Асиф Ъялил оьлу Кянэярли (Мяммядли) 1954-ъц илдя Нахчыван шящяриндя анадан олуб вя 1971-ъи илдя 1№-ли орта мяктяби битириб

 
17 
 
 

---

 
18 
çal, çap, oğurluq-doğruluqla, yüz müsibətlə pul tap, ona da apar öz 
əlinlə  “şörü”
*
  Qıllıya?  O  da  sənə  zəhər  versin,  sən  də  “damara 
qulluq”
*
  elə?  Yox,  belə  çox  getməz!  Cibiş,  gəl  gedək  müalicə 
olunaq,  çıxaq.  Bunun  axırı  ya  qəbirdi,  ya  “Sibir”,  üçüncü  yol 
yoxdu! 
Cibiş  –  Əə,  yenə  başlama  görək!  Kişi  ol  ə,  adam  öddək
*
 
olmaz!.. «Bayan»
*
  var,  «tiyan»
*
  var,  iki  «çet»  də  «mal»  tapsaydıq, 
«lomka»dan  çıxardıq.  Gəl  buradan  “fitilləyək”  düz  Qıllıgilə,  sən 
vazanı,  mən də pulu  verim,  «mal»  alaq, vuraq,  «lomka»dan  çıxaq. 
Harada qırıla, qırıla… 
 
Gedirlər. 
Pərdə 
 
İKİNCİ PƏRDƏ 
 
Narkotik – bütün çirkinliklərin «ata»sıdır. 
Narkomaniya – ölümü pulla satın almaqdır. 
Müəllif 
 
Qıllının  hasarlı  həyəti.  Hasar  qapısı  və  ona  bitişik  tək  otaq. 
Otağın  küçə  və  həyətə  açılan  iki  qapısı  var.  Otaqda  köhnə  masa, 
kətillər,  masanın  üstə  işlənmiş  qanlı  şprislər,  su  dolu  stəkan. 
Səliqəsizlik.  Qapı  döyülür.  Qıllı  qapının  deşiyindən  baxır,  gələn 
adamları içəri buraxır. Cibişlə Mezi daxil olurlar. Cibiş pulu, Mezi 
isə vazanı Qıllının qabağına qoyur. Qıllı iki heroin bükümünü gəti-
rib onlara verir. 
Cibişlə  Mezi  çöməltmə  otururlar.  Onlar  butulka  qapağına  sim 
sarıyıb  içərisinə  heroin  və  lumu  duzu  atırlar,  alışqanın  üzərinə 
tutub «mal» bişirirlər. Tezliklə heroin hazır olur. Onlar çirkli şprisə 
pambıq sarıyır və ona heroin çəkirlər. Narkomanlar heroini dama-
ra  vurmaq  üçün  çox  əlləşir,  nəhayət,  vururlar.  Sonra  bir  müddət 
hərəkətsiz qalırlar. 
Otağın  qapısı  yenə  döyülür.  Qıllı  gedib  açır.  Bir  nəfər 
narkoman daxil olur. 

---

 
19 
 
 
 

---

 
20 
Zazan  (yalvarıcı  səslə)  –  Qıllı,  «lomka»dayam,  ölürəm,  mənə 
bir az «mal». 
Qıllı (laqeyd) – Pulunu düş, sonra. 
Zazan  –  Sabah  gətirərəm,  vallah,  billah,  anamın  qəbri  haqqı 
gətirərəm. 
Qıllı  –  Yox,  yox,  «keçəl  suya  getməz!»  Ə,  bilirsən  nə  var? 
«Pulun var giriş, yoxdu sürüş» – beynimə qavara* çəkmə! 
Zazan  –  Vallah,  sabah  gətirəcəm.  Gətirməyən  arvadının 
qurumsağıdı, gör nəyə and içdim? 
Qıllı  –  Səni  yaxşı  tanıyıram,  «atanşik»in
*
  birisən!  Mən  sənə 
dünyasında müf
*
 «mal» vermərəm. Pulun yoxdusa, get bir şey gətir. 
Zazan (yalvarıcı səslə)  – Evdə bir şey qalıb ki? Gümanım heç 
yerə gəlmir… Sən Allah, bu gün məni ötüşdür, sabah artıqlamasilə 
pulunu  verəcəm.  (Səsini  alçaldır,  udqunur).  Sabah  bir…  işim  var. 
Pul  olacaq,  həə…  Qurban  olum,  tez  ol!  Görmürsən  nə  gündəyəm, 
sınıram ee… 
Qıllı – Vallah, elə torbanın dibindəkini bunlara verdim. «Mal» 
yoxdu, oğlumun ölmüşü! 
Zazan – «İt yuvasından sümük əskik olmaz!» Sən oralara yaxşı 
bax, yoxsa özüm durub «şimon»
*
 eləyəcəm. 
Bu  dəfə  hasar  qapısı  döyülür.  Hamı  qorxub  bir-birinə  baxır. 
Qıllı ehtiyatla qapıya yaxınlaşıb deşiyindən xeyli baxır. 
Qıllı – Kimdi? Kim lazımdı? 
Səs – Qıllı lazımdı, açın qapını. 
Qıllı (qorxa-qorxa) – Siz nə istəyirsiz, qardaş? 
Səs  –  Mənə  buranı  deyiblər,  «mal»  almağa  gəlmişəm.  Məni 
«qızıl Qadir» göndərib. 
Qıllı  qapını  açır.  Son  dəblə  səliqə  ilə  geyinmiş  bir  gənc  içəri 
daxil  olur.  Onun  qolunda  qiymətli  saat,  bir  əlində  mobil  telefon,  o 
birində maşın açarı var. 
Qıllı – Eşidirəm, nə qulluq? 
Bəxtiyar  –  Mənim  adım  Bəxtiyardı.  Qorxma,  «uqolovnik»
*
 
deyiləm.  Mənə  beş  qram  «ağ»
*
  lazımdı.  «Kristal  mal»
*
  olsun, 
tapılar? 

---

 
21 
Qıllı  –  Ayıb  şeydi  ki?  Bəxtiyar  müəllim,  sənin  üçün  hər  şey 
tapılar.  Sənə  elə  «mal»  verəcəm  ki,  lap  ürəyin  istəyən  –  ceyran 
südü, can dərmanı. Qadir məni yaxşı tanıyır. O bilir ki, şəhərdə ən 
təmiz “mal” ancaq məndə olar. 
Bəxtiyar  5  ədəd  100  dollarlıq  pulu  masanın  üstünə  atır.  Qıllı 
pulu götürüb heroin gətirmək üçün evə gedir. 
Zazan  –  Bəxtiyar  müəllim,  «ölmüşəm  məni  yerdən  götür», 
ayağıvın altında ölüm, «lomka»dayam, mənə də «mal» al. 
Bəxtiyar – Sən kimsən? 
Qıllı gəlir. 
Qıllı  –  Əşi,  ona  fikir  vermə,  o,  cındırın  biridi.  Bayaqdan  «it 
milçəyi» olub ki, «mənə də «mal» ver». 
Zazan (əl açır) – Allah rizası üçün.., sən cavan canın! 
Bəxtiyar cibindən pul çıxarıb Qıllıya verir. 
Bəxtiyar – Buna da bir şey ver, əl çəksin. 
Qıllı bir büküm heroini Zazana verir. 
Zazan  –  Qıllı,  bəs  deyirdin  «mal»  yoxdu?  Əvvəllər  sən  mənə 
müf də «mal» verirdin. İndi mən həmin adam deyiləm? 
Qıllı  (hırıldayır)  –  Yoox,  sən  qabaqlar  yağlı  «qaz»  idin,  indi 
yoluq «cücəsən», ona görə, bildin? 
Zazan  –  Mənim  nəyim  var  idisə,  «pılesos»
*
  kimi  sən  onu 
sordun. İndi məni quru yurdda qoyubsan, özün də məni saymırsan. 
Bu kişilikdəndi? 
Mezi  (nəsihətamiz)  –  Bəxtiyar,  görürəm  «pionersən»
*
,  bu  yola 
təzə  düşübsən.  Bax,  sonra  gec  olacaq,  ha!  Bacarsan  qaç,  qurtar  bu 
bəladan! «Gözü çıxmış» biz qardaşlarıvı görmürsən? 
Qıllı – Adə, nə özüvü  «lezvalayırsan»
*
,  səni  camaata  advokat
*
 
qoyublar?  Bəxtiyar  müəllim,  sən  buna  baxma,  işində  ol!  Ə,  Mezi, 
qoymazsan işimizi görək? Dur ə, dur bas bayıra! 
Bəxtiyar  –  Bura  gəlmək  qorxuludu,  adam  tez  “ilişər”
*
.  Qıllı, 
mənə «malı» «çerez»
*
 Qadir göndərərsən, bildin? 
Qıllı – Baş üstə! Necə istəsən? 
Bəxtiyar (əlilə ətrafı göstərir) – Qıllı, bəs belə… qorxmursan? 

---