Alatoran-15-an-son-2010-1: Layout qxd
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Yol qeydləri
- Onun şeirləri bir köpüklük deyil
- ALOV a.eyvazova@yahoo.com İKİ NAĞIL
АЛАТОРАН № 15, YANVAR 2010 102 Ernst Yandl Konkret poeziya Kimdir axı indi bunu itirib-axtaran aydın məsələdir, onlar nəyisə axtarıblar öz zamanlarında. Indi kimdir soruşan, nə axtarıblar onları yağışda islanıb küləklə kürünüblər. Indi kimdir soruşan, axı nə üçün onların da sevinci olub onların da kədəri olub indi kimdir soruşan, nəyə görə olub ki dalaşıblar olub ki gülüşüblər indi kimdir soruşan, nə səbəbə. Yol qeydləri Bir dəfə gecə vaxtı Venadan çıxıb Parisə getdim özümlə sağollaşmadan Parisə çatıb qatardan çıxanda elə buradaca perronda dayanmışdı mən əlini uzatdı mənə londona varıb qatardan enəndə arxadan çatıb mindi belimə o taksiçi də mənə baxıb başını buladı mən də utanıb başımı aşağı saldım o vaxatdan bəri oturmuşam özümlə üz-üzə sankı yarımçıq qalmış günorta yeməyi kimi məktub yazaraq zamanı veririk yola və məktubları mənə göndəririk, evə. Onun şeirləri bir köpüklük deyil əvvəlcə mən onlarla öz keçəlimi sildim faydası olmadı, başıma tük gəlmədi sonra onları öz çibanlarımın üstünə qoydum çibanlar böyüyüb kartof boyda oldular həkimlərin gözü kəlləsinə çıxdı sonra bir-ikisini tavaya vurdum özüm yeməyə ürək eləmədim ancaq itim yeyib gəbərdi sonra mən onlardan dölə qarşı yararlandım ancaq aborta nə qədər pul xərcləməli oldum sonra onlardan birini gözümün üstünə qoydum və elitar bir kluba yollandım qapıçı mənə badalaq vurdu və mən yerə sərildim bundan sonra mən yuxarıda dediyim həmin o nəticəyə gəldim Parkda bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bura boşdur yox, oturan olacaq sağ olun bura boşdur təəsüf edirəm, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur yox, burada oturan olacaq sağ olun bağışlayın, bura boşdur buyurun sağ olun tərcümə: rq a v a n q a r d АЛАТОРАН № 15, YANVAR 2010 103 ÖLÜMÜN ƏDALƏTİ Biri vardı, biri yoxdu, yer üzündə bütün canlıların yaradıcısı olan Həyat adlı hökmdar vardı. Bu hökmdarın Ölüm adlı xidmətçisi yer üzünün təmizliyinə, təzəliyinə, gözəlliyinə cavabdeh idi, ona görə də harda solan, qocalan, xəstələnən, çirklənən, çirkinləşən görürdüsə hökmdarı Həyatın əmri ilə onu özünün Yoxluq Aləminə aparırdı. Yer üzünün bütün diriləri yaradıcıları Həyatı sonsuz bir məhəbbətlə sevir, Ölümə isə şiddətli nifrət bəsləyirdilər. Ölüm dirilərin ona olan nifrətindən sarsılır, əzab çəkirdi. Bir gün daha dözə bilmədi, üzünü Yer üzünün bütün dirilərinə tutub dedi: – Ay dirilər, nə olar mənə belə nifrət etməyin. Mən günahsız bir əmr quluyam. Demirəm məni Həyat qədər sevin, amma məndən bu qədər zəhləniz getməsi ədalətsizlikdir. Sizi solduran, qocaldan, xəstələndirən, gərəksizləşdirən, çirkinləşdirən, köhnəldən mən deyiləm. Mən sonam. Mənim önümdə sizin xəstəliyiniz, qocalığınız, solğunluğunuz durur. Siz səbəbkarı görmürsünüz. Sizi mənim həddimə yaxınlaşdıran elə Həyatın özüdür. O, özündən başqa əbədi tanımır, məni də özünə xidmətçi kimi əbədiləşdirib. Həyatı günahlandırmırsınız, onun günahını da mən daşıyıram. Mən sizin sevginizi istəmirəm, istədiyim odur ki, anlayasınız: Mən bu qədər nifrətə, töhmətə, qarğışa, lənətə layiq deyiləm. Ölümün xofundan dirilər sanki, hissiyatlarını itirmişdilər. Onlar ölümün nə demək istədiyini anlamadan qorxudan əsə-əsə qaldılar. Ölüm qəzəbləndi. Hökmdarın yanına gəlib acıqlı-acıqlı dedi: – Sən oldurduğundan bəri mən öldürməyə məhkum olmuşam. Mənim vəzifəm sənin soldurduğunu, qocaltdığını, yararsızlaşdırdığını aradan götürməkdir. Qismətim isə dirilərin nifrəti, lənətidir. Əmrlər səndən gəlir, amma onlar səndən şirin və səndən gözəl heç nə tanımırlar! Həyat Ölümə mənalı-mənalı baxıb soruşdu: – İstədiyin nədir? – Mən ədalət istəyirəm! – Yəni istəyirsən dirilər səni də sevsinlər, ya mənə də nifrət etsinlər? – Yox. Bu heç vaxt mümkün olan şey deyil. Dirilər kar və kordurlar. Mənim istədiyim odur ki, sən suyun, havanın, torpağın, odun və canlıların damarına daxil olmağa arada bir mənə icazə verəsən. Həyat uzun müddət fikrə getdi. O, özünə olan sevgini və Ölümə olan nifrəti paylaşmaq istəmirdi. Və o, Ölümün arzusunu yerinə yetirdi. O gündən Yer üzünün ahəngi pozuldu. Dünyanın hansı bir nöqtəsindəsə torpaq silkələnir, zəlzələ minlərlə canlını bir anda yox edirdi, gah qorxunc qasırğalar, tufanlar qopur, gah hardasa yanğınlar törənir, gah da başqa bir yerdə sel-su aləmi yuyub aparırdı. Bunlar olmasa da dünyanın hər yerində canlılar gah tək-tək, gah da kütləvi şəkildə bir-birlərini məhv edirdilər. Dirilər yenə də Həyatı sonsuz məhəbbətlə sevir, Ölümə isə şiddətlə nifrət edirdilər. Ölüm artıq rahatlanmışdı. İndi dirilərin nifrəti onu qıcıqlandırmırdı. DİV ÜRƏYİ Biri vardı, biri yoxdu, əhalisi divlərdən ibarət böyük bir məmləkət vardı. Bu məmləkətin bütün divləri bir-birinə oxşayırdı; eyni görkəmdə, eyni xasiyyətdə. Divlərin qəribə bir adətləri vardı, balaları bir az böyüyüb ağıllanan kimi yığışıb əcaib bir mərasim keçirərdilər; balaca divin bağırtısına fikir vermədən ürəyini çıxarıb qoyardılar bir şüşəyə və həmin andan da artıq xasiyyətdə də onlara bənzəyən yeni bir div – divlər cərgəsinə qoşulardı. ALOV a.eyvazova@yahoo.com İKİ NAĞIL Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|