AxiRƏt aləMİNƏ SƏyahəT
Yüklə 1,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- BAXIN ZİNAKARLARIN HALINA!
- XƏSTƏ GÖRƏNDƏ
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT www.rizvan.net - İslam Maarifi Jurnalı 35 Dedi… Siz dünyada olduğunuzdan söz və adları öyrənmək sizə aiddir. Biz isə axirət aləmində doğulduğumuzdan məktəb və mədrəsəmiz yoxdur. Bizim biliklərimiz anadangəlmədir. Bu barədə Xacə Hafiz demişdir… Nə məktəb oxumuş, nə yazı yazmış, Hər sözü, sualı öyər nigarım. Eləcə qəmzəylə hikməti duymuş, Bil, yüz müdərrisə dəyər nigarım.
Amma mənim kimilərinin müəllimi Vadiyüs-səlam ustadlarıdır. Onların müəllimi isə əbədi behişt müəllimləridir. İkincilərin müəllimi əla Firdovs əhalisi, Firdovs əhalisinin müəllimi isə Haqq-Taaladır ki, Ondan başqa Allah yoxdur.
Hadi gəldi və bildirdi ki, hərəkət etməliyik. Qalxıb, ata mindim. Əsanı əlimə alıb, qalxanı çiynimə saldım. Hadi icazə sənədini mənə verdi və hərəkətə başladıq. Şəhərin hüdudlarından çıxan kimi palçıq və bataqlığa düşdük. Yolun hər iki tərəfi heyvanlarla, meymunlarla doluydu. Amma hamısı insan idi-nə bədənlərində tük vardı, nə quyruqları vardı. Boyları hündür idi. Çöhrələri meymun çöhrəsiydi. Fərclərindən (cinsiyyət üzvlərindən) çirk və qan qaynayıb tökülürdü. Hadidən soruşdum… Bura haradır və iyrənclikləri insan qəlbini bulandıran, nəfəsi kəsən bu heyvanlar nədir? Dedi… Bura şəhvət diyarı, gördüklərin isə zinakarlardır. Yoldan çıxma, ilişərsən. Məni dəhşət bürüdü. Atın cilovundan bərk-bərk yapışdım ki, yoldan çıxmasın. Yol düz və hamar olsa da, o qədər palçıqlı idi ki, arabir at dizinədək batırdı. Fikirləşdim ki, nə yaxşı, bu mənzildə mənə at verilib. Allah ailəmə rəhmət etsin ki, onu mənim üçün göndərdilər. And olsun Allaha, doğru buyurublar ki, hər kəs evlənsə, dininin yarısını hifz edib. AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT www.rizvan.net - İslam Maarifi Jurnalı 36 “Onlar (arvadlarınız) sizin, siz də onların libasısınız.” 26
üzvləri dəmir mıxlarla dar ağacına çalınıb. Bəzilərini bundan əlavə, sim şallaqlarla vururlar. Onlar it kimi səs çıxarırdılar və onlara deyilirdi… “Allah buyurar… Orada zəlil, məyus vəziyyətdə durub qalın və Mənə heç bir şey deməyin!” 27
“Kaş günahkarları Allahın hüzurunda başlarını aşağı dikib “Pərvərdigara, gördük, eşitdik. İndi bizi dünyaya qaytar ki, yaxşı işlər görək. Biz tam yəqinliklə inandıq”-deyəndə görəydin.” 28
Elə bu zaman qaraların gəlib çatdıqlarını gördüm. Bəziləri hücum çəkdilər ki, yoldan çıxaq. Bəzi süvariləri qorxudur, bəzilərini məcbur edib deyirdilər ki, yolun kənarı qurudur, yoldan kənara çıxın. Mən görürdüm ki, süvari qaralar yolun kənarı ilə gedir, yol quru olduğundan atlarının ayaq izləri də görünmürdü. Palçığın çoxluğundan adam istəyirdi yolun kənarına keçə. Amma Hadinin sözlərinə qulaq asır və atların cilovunu möhkəm tuturduq ki, yoldan çıxmayaq. Qaraların əli ilə yoldan çıxmış bəzi müsafirlər boğazadək bataqlığa qərq olurdular. Çölə çıxmaq olduqca çətin idi və əzab- əziyyətlə çıxa bilənlərin bədəni qara palçığa bələnmiş olurdu. Bircə dəqiqədən sonra palçıq onların bədənlərinin ətini hərarətdən suya döndərir, yerə tökürdü. Aydın olurdu ki, bu təkcə palçıq deyil, qır və qətran kimidir. Mən qorxudan atın cilovunu tutmağa ehtiyat edirdim və deyirdim… “Əlhəmdu lillah”. Müsafirlərin də ucadan “Əlhəmdu lillah” deyib, Allaha təşəkkür etdiklərini eşidirdim.
Mən Hadiyə dedim… Peyğəmbər (s.ə.v.v) buyurub ki, xəstə görəndə astadan şükr edin ki, o eşitməsin və qəlbi ağrımasın, yanmasın.
26“Bəqərə” surəsi, ayə 187. 27“Möminun” surəsi, ayə 108. 28“Səcdə” surəsi, ayə 12.
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT www.rizvan.net - İslam Maarifi Jurnalı 37 Hadi dedi… O dünyaya aid hökm idi. “La ilahə illəllah” əhli zahirən möhtərəm idi. Amma burada cəza günüdür. Ucadan təşəkkür etmək lazımdır ki, ilahi əzaba mübtəla olanların qəm-qüssələri artsın, bütün örtülülər tədricən zahir olsun. Elə bil, qaranlıqdan işığa, korluqdan görməyə, yuxudan oyaqlığa gedirik. Dünya qaranlıq və kədər içindədir. “Həqiqətən, şübhəsiz, axirət evi əbədi həyatdır.” 29
çökdü, göydən dolu tək daş yağmağa başladı. Yolun iki tərəfində böyük fırtına qopdu. Fırtınaya düşənlər qorxunc sifətdə, təlaş içində yandırıcı palçıqdan qurtulan kimi göydən ələnən daşlar başlarına dəyir və yenidən mıx tək torpağa sancılırdılar. Mən bu dəhşətli mənzərənin seyrindən fövqəl-adə heyrətdə yıxıldım. Bədənim əsirdi. Hadidən soruşdum… Bura haradır, bu bədbəxtlər kimdirlər ki, bu qədər ağır əzaba düçar olublar? Daşlar göydən elə şiddətlə yağırdı ki, Hadi başım üzərində dayanmış, qorxudan rəngi qaçmış, qüvvəsi sarsılmışdı. Cavab verdi… Bu həmin şəhvət yeridir. Burada əzab çəkənlər livat (bir-biri ilə cinsi əlaqədə olan kişilər) əhlidir. Tələs, bunların arasından tezliklə çıxaq. Əgər bir kəs bir dəstə adamın hərəkətinə razı olsa, onların arasına daxil olsa və oradan çıxmasa, həmin adamlardan hesab olunacaq. Dedi… İnsan şəhvətindən bu hala düşmüş yolun ortasındakı palçıq elə yapışqandır ki, ata sürətlə getməyə macal verməz. Dedi… Çarə yoxdur. Qalxanı başına tut ki, sənə daş dəyməsin. Atına da bir-iki qırmanc çək, bəlkə, ilahi yardımla bu bəladan xilas olduq. “Allahın torpağı geniş deyildimi ki, siz də hicrət edəsiniz?” 30
Mən qüvvəmi toplayıb, ata bir neçə şallaq çəkdim, üzəngiylə arxasına
29“Ənkəbut” surəsi, ayə 64. 30“Nisa” surəsi, ayə 97. Yüklə 1,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|