Асиф Ъялил оьлу Кянэярли (Мяммядли) 1954-ъц илдя Нахчыван шящяриндя анадан олуб вя 1971-ъи илдя 1№-ли орта мяктяби битириб
Yüklə 5,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
58 Məzahir – «Su sənəyi suda sınar». Altı ildi ki, Cibiş iynə vurur. O, məndən başqa beş-altı nəfərin də damarını deşib – bu ən «podlı iş» * sayılır. Onlardan ikisi tutulub «sroka» gedib, ikisi isə indi pis gündədi. Biri isə ata-ananın yeganə övladı idi, keçən il «tuxta mal» * vurdu iynə damarında hamamda öldü, getdi. İyirmi yaşı vardı… İndi onun anasının başına hava gəlib, atasını isə deyəsən, iflic vurub… Məsmə – Vay, vay, anan ölsün, bala! Məzahir – Doktor, heç bilirsiz şəhərdə nə qədər narkoman var? Hamısı da cavan-cavan uşaqlardı. Əgər mən desəm ki, onlar kimin uşaqlarıdı… Siz, bəlkə də inanmazsız. Vaqif – Yox, mən inanaram, çünki neçə ildi bu işin içindəyəm. Çox şeylər görmüşəm! (Əlilə zalı göstərir) Sən o sözləri bunlara de... Heç bilirsiz, narkomaniyanın belə yayılmasının səbəbləri nədi? Mən- cə, o səbəblərdən biri valideynlərin öz uşaqlarını düzgün tərbiyə etməmələri, o biri isə onlara yerli-yersiz çox pul vermələridi. Alik adlı bir narkoman tanıyıram, o deyirdi ki, «Doktor, məni atam bu yola vadar edib». Soruşanda Alik dedi ki, «mən hələ orta məktəbdə oxuyanda, atam cibimə o vaxtkı pul ilə beş-altı min «rubl» * qoyurdu ki, «get Urisetə, ya Pribaltikaya, qızlarla keyf elə». Mən də o pulu nə qədər xərcləyirdim qurtarmaq bilmirdi: restorana, bara, bahalı siqaretlərə, qızlara və s.» Deyirdi: «Sonra qumar oynadım, nəşə çəkdim, axırda «damara qulluq etdim». Nəticədə, Alikin taleyi faciəli oldu: ailəsi dağıldı, gül kimi işindən onu atdılar bayıra, düşdü kü- çələrə. İndi həbsdədi, yatır. Arvadı da pis yola düşdü. İki uşağı var, ikisi də xəstə, özləri də əlilliyə görə müavinət alırlar. Yaxşı yadıma düşdü, sənin uşağıvın neçə yaşı var? Məzahir – İki yaşı. Necə bəyəm? Vaqif – Uşaq necədi, aktivdi? Danışır? Məsmə – Belə də… Pis deyil, doktor, bir az çətinliklə yeriyir, amma hələ danışa bilmir. Vaqif – Hmm… Siz Bakıya gedəsi olsaz orada, əgər getməsəz, burada onu bir nevropatoloqa göstərin. Çünki narkomanların uşaqları çox vaxt müxtəlif qüsurlarla doğulur. 59 Məzahir (çox narahat və həyəcanla) – Deyirsiz, yəni uşaqda nəsə olar? Doktor, əgər Fəriddə bir şey olsa, mən bunu özümə bağışlaya bilmərəm! Vaqif (tələbkar) – Siz uşağı mütləq bir müayinə elətdirin! (Müstəntiqə müraciətlə) Cənab müstəntiq, Siz Cibişi nə vaxt tutubsuz? Müstəntiq – Dünən. Biz Cibişgili çoxdan güdürdük. Onu dünən axşam dostları ilə birlikdə iynə vurduqları yerdə, “pritonda” * yaxalamışıq. Hamısını qoymuşuq içəri. Şəhərimizdə belə şərəfsiz adamlar hələ çoxdu. Yaxın günlərdə onları da tutacağıq. İndi bunu narkoloji ekspertiza üçün gətirmişik, qalanlarını da sabah gətirərik. Vaqif – Onda Siz, zəhmət olmasa, ekspertiza kabinetinə gedin. Müstəntiq gedir. Qara (Məzahirə müraciətlə) – Mən bir şeyə məəttələm: nə sən özün Cibişqulu ilə, nə də ailəniz onun ailəsi ilə tay deyil! O, iki dəfə «türmə»yə düşüb-çıxmış adamdı. Arvadı ilə bacısı – çox-çox üzr istəyirəm – indi pis yola düşüblər. Onları şəhərdə artıq hamı tanıyır. Eşitdiyimə görə, Cibişqulu arvadına deyib ki, «bilmirəm, hara gedirsən get, nə edirsən et, axşama mənə pul gətir, pul». Məni də yandıran odur ki, Məzahir gedib onunla oturub-durur, onunla yoldaşlıq edir! Maraqlıdı: səni o qurumsaqla bağlayan nədi belə? Məzahir (əsəbi) – Qara, dərdimi artırma, mənim çəkdiyim özümə bəsdi! Məni onunla bağlayan o zəhrimar idi, o da qurtardı getdi! Vaqif – Yaxşı, yaxşı! «Keçənə güzəşt» – deyərlər. Məzahir, sənin gələcəyə planın necədi? Məzahir – Hələ özüm də bilmirəm. Bir iş tapıb işləmək istəyirəm. Səfər – Doktor, Məzahirə burda da, Bakıda da iş tapılar. Siz necə məsləhət görsəz, elə də edərik. 60 61 Vaqif – Əgər Bakıda işləmək imkanı varsa, deyək ki, bir-iki illiyinə buralardan uzaqlaşsa, yaxşı olar. Buna necə baxırsız? Səfər – Çox yaxşı! Toydan sonra mən təzə evə köçəcəm. Bakıdakı ikiotaqlı mənzilimsə boş qalacaq. O mənzili Məzahirə verirəm, nə qədər istəyirsə orada yaşaya bilər. Orada ona uyğun iş də var. Qara – Əgər burada qalsa, Məzahirə görə mən də iş tapa bilərəm, o barədə problem yoxdu. Vaqif – Hər halda yaşayış yerini dəyişməsi daha məqsədəuyğun olardı. Evdə məsləhətləşib son qərara gələrsiz. Bu belə… Məzahir, sənə bir neçə məsləhətim var, qulaq as! Müalicə müddətində sən fiziki asılılıqdan çıxdın, lakin psixi asılılığın isə hələ uzun zaman davam edəcək. Ona görə də, həkim-narkoloqla kontaktda olmaq, vaxtaşırı ambulator müalicə almaq və iki il ərzində dəri altına narkotikin antoqonisti olan preparat tikdirmək lazımdı. Bu preparat sənə çox kömək edəcək, əks halda gücün çatmaz. Bildin? Özüvü qoru – narkotikdən, alkoqoldan və siqaretdən uzaq ol! Köhnə “kruq”la * əlaqəni birdəfəlik kəs. Əgər o əlaqəni kəsməsən, onlar sənin axırıva çıxacaqlar. Yadda saxla: “kruq” yıxmayan evi heç nə yıxa bilməz. İdman elə, ya da namaz qıl. Vaxtında və kalorili ye. Bir də işlə məşğul ol. Əgər daim işdə olsan, onda belə səfeh şeylər yadıva düşməyəcək. Məzahir (şən səslə) – Oldu, doktor! Məsləhətinizə əməl etməyə çalışacam. Elə bil, təzədən dünyaya gəlmişəm! Sizə çox minnətdaram. Səfər – Vaqif həkim, Sizi ailənizlə birlikdə bu gün «Səadət sarayı»na – toyuma dəvət edirəm. Məzahir (gülə-gülə) – Bu gün həm Səfərin toy günüdü, həm də mənim yenidən doğulan günüm. Özü də bu günü mən həmişə qeyd edəcəm. Ona görə, mən də öz növbəmdə Sizi doğum günümə dəvət edirəm. Hamı sevinir, gülür. Yüklə 5,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|