İslam memarlığı v
ə inşaat
NIZAMI GƏNCƏVININ TƏRCÜMEYI-HALI
Hər əhəmiyyətli iş Allahın adı ilə
bağlanmasa o iş naqisdir.
Nizami Gəncəvi
Dahi Nizaminin irsindən danışmazdan
əvvəl onun öz sözlərini xatırlayaq:
Bismillahir rəhmanir rəhim,
Həst Kelide-dəre-gənce-həkim.
Tərcüməsi:
Bismillahir rəhmanir rəhim,
Hikmət xəzinəsinin qapısının açarıdır.
Nizami Gəncəvi memarlıq və inşaat elmi
ilə əlaqədar bütün sahələri (geodeziya, tikintinin
texnologiyası və təşkili, memarlıq, layihələndir-
mə, inşaat materialları, şəhərsalma və s.) dərin
bildiyi üçün dərin elmi fikirlər də söyləmiş, hə-
min fikirlər böyük Nizaminin dövründə və ondan
əvvəlki dövrlərdə inşaat və memarlıq elminin
hansı səviyyədə olduğunu, layihələndirilən hər
bina və qurğunun memarı və ustasının nə qədər
yüksək biliyə (həm dini, həm də dünyəvi) yiyə-
lənməsini aşkar etməyə bizə imkan vermişdir.
Digər tərəfdən, hər bir millət yalnız öz həqiqi
tarixini, maddi və mənəvi dəyərlərini tanıyıb
bunların qədrini bildiyi zaman qabaqcıl millət,
böyük millət sayıla bilər.
Şeyx Nizaminin əsərlərində memarlıq və
inşaata dair çoxlu məlumat, fikir və mülahizələr
vardır ki, bunlar da onun “Xəmsə” adı altında
birləşən beş poemasında göstərilmişdir. Biz onun
əsərlərində memarlıq və inşaat məsələlərini
araşdırıb, din ilə elm arasındakı qırılmaz vəhdəti
əks etdirməyə çalışmışıq.
Nizami Gəncəvi 1141-ci ildə Gəncə şəhə-
rində doğulub, böyüyüb, yazıb-yaratmış və orada
da dünyasını dəyişmişdir. Əsl adı İlyasdır. Atası
Yusif, babası Zəliəddin və ulu babası Müyəd-
fiddin o zamankı Gəncənin ən yüksək ziyalı
zümrəsindən olmuş, elmə, irfana və mənəviyyat
aləminə qulluq edən məşhur şəxsiyyətlər kimi
tanınmışlar. Şairin dayısı Xacə Ömər öz dərin
savadı və əməli təcrübəsi sayəsində Gəncədə,
Atabəylər sarayında yüksək mənsəb sahibi –
vəzir olmuşdur. İlyas ibtidai təhsilini, görünür öz
evlərində – atasının yanında almış, hələ uşaq ikən
ərəb və fars dillərini, “Qur’an”ı, hədisləri, fiqhi,
Məhəmməd Peyğəmbərin (s) və başqa din xa-
dimlərinin sirlərini öyrənmiş və sonralar “Ədəb”
məfhumuna daxil olan elmlərin mütaliəsinə
başlamışdır.
O zaman kübar və zadəgan ailələrin elmə
və ədəbə marağı olan istedadlı nümayəndələri öz
təhsillərini müsəlman Şərqinin mədəniyyət və
elm ocaqlarında – Bağdad, Dəməşq, Qahirə,
Məkkə, Mədinə və başqa şəhərlərdə davam
etdirirdilər.
Nizami isə həm ibtidai və orta, həm də
elmi təhsilini öz sevimli şəhəri olan Gəncədə al-
mışdır. Onun Bağdada və başqa elm mərkəzləri-
nə getməməsinin əsas iki səbəbi olmuşdur. Gənc
İlyasın meyli olsaydı, bəlkə də ailəsi onu
Bağdaddakı məşhur “Nizamiyyə”də və ya başqa
darülfünunlardan birinə göndərə bilərdi. Lakin
şairin həm cavanlıqdan seyr və səyahətə meyli,
həvəsi olmamış, öz doğma şəhərini dəlicəsinə
sevdiyi, öz el-obasının vurğunu, məftunu olduğu
üçün vətənini tərk etməmiş və heç vaxt da bu
fikrə düşməmişdir.
Başqa sözlə, əgər şair öz doğma
şəhərindən ayrılmaq qüdrətinə malik olsaydı, o,
xilafətin mərkəzi Bağdada köçüb, öz misilsiz
sənətilə böyük xəzinələr yığardı. Bundan əlavə,
öz təhsilini davam etdirmək üçün uzaq elm və
İslam memarlığı v
ə inşaat
33
mədəniyyət mərkəzlərinə getməyə şairin heç
ehtiyacı da olmayıb.
Yaddan çıxarmaq olmaz ki, Nizami kimi
dühalar zəminsiz yarana bilməzdi. Onların
meydana gəlməsi üçün müəyyən ictimai-iqtisadi,
mədəni mühit lazım idi. 12-ci əsr hər bir sahədə
tariximizin parlaq intibah dövrü idi.
Atabəy Şəmsəddin Eldəgiz, onun oğlanları
Məhəmməd Cahan Pəhləvan və Qızıl Arslanın
fəaliyyəti nəticəsində keçmişdə parçalanmış Səl-
cuqlar imperiyası bir növ yenidən bərpa edilərək
böyük bir dövlət yaradılmış və həmin dövlətin
mərkəzi Arran və Azərbaycanın əsas paytaxtı
Gəncə şəhərinə köçürülmüşdü. Gəncə artıq Ya-
xın və Orta Şərqin iqtisadi, siyasi, ticarət, mədə-
niyyət mərkəzinə, elm və sənət ocağına çevril-
mişdi. Azərbaycanda kənd təsərrüfatı, kustar
sənaye, beynəlxalq tranzit karvan ticarəti o qədər
sürətlə inkişaf etmişdi ki, feodal istehsal üsulu və
istehsal münasibətləri elə tərəqqiyə çatıb, irəlilə-
mişdi ki, kəndlilərin şəhərə axışması və “bürkeş-
ləşməsi”, feodalların şəhərlə qaynayıb-qarışması
başlamışdı. Yaxın və Orta Şərqin ən böyük alim,
şair, yazıçı və memarları, tanınmış sənətkarları
Gəncəyə toplaşmışdılar. Şəhər böyük elm ocağı-
na çevrilmiş, orada yüzlərlə mədrəsə, şəxsi və
ümumi kitabxanalar işə düşmüşdü. Bunun
nəticəsində mütaliə üçün lazım olan, müsəlman
aləminin ən ucqarlarında belə yazılmış kitabları
İlyas öz doğma şəhərində əldə edə bilərdi.
Gəncənin ən zəngin və möhtəşəm kitabxanası
Atabəylərin saray kitabxanası idi. Xacə Ömərin
sayəsində həmin kitabxananın qapısı şair üçün
həmişə açıq olmuşdur.
Belə bir mühitdə yaşayan Nizami hələ
cavanlığında o zamankı elmin bütün sahələrini
öyrənmiş və Fərabi, İbn-Sina, Biruni kimi əsrinin
ən böyük ensiklopedistlərindən biri olmuşdu.
Şairin bilik dairəsinə rəngarəng və bir-birindən
uzaq fənlər daxil idi: cəbr və dialektika, həndəsə
və sofistika, kimya və ritorika, məntiq və təbabət,
astronomiya və stilistika, tarix və minerologiya
və s. Bundan əlavə o, gözəl xəttat, katib, natiq
olmuşdur. Nizami qəsidələrindən birində xəttat-
lığı İbn-Müqlədən, natiqliyi və mühazirə sənətini
İbn-Hanidən yaxşı bildiyini özü qeyd edir.
Yerin kürə şəklində olması, planetlərin
avtonomluğu (“Hər bir ulduz ayrıca bir aləmdir
və onun öz səması vardır”), “daimi çərx edib
hərəkətdə olan göy”ün quruluşu, “kainatın və
zamanın əbədiliyi”, “dörd ünsürün mahiyyəti” və
s.-in hamısı mütəfəkkir İlyasa məlum idi. O
deyirdi: “Saturnun dairəsi ilə Yer kürəsinin
mərkəzi arasında yerləşmiş fənlərin hamısını
öyrənib, bütün elmlərin ümdəsi oldum”. Bunu,
Nizaminin “Yeddi gözəl”ində dedikləri də təsdiq
edir:
İzlədim yolunu səyyarələrin
Nə ki elmlər var gizli və dərin
Oxudum, xəbərdar oldum da vardım
Varlıqlar sirrini yeryer aradım.
“Yeddi gözəl”, 21.
Dəqiq elmlərdən başqa (elmül-əbdin)
Nizami humanitar fənləri (elmül-ədyan) hərtərəfli
öyrənərək o zamanın mədəni xalqlarının tarixini,
onların elm və mədəniyyət aləmində əldə
etdikləri nailiyyətləri dərindən mənimsəmişdi.
O, ərəb tərcümələri vasitəsilə antik
dünyanın fəlsəfəsindən (Platonun “Respublika”,
“Qanunlar”, “Timeos”, Aristotel, Evklid, Hermes
Trismegist, Fales, Tianlı Appoloniya, Tirli
Porfirinin əsərlərini), qədim İran tarixi və
mədəniyyətindən, türk, ərəb və çin xalqlarının
elm,
mədəniyyət
aləminin
bütün
nailiyyətlərindən xəbərdar idi.
Beləliklə, özünün yazdığına görə Nizami
çox mütaliə etmiş, dövrünün geniş məlumatlı
şəxsiyyətlərindən olmuşdur. O deyir:
Dünyada nə qədər kitab var belə,
Çalışıb, əlləşib gətirdim ələ.
Oxudum, oxudum, sonra da vardım,
Hər gizli xəzinədən bir dürr çıxardım.
“Yeddi gözəl”, 31.
Əsərlərindən göründüyü kimi, Nizami
güclü mücərrəd təfəkkürə və idraka malik
olmuşdur. Bunların və geniş mütaliənin sayəsin-
də, ömrünü Gəncə şəhərində keçirən şair dünya-
nın müxtəlif qitə və regionlarına xas olan təbii
görünüşün, təbiət hadisələrinin müfəssəl və real
təsvirini vermiş, dərin elmi fikirlər söyləmiş, nə-
zəriyyələr irəli sürməyə və ümumiləşdirici
nəticələrə gəlməyə müvəffəq olmuşdur.
Ömründə heç vaxt doğma yurdu Gəncəni
tərk etməyən Şeyx Nizami bu qədər biliyə malik
olmasını belə izah edir:
Dünyanı ayaqla yox,
Dolaşmışam başımla.
O, bütün ömrü boyu Gəncədə yaşamış,
saray şairi olmaqdan qətiyyətlə imtina etmiş,