-üzə gələk!»
-
deyə, İran şahı
Şapuru təkbətək döyüşə çağırması verilmiş, onun görkəmi isə belə təsvir
olunmuşdur:
Həmin hündürboylu hun nəhəng bir adam idi; böyük
bədə-
ninə əlli qatlı zireh geyib, iri başına mismarlı dəbilqə keçirmiş, üç qarış
olan enli alnını misdən qayırılmış lövhə ilə örtmüşdü. Nizəsinin sapı uzun
ağacdan idi, şimşək çaxan qılıncı isə onu görənləri dəhşətə salırdı.
333
Türklər bir ölkəni tutmaq üçün öncə ora azsaylı bölüklərlə kəşfiyat
xarakterli yağma akınları edirdilər
və
bu akınlar vaxtaşırı təkrar
olunurdu.
İ. Kafesoğlu demişkən «
bu yağma və yıpratmalardan moralı pozulan»
ölkə əhalisini çaşqın durumda məğlub etmək xeyli asanlaşırdı. Türklərin
savaş taktikasından biri də gecə vaxtı qəfil hücum idi: «Qırğız xalqına,
türkiş xalqına yuxuda ikən hücum etdik» (Kültegin). Tarixdə türk ordusu-
nun gecə vaxtı belə «qəfil hücum taktikası» ilk dəfə m.ö.
XIX-XVIII əsr-
lərdə asur qaynağında qeyd olunmuşdur. Mari arxivində üzə çıxan bu sə-
nədlərdə asur çarı I Şamşi-Adadın (1813-1781) oğluna yazdığı məktubda
bu dəfə türk (turuk) döyüşçülərinin qəfil hücum taktikası ilə vuruşacaqla-
rını belə yazır: «Yatanı oyadan, oyanana aman verməyən turuklar kimi
edəcəyik».
334
«Düşmənin üstünə yel təki əsən atlı əsgər» (Koroğlu) ilə vaxtaşırı
qarşılaşan çinlilərə aid qaynaqda «fırtına kimi ortaya çıxıb, şimşək kimi
qeyb olan hun əsgəri» deyiminin işlənməsi təbii idi. Akın sözünü «qəfil
332
Белицкий, 1980, 84-85.
333
Kalankatuklu, 1993, 30.
334
Dossin, 1950, 48-49 (16 №-li tablet); Bayram, 1988, 95.
105
sel» kimi izah edən M. Kaşğari
akınçı termininin yozumunu gecə vaxtı
ansızın sel kimi gələn əsgərə «akınçı gəldi deyilir» şəklində vermiş və
«Bəg akınçı akıttı» (bəy akınçı göndərdi) misalını örnək göstərmişdir.
335
Gecə vaxtı ayrı-ayrı hissələrin bir-birilə çarpışmaması üçün orduda
türklər tərəfindən düşünülmüş quş və yaraq adlarından biri «parol» kimi
işlənir və buna im deyilirdi. Belə bir atalar sözü də vardı: «İm bilsə ər öl-
məz».
336
İmdən başqa, orduda bir şüar, hayqırtı, qıyya vurma formasında
uran gələnəyi də vardı: Ur a! (Vur a!).
Hücuma səsləyən «ura»ın əksi olaraq, bir Bizans qaynağında qeyd
olunmuş «dur a!» deyimi vardır. F. Simokatta qeyd edir ki, yürüşdə avar
döyüşçüləri çox irəli gedənlərin dayanması üçün öz dillərində «torna,
torna» deyirdilər.
337
Göründüyü kimi, VI əsrin sonlarına aid bu olayda
«durun a!» deyimi işlənmişdir.
Əsasən
barış
tərəfdarı
olan
türklər yalnız
məcburiyət
qarşısında mü-
haribə edirdilər.
«Savaşda isə seçim haqqı türkün əlində olurdu».
338
Ona
görə də istədikləri savaş taktikasını işlədə bilən türklər daha çox «Turan
taktikası»,
«Bozqır savaş taktikası» və
«Qurd savaşı» adlanan savaş üsu-
lundan istifadə edirdilər. Turan taktikası ilə qurd savaşı deyimlərinə ay-
dınlıq gətirən yazarlar doğru olaraq qeyd edirlər ki, elmi ədəbiyata Turan
taktikası adı ilə daxil
olan bu savaş növünə xalq qurd oyunu deyir, qurd
savaşı bütövlükdə türk savaş üsullarını bildirən Turan taktikasının yalnız
bir üsuludur.
339
Qurd öz ovunu pusquda durmuş qurdlara tərəf qovduğu kimi, qurd
savaşının məqsədi də düşməni aldadıb, onu öncə pusqu (yaşlaq) qurulmuş
yerə çəkmək idi. Bu oyunu yaxşı bacaran döyüşçülər düşmən qoşununa
basqın edərək, atı o
yan,
bu yana cəld hərəkətlərlə fırladır, düşmən ordu-
sunda çaxnaşma yaradırdı. Bəzi çinli və batılı yazarlar bu qurd oyununu
«nizam-intizamsız döyüş» saymışlar. Əslində isə, zahirən pərakəndə hü-
cumlar kimi görünən qurd oyunu əsrlərlə sınaqdan keçərək təkmilləşmiş
«nizamlı» bir taktika idi, bu oyunu «oynayanlar»
lazımi
anda bir-birindən
335
MK, I. 77, 212; Herodot Krezə qədərki çağda İoniyaya qamər yürüşünü «uzun müd-
dətli istila deyil, sadə yağma akını» kimi verir (Herodot, I. 6).
336
MK, I. 38; Olsun ki, azər
dilində him-cim anlamaq deyimi də bununla bağlıdır.
337
Simokatta, II. XV. 9; Bu forma qazax-qırğız şaman duasında işlənən «gelsen-a!»
deyim modelinə uyğundur (İnan, 1972, 143).
338
Cahiz, 1988, 70.
339
ßñýÿð-Ãûï÷àã, 1996, 141.