47
Vaqif– Siqareti neçənci sinifdən çəkirsən?
Mezi – Onuncu sinifdən.
Vaqif – Bəs nəşəni?
Mezi – Elə o vaxtlardan...
Vaqif – Dərmanlarla aran necədi?
Mezi – Nə bilim? Son vaxtlar heroinə pul çatmayanda
diazepamdan, tramaldan-zaddan atmışam.
Vaqif – Aydındı. Demək, səndə həm heroin narkomaniyası,
həm tabakomaniya, həm də dərman toksikomaniyası var. Sən vəziy-
yətin necə ciddi olduğunu başa düşürsən? Köhnə həkimlərdən biri
deyib ki, «biz üç nəfərik: mən – həkim, sən – xəstə, o – xəstəlik.
Əgər xəstə həkimin tərəfinə keçsə, biz iki olarıq, xəstəlik tək qalar
və biz ona qalib gələrik! Yox, əgər xəstə xəstəliyin tərəfinə keçsə,
onda həkim tək qalar və xəstəliyə qalib gələ bilməz». Əzizim, sənin
qarşında iki yol var: ya müalicə olunub düz yola qayıtmalısan, ya da
narkotikin dalınca getməlisən. Üçüncü yolun yoxdu! Narkotik isə
adamı hara aparıb çıxarır – bunu özün məndən də yaxşı bilirsən.
Narkotik qəbul edən hər bir şəxs evə iki dəst paltar alıb qoymalıdı:
biri kəfəndi, o biri isə dustaq paltarı, çünki o paltarlardan birini
tezliklə geyməli olacaq. Bildin?
Mezi – Doktor, mən bu həyatdan bezmişəm, özü də heroindən
iyrənirəm! Fikrim müalicə olunub çıxmaqdı. Sizdən xahiş edirəm
ki, nə lazımsa eləyin, məni bu bəladan qurtarın! Ömrüm boyu Sizə
minnətdar olaram.
Vaqif – Mən də, dispanserin tibbi personalı da əlindən gələni
edəcək. Sənin vəzifən isə narkomanlarla əlaqəni birdəfəlik kəsməkdi!
Əgər səndən şübhəli bir şey hiss etsəm, ya testdən çıxmasan, dərhal
evə yazacam. Bildin? Gəl, “şərti şumda kəsək!”.
Mezi – Bəli, doktor. İnşallah, elə şeylər olmaz! Mən buraya
müalicəyə gəlmişəm.
Vaqif – Bu təkcə müalicə məsələsi deyil. Bu, həyatla ölümün,
Xeyirlə Şərin mübarizəsi məsələsidi –– bunu daim yadda saxla.
Günay, Məzahiri sabah hərtərəfli yoxlamaq lazımdı: sidiyin, qanın
analizi, hepatit C-yə, bir də VİÇ-ə görə müayinə, ağciyərlərin
48
rentgenoqrafiyası. Sonra… Simuzər xalaya de, qoy, Məzahirin
sanitar təmizliyinə bir baxsın.
Günay – Baş üstə, doktor.
Zakir həkim daxil olur. O, xəstədən köynəyini çıxarmağı xahiş
edir. Həkim körpücük sümüyünün yanını novokainlə keyləşdirir və
körpücükaltı venaya kateter qoyur. Tibb bacısı sistemi çarpayının
yanına gətirir və kateterə sancır. Maye gedə-gedə Günay bir neçə
iynəni sistemin rezin hissəsinə vurur. Vurulan iynələrin təsirindən
Mezi yuxuya gedir. Digər xəstələr Meziyə yaxınlaşır və ona tamaşa
edirlər.
49
Viloş – Doktor, mən bunu tanıyıram. Atası son vaxtlar tikinti
idarəsinin rəisi idi, keçən il öldü. Şahab məhləsində qalırlar. Üç ildi
«şəpləyir»
*
. Cibişlə bir «kruq»
*
durlar. Özü də bizim məhlədən qız
alıb.
Əbili – Deyəsən, bir yerdə çox olubsuz?
Viloş – Yoox. Onun «kruq»u ayrı, mənimki ayrı. Mən çəkə-
niyəm, o, «iynəyə oturub». Mən ömrümdə iynəyə yaxın getmərəm.
İynə kişi işi deyil!
Əbili – Ə, nə fərqi var, iynə vurdun, ya nəşə çəkdin? Narkotik
elə narkotikdi da. «İlanın ağına da lənət, qarasına da»…
Viloş – Fərqi çoxdu… Sən elə şeyləri bilməzsən. Nəşə elədi ki,
olanda çəkirsən, olmayanda yox. Nəşə narkotiklərin «şah»ıdı! Özü
də mən «zloy»
*
narkoman olmamışam. Belə də… Bala-bala çək-
mişəm özüm üçün. Şofer babayam, on ildi işləyirəm, hələ bir dəfə
də olsun Viloş ustanın əlindən xəta çıxdığını görən olmayıb.
Əbili – Ə, niyə yalan danışırsan? Dörd il bundan qabaq
körpüdən çaya kəllə vuran kim idi?
Viloş ( mızıldayır) – Əşşi, o da bir iş idi oldu.
Əbili – Bə keçən ay «avariya»
*
eləyən kim idi?
Viloş – Əh! Nə bilim? Uşaqlar bir “baş”
*
“mürşüdü”
*
nəşə
vermişdilər – ondan sonra oldu. (Əsəbiləşir) Sən də, əl çək də
məndən.
Günay – “Yalançının şahidi yanında olar”.
Əbili – And içsə də Qurana,
İnanma narkomana. ( Gülüşürlər)
Viloş – Bə sənin əlivə nə olub?
Əbili – Sexdə «stanoka»
*
düşüb.
Viloş – Görürsən, qəzavü-qədər olanda olur.
Əbili – Qardaş, mən danmıram ki! İçmişəm, «piyan»
*
olmu-
şam, əlim «stanoka» düşüb. Deyirəm, yəni: «gəl, əyri oturaq, düz
danışaq».
Vaqif – Viloş, sən dörd-beş gündən sonra burdan çıxırsan. İndi
özüvü necə hiss edirsən?
50
51
Viloş – Əla! Yuxum yaxşı, iştaham yaxşı. Özüm də «bomba»
kimiyəm. Buradan çıxandan sonra Əshabü-Kəhfə
*
gedib qurban
kəsib tövbə edəcəm. Həvəsdi, bəsdi, ta uşaqlar da böyüyüb. Arvad-
uşaq adamın üzünə durur!
Vaqif – And içənlər, pirə gedənlər çox olub, amma əməl
edənlər az.
Viloş – Mən o kişilərdən deyiləm, dedim, qurtardı getdi! Tövbə
edib nəşəyə əl uzatmaq günahdı, adamı tutar. Əgər çəksəm, heç bu
başdan pirə də getmərəm. Mən elə şeylərdən qorxaram, doktor.
Vaqif – Görək də… Göstər kişiliyivi. Sən necə, Əbili?
Əbili (əllərini yuxarı qaldırır) – Mən qələt elərəm! Araq mənə
elədiyini eləyib, ta nəyim qalıb? Cül kimi sexim vardı, pulum,
param, adım, sanım… Şəhərdə iki usta olsaydı, biri mən idim.
Alkaşlar başıma qarğa-quzğun kimi yığışardılar. Axşam sexin qaba-
ğında bəlkə dörd-beş nəfər məni gözləyirdi, çünki işləyirdim, pulum
var idi… Hər gün onlarla «ley-pey»
*
. Bir də gördüm Leylan
düzündə qalmışam. Hanı o dostlar? İndi yanıma bir qutu siqaret gə-
tirənim də yoxdu! Hələ indi başıma dəyir… Arvad neçə dəfə dedi,
eşitmədim. Üstəlik, onu döydüm, söydüm, uşaqları qan-bağır
elədim. Axırda arvad bezdi, uşaqları da götürüb getdi… ( Pauza)
Deyir, böyük oğlum təkər sexində işləyir. Ortancıl çayxanada
günəmuzd fəhlədi. Xırda oğlan da bazarda peraşki
*
satır. Kül
mənim başıma! ( İki əlli başına qapaz vurur)
Vaqif – Xəstəxanadan çıxandan sonra nə edəcəksən?
Əbili – Gedib sexi açacam, işləyəcəm, qapı-pəncərə düzəldəcəm.
Sənətim dülgərlikdi də! Sonra ailəmi gətirib saxlayacam, uşaqları
məktəbə göndərəcəm.
Vaqif – Ailənlə rəsmi ayrılmısan?
Əbili – Yoox… Arvad məhkəməyə ərizə verib, amma hələ
məhkəmə olmayıb. Doktor, Siz mənə yaxşı bir arayış verə bilərsiz?
Vaqif – Nə barədə?
Əbili – Yəni mənim müalicə olunmağım barədə. Məhkəməyə
verəcəm. Bir də bizimkilər inanmazlar ki, mən artıq içməyəcəm. Siz
Dostları ilə paylaş: |