44
AĢağıdakı beytdə isə Ģair bir beytdə Bəhram adını üç mənada
iĢlətmiĢdir: SeĢənbə günü, Mərrix ulduzu və Ģəxs adı (Bəhram
Gur) mənasında.
Bəhram günü, Bəhram rənginə yoldaĢ,
Bəhram Ģah da oldu onlarla adaĢ (YG-191).
Nizamı “Bəhram” adından da məcazi ad kimi geniĢ istifadə
etmiĢdir. O, bütün insanları ölmüĢ Bəhram Çubinə bənzətmiĢdir.
Xosrov dedi: “Dünya fanidir, fani,
Bəhram edəcəkdir hər bir insanı “(Xġ-163).
ġair ġirvanĢah Axsitanı (bax) Bəhram Gura bənzədir.
Bu Bəhram nəsəbli ülkər üzlü sən
Məlik Mənuçöhrin sədəf dürrüsən (LM-51).
Burada “Bəhram” antroponimi həm həqiqi, həm də məcazi –
Mərrix ulduzu mənalarında iĢlədilmiĢdir.
ġair ġahzadə Bəhramı gura, aslana bənzədir.
Dolandı dörd bahar, ötdü dörd xəzan,
Bəhram dönüb oldu bir gur, bir aslan (YG-57).
Çin xaqanı ilə vuruĢan Bəhram Gur müharibə ilahəsi hesab
edilən Bəhram (Mərrix) planetinə bənzədilir.
Xaqanla Bəhramtək vuruĢdu Bəhram (YG-116).
Ġskəndər Bəhram Gura bənzədilir.
Qürurla atını sürdü qabağa,
Sanki Bəhram getdi gur ovlamağa (Ġ-543).
Bəhram, Bəhram Gur (qoĢa məc. on.) – Bu müxtəlif məna-
lı adların fonetik cəhətcə eyni olmasına görə, Ģair Fəxrəddin
Bəhram Ģahın adını və özünü onlarla müqayisə edir.
Qüdrətini göylərin öz Bəhraminda ara,
Bəhram Gurla vürüĢsa gömər onu məzara (SX-41).
ġair bütün insanların Bəhram Çubin və Bəhram Gur kimi
ölümə məhkum olmalarına iĢarə edir.
Bir bu Bəhram deyil, olsa Bəhram Gur,
Dünyada nəsibi olacaqdır gor.
Bəhram Gur əgər tərk etdi toru,
Yüz Bəhramın vardır dünyada goru (Xġ-163).
Birinci müsradakı Bəhram – Bəhram Çubindir.
45
Bəhram Çubin (an.) – “Xosrov və ġirin” poemasında obraz
adı. Əsərdə mənfi obraz kimi təsvir edilməsinə baxmayaraq, Ģair
onun ağıl və bacarığını yüksək qiymətləndirmiĢdir. O, Hürmüz
və Xosrov arasında yaranan münaqiĢədən bacarıqla istifadə edə-
rək üsyana qalxmıĢ və Hürmüzü taxtdan salaraq özünü Ģah elan
etmiĢdi.
“Bəhram” onun əsl adı, “Çubin” isə farsca “qarğa” mənasın-
da olan ləqəbidir. Bu ləqəbi ona qarğa kimi taxta asanlıqla qon-
duğu üçün Hürmüzün tərəfdarları vermiĢdi.
Bəhrami-Çubinlə düz gəlmədi baxt,
Xosrov Pərviz Ģaha qaldı qılınc-taxt (Xġ-150).
Bəhram Gur (an.) – Ov zamanı çoxlu gur ovladığı üçün Sa-
sani hökmdarı Bəhram Ģaha “Gur” ləqəbi verilmiĢ və o , tarixdə
“Bəhram Gur” adı ilə ĢöhrətlənmiĢdir.
Dedilər: Canında aslan gücü var,
Odur ki, Bəhram Gur adlandırdılar (YG-69).
Nizami bu addan xatırlama ad kimi də istifadə etmiĢdir.
“Sirlər xəzinəsi” əsərinin “Dünyanın axırı” adlanan 10-cu söh-
bətdə ölümün labüdlüyü haqqında söhbət açmıĢ və Bəhram Gu-
run mağarada yoxa çıxması hadisəsini xatırlamıĢdır.
Göylərə ucalsa da zərlə zora Bəhram Gur,
Gur dalınca gedəndə, girdi gora Bəhram Gur (SX-109).
ġair Bəhram Gur adından məcazi ad kimi də istifadə etmiĢdir.
O, Ərzincan hakimi Fəxrəddin Bəhram Ģahı Bəhram Gurla mü-
qayisə etmiĢdir.
Bəhram Gurla vuruĢsa, gömər onu məzara (SX-41).
AĢağıda isə Bəhram Çubin Bəhram Gura bənzədilmiĢdir.
Bəhrami Gur kimi Bəhramı zaman
ġirlikdən çıxartdı saldı zorundan (Xġ-149).
Yəni zəmanə Bəhram Çubini Bəhram Gur kimi zorundan
saldı, o məğlub oldu.
ġair Atabəy Nüsrətəddin Əbubəkrin ovçuluq məharətini gös-
tərmək üçün onu gur ovlamaqda məĢhur olan Bəhram Gurla mü-
qayisə edir. Bəhram Gur gur ovlamaqda nə qədər mahirdirsə,
Nüsrətəddin ondan da mahirdir.
46
ġir, gur ovlayanda sən olsan orda,
Nə ki Ģir, ovlarsan Bəhram Guru da (Ġ-50).
Burada Bəhram Gur metaforik Ģəkildə Ģir və gura bənzə-
dilməklə yanaĢı, Nüsrətəddinin Bəhram Guru da ovlaya bilən
mahir bir ovçu olması göstərilir.
Bəhram Gur, Bəhram Gur (təkrar an.) – ġair “Bəhram
Gur” adını müxtəlif məqamlarla əlaqədar olaraq bir beytdə
təkrar etmiĢdir.
Göylərə ucalsa da zərlə zora Bəhram Gur,
Gur dalınca gedəndə, girdi gora Bəhram Gur (SX-109).
Birinci öz zoru və hökmü ilə göylərə yüksələn hökmdar Bəh-
ram Gur, ikinci ov zamanı mağarada yoxa çıxan Bəhram Gurdan
söhbət gedir.
Bəhram mağarası (top.) – Bəhram Gurun yoxa çıxdığı
mağaraya sonradan verilən ad.
Ellər zaman-zaman gəlib edir yad,
Bəhram mağarası ona vermiĢ ad (YG-301).
Bəhram Ģah (an.) – Ərzincan hakimi Məlik Fəxrəddinin əsl
adı və titulundan ibarət antroponimik birləĢmə.
Dönübdür bu aləmin dostuna, sirdaĢına,
Doqquz fələk dolanar Bəhram Ģahın baĢına (SX-41).
Bəhram ĢahənĢah (an.) – Bəhram Gura iĢarədir. Birinci növ
təyini söz birləĢməsi formasında olan bu antroponimik birləĢmə-
də birinci komponent əsl ad, ikincisi isə tituldur. Bax: ġahənĢah.
Belə bir zamanda Bəhram ĢahənĢah
Öz keyf məclisini düzəltdi gümrah (YG-275).
Bəhri-Qülzüm (top.) – Qırmızı Dəniz. Bax: Qülzüm.
Zəhərli qılıncla tufan edib mən
Tozlar qaldırmıĢam Bəhri-Qülzümdən (Ġ-583).
Burada söhbət Ġskəndərdən gedir.
Bəxti (zo.) – At cinsinin adı.
Atlardan “ərəbi”, “bəxti”, “təkavər”... (lM-151).
BəxtiyĢu (məc. an.) – VIII əsrdə Abbasilər xilafətinin məĢ-
hur saray həkimi olmuĢdur. ġair Körpə Arslan Ģahı BəxtiyĢuya
bənzətmiĢdir.
Dostları ilə paylaş: |