bir ip keçirib, qaya üstündəki bütün şəhəri öz üzərlərinə yıxsınlar və nəhəng
qanadlarını çalıb, bu qiymətli göylərə qalxsınlar. Yaxud əksinə, bu qəniməti
qaldırıb, sonra insanların günahları üzündən Sodam (27) və Homarra (28) kimi
fəzadan yerə atsınlar...
Cənub tərəfdən, Kirs dağından Şuşaya bir nəzər saldıqda ətəklərində bu
şəhərin yerləşdiyi alınmaz qaya ilə şəhərin yarımdairəvi görünüşü duman
arasından, içərisində maye qaynadıldığına görə buxarlanan nəhəng bir mis qazanı
xatırladır... Əbəs deyildir ki, Ağa Məhəmməd xan İbrahim xanla söyüşərkən ona
belə demişdi: Filan-filan şüdə! Sən qazanın içində əyləşib, onun dəstəsini əlində
tutmusan və elə xəyal edirsən ki, guya mənimlə çəkişirsən?! Mərhəba sənə!
Hünərin varsa, çıx meydana!..
Oxucu, indi də baxaq görək, qəzəbli müstəbidin pişxidməti qazanda nə
qaynatmışdır. Səfərəli tələsik Abbas bəyin yanına qayıdıb onunla pıçıldaşdıqdan
sonra hər ikisi Ağa Məhəmməd xanın yataq otağının qapısında gizlənirlər. Onlar
qapı dalından onun qarışıq və dəhşətli sözlərini eşidirlər. Abbas bəy öz
yoldaşının qulağına pıçıldayıb deyir ki, o, yuxuda sayıqlayır. Sən gedəndən sonra
mən bir neçə dəfə bu sözləri eşitmişəm.
Nəhayət, qatillər Allahı və bütün müqəddəsləri köməyə çağırıb sıyırma
qılıncla Ağa Məhəmməd xanın yataq otağına soxulur və zəif gecə çırağı işığında
onun üzərinə atılırlar. Ağa Məhəmməd xan çətinliklə: - Məlunlar!.. Nə
edirsiniz!.. Siz İranı viran eləyirsiniz!.. - deyə tələsik öz toppuzunu qatillərə tərəf
atır. Lakin artıq gec idi; qatillər onu sinəsindən vurub, başını kəsirlər (29). Onlar
diqqətlə ətrafı dinləyirlər... Hər tərəf sükut içərisindədir... Tələsik onun almaz
bilərziklərini (Kuhi-nur
1
və Dəriyayi-nur
2
) qolundan açıb, qəsdin nəticəsini
gözləyərək yata bilməyən həmfikirlərinin yanına qayıdırlar. Sadıq xanla
Məhəmməd bəy qorxu və həyəcan içərisində idilər. Gah pəncərədən dəhşətli
hadisənin baş verməli olduğu saray tərəfə qulaq asır, gah da müxtəlif bəhanələrlə
həyətə çıxıb öz inanılmış adamlarından xəbər tuturdular.
Qapı döyülür...
- Kimdir?
1 Kuhi-nur - nur dağı
2 Dəryayi-nur - nur dənizi
195
- Bizik. Bizik!.. Açın!..
Budur, Ağa Məhəmməd xanın qatilləri qana boyanmış halda, qətlin sübutu
olaraq gətirdikləri qiymətli şeylərlə içəri daxil olub deyirlər:
- İndi rahat ola bilərsiniz!..
- Biz qəti bir iş görməyə cəsarət etməzdən əvvəl, - deyə Sadıq xan sözə
başlayır, - məlunun ölümünü yəqin etməliyik.
- Olar, - deyə Səfərəli söhbətə qarışır və dərhal onlar tələsik çıxıb gedirlər.
...Sadıq xan öz inamsızlığı üzündən itaətlə qəddini bükərək şahın yataq
otağının qapısını bir qədər aralayıb, ehtiyatla içəri daxil olur. Səfərəli də cəld
otağa girib, Ağa Məhəmməd xanın başını ayağı ilə itələyərək döşəməyə atır və
yorğanı qaldırıb hələ soyumamış yaraları onlara göstərir... Səhər hər ikisi çıxıb
gedir.
Carçılar, Ağa Məhəmməd xanın adından bütün şəhərdə Şəqaqi qoşununu
çağırıb deyirlər ki, bir mühüm hadisə üzündən şah onları İrana göndərir. Sadıq
xan isə bu zaman təklikdə Məhəmməd bəyə deyir:
- Əgər sübh açılanda bu faciəli xəbər hər tərəfə yayılarsa, mən burada Ağa
Məhəmməd xanın adamları ilə üz-üzə gələ bilmərəm və vaxtında da paytaxta
gedib çata bilmərəm; halbuki indi bütün əyalətlərin əmanətinin toplanmış olduğu
paytaxtı tutmaq son dərəcə vacibdir. Buna görə də mən hamıdan əvvəl Tehranda
bütün hakimiyyəti ələ keçirməliyəm, siz isə öz igidləriniz və dəhşət doğuran
adınızla bu dağınıq qoşunun öhdəsindən çox asanlıqla gələ bilərsiniz.
Sadıq xanla Məhəmməd bəy belə ayrıldılar. Sadıq xan İran taxtına sahib
olmaq üçün tələsik Tehrana yola düşdü; Məhəmməd bəy isə müxtəlif bəhanələrlə
öz tərəfdarlarını başına toplayıb səhərin açılmasını gözləyirdi.
IV
Gecə Məhəmməd bəy lazımi sərəncamlar verdi. Öz tərəfdarlarını dəstələrə
bölüb, bəzilərinə İran qoşunlarının sərkərdələrini həbsə almağı, başqalarına
məhbusları azad etməyi, üçüncülərə ümumi əməliyyat baş tutmadığı təqdirdə ən
yaxşı mövqeləri ələ keçirməyi
196
tapşırdı. Özü isə əsas qüvvələrlə Ağa Məhəmməd xanın qərargahına getməyi
qərara aldı. Səhər açılan kimi qəflətən yaxalanıb qorxu və dəhşət içərisində qalan
iranlılar hər yerdə əzilib sıxışdırıldılar. Məhəmməd bəy inadlı bir vuruşmadan
sonra Ağa Məhəmməd xanın qərargahını ələ keçirib, oradan külli miqdarda
sərvət tapdı. Sonra Məhəmməd bəy xəzinəni və şahın bütün sərvətini öz
imarətinə gətirib, ertəsi gün iranlıları Araza qədər təqib etdi.
Fəlakət o zaman azadlığa buraxılmış və canlı təəssürat altında olub, öz
gələcəyi üçün kədərlənən Molla Pənahın dostu Vidadi təxəllüslü Molla Vəliyə
yazdığı bir məktubda çox gözəl təsvir edilmişdir. Bizim hələ indi də məşhur olan
xalq şairlərindən biri üçün xarakterik olan bu şeri bütünlüklə veririk:
Ey Vidadi, gərdişi-dövrani-kəcrəftarə bax!
Ruzigarə qıl tamaşa, karə bax, kirdarə bax!
Əhli-zülmü necə bərbad eylədi bir ləhzədə,
Hökmü adil padişahi-qadirü qəhharə bax!
Sübh söndü şəb ki, xəlqə qiblə idi bir çıraq,
Gecəki iqbalı gör, gündüzdəki idbarə bax!
Taci-zərdən ta ki, ayrıldı dimaği-pürqürur,
Payimal oldu təpiklərdə1 səri-sərdarə bax!
Mən fəqirə əmr qılmışdı siyasət etməyə,
Saxlayan məzlumu zalimdən o dəm qəffarə bax!
Qurtaran əndişədən ahəngəri-biçarəni,
Şah üçün ol midbəri-təbdil olan mismarə bax!
İbrət et Ağa Məhəmməd xandan, ey kəmtər gəda,
Ta həyatın var ikən nə şahə, nə xunxarə bax!
Baş götür bu əhli-dünyadan ayaq tutduqca qaç,
Nə qıza, nə oğula, nə dusta, nə yarə bax!
Vaqifa, göz yum, cahanın baxma xubü ziştinə,
Üz çevir əli-əbayə, Əhmədi-Muxtarə bax!
1 Rəvayətə və canlı şahidlərin dediyinə görə, Ağa Məhəmməd xanın başsız bədənini və kəsilmiş başını şəhərin
küçələrində gəzdirdilər. Döyüşlərdə həlak olmuş əsgərlərin hiddətə gəlmiş dul arvadları və yetim uşaqları nəşi və başı ayaq
altına salıb təpikləyirdilər.
197
Dostları ilə paylaş: |