Azərbaycan Mədəniyyətində Ata Babalar Sözləri



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

74

Gǝlirinǝ bax, xǝrj eylǝ. 

Gǝmidǝ oturub gǝmiçi ilǝ savaşır. 

(Gǝmiyǝ minib gǝmiçi ilǝ dalaşır). 

Gǝmini qurtaran pişgahdır. 

Gǝminin işini gǝmiçi bilǝr. 

Gǝmisi suya oturub. 

Gǝmisini batıran çarığını axtarmaz. 

Gǝnǝşǝkli don gen olar. 

Gǝnj yaşlarından namusunu qoru. 

Gǝnjlik gözǝllik demǝkdir. 

Gǝnjlik ömrün baharıdır. 

Gǝnjlikdǝn qojalığa ömür saxla. 

Gǝnjliyin yükünü gǝnjlikdǝ çǝkǝrlǝr. 

Gǝrǝk gǝrǝklǝ iş keçmǝz. 

Gǝrǝk saatla yox, vijdanla işlǝyǝsǝn. 

Gǝrǝk soyuq günlǝrdǝ dǝ, dost salsın dostu yada. 

Gǝrǝyi ǝkiblǝr, qulunjan göyǝrib. 

Gǝrǝyi ǝkiblǝr, bitmǝyib. 

Gǝrǝkli malı gǝrǝksiz gündǝ al. 

Gǝrǝkmǝzi saxla, bir gün gǝrǝk olar. 

(Gǝrǝkmǝzi saxla, gǝrǝkli günǝ qala.) 

gǝrǝksiz şey gǝrǝkli gündǝ. 

Gǝtirǝndǝ: - El gǝtirǝr, yel gǝtirǝr, sel gǝtirǝr. 

Aparanda: - El aparar, yel aparar, sel aparar. 

Gizli düşmǝn ilan kimidir, sürünǝ-sürünǝ sǝssiz  gǝlǝr. 

Gilavar, get, xǝzri, gǝl. 

Gilas bağın olsa, bilǝrsǝn sığırçın nejǝ quşdur. 

Girdiyin yer qaranlıqsa, sǝn dǝ gözünü yum. 

Girǝrǝm yaylağından çıxaram qışlağından. 

Gij toyuq yumurta aparar. 

Gijin buynuzu olmaz. 

Goru var ki, kǝfǝni dǝ olsun?! 

Gödǝk adam gündǝ üç dǝfǝ padşahlıq iddiasında olar. 

Gödǝk adam vurdu uzunun başına, uzun dedi: - Əjǝb yadıma saldın! 

Göz bizim – söz bizim. 

Göz bir pǝnjǝrǝdir, könülǝ baxar. 

Göz qǝnimini tanıyır. 

---



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

75

Göz qulaqdan irǝlidir. 

Göz dǝyǝndǝ «gözlǝ» dǝyǝr. 

Göz istǝdiyi gözǝlǝ baxar. 

Göz yumulub açılınja fürsǝt ǝldǝn gedǝr. 

Göz gözǝ alışanda ayrılıq çǝtin olar. 

Göz gördü, könül sevdi, daha mǝnim nǝ günahım. 

Göz gördüyün danmaz. 

Göz gördüyündǝn qorxar. 

Göz gördüyünǝ inanar. 

Göz görmǝz, üz utanmaz. 

Göz görmǝsǝ könül bulanmaz. 

Gözdǝ olmayan, könüldǝ dǝ olmaz. 

Gözdǝn düşüb. 

Gözǝl ağa çox gözǝl idi, vurdu çiçǝk çıxartdı. 

Gözǝl arvad şıltaq olar. 

Gözǝl eyibsiz olmaz. 

Gözǝl kamallı gǝrǝk. 

Gözǝl – göz üçün, ağıllı – könül üçün. 

Gözǝl gözǝl deyil, könül sevǝn gözǝldir. 

Gözǝl görünǝr, çirkin bürünǝr. 

Gözǝldǝ etibar olmaz. 

Gözǝldǝn göz ağrısı, çirkindǝn dǝrdi-bǝla. 

Gözǝlǝ baxmağın könül sǝfası var. 

Gözǝlǝ göz dǝyǝr, qǝlbǝ – söz. 

Gözǝlǝ baxmaq göz qaydasıdır. 

Gözǝllǝr çox iş görǝrlǝr, soyarlar adamı, dǝrviş edǝrlǝr. 

Gözǝllik vardan olar, olmasa – hardan olar?! 

Gözǝllik ondur, doqquzu dondur. 

Gözǝllik baş tajıdır, hǝr adama qismǝt olmaz. 

Gözǝllik hǝr kǝsin ǝmǝlindǝ yaşayır. 

Gözdǝn ǝsgi asır. 

Gözdǝn iraq, könüldǝn uzaq. 

Gözlǝri vǝlfǝjri oxuyur. 

Gözlǝri buz  üstǝ çıxmış dananın gözlǝrinǝ oxşayır. 

Gözlǝri yollarda qalıb. 

Gözlǝri fal daşı kimi açılır. 

Gözlǝrindǝn qan damır. 

---



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

76

Gözlǝrindǝn jin çıxır). 

Gözsüz yaşamaq olar, vǝtǝnsiz yox. 

Gözü ilǝ görǝn tanrıdan yaxşı bilǝr. 

Gözü ilǝ görür, dili ilǝ istǝyir. 

Gözü yolda, qulağı sǝsdǝ. 

Gözü tox olanın könlü dǝ tox olar. 

Gözüm sǝndǝn su içmir. 

Gözüm üstündǝ yerin var. 

Gözümüz yollarda, qulaqlarımız sǝsdǝ. 

Gözümün ağıjan olsun, özümün olsun. 

Gözün aydın olsun, pişiyimiz oğlan doğub! 

Gözün bir ayağın altına baxsın. 

Gözünǝ qara su gǝlǝr. 

Gözünǝ torpaq atır. 

Gözünün qabağına baxmayanın ayağına baş dǝyǝr. 

Gözünün nuru yoxdur. 

Göydǝ axtarırdım, yerdǝ ǝlimǝ düşüb. 

Göydǝn zǝnbil ilǝ düşmǝz. 

Göydǝn yağmasa, yerdǝ bitmǝz. 

Göydǝn gǝlǝn yerǝ qǝbuldur. 

Göyǝ tüpürmǝ, üzünǝ tökülǝr. 

Göyçǝk arvadlı ilǝ, yorğa atlıya yoldaş olma. 

Göyjǝ munjuq kimdǝdir, mǝnim gözüm ondadır. 

Gölmǝçǝyǝ su gǝlinjǝ qurbağanın gözlǝri bǝrǝlǝr. 

Gönü qalın adamdır. 

Gönü suya vermǝ, verdin heyfsilǝnmǝ. 

Gördü – hǝnǝk, görmǝdi – gerçǝk. 

Gördüyün güllü kömbǝdir, bazara çıxıb qoğal olub. 

Gördüyündǝn göz kirayǝsi istǝyir. 

Gördüyünǝ aldanma. 

Gördüyünlǝ nǝ işin var, sǝn bildiyindǝn danış. 

Gördüyünü qoyub, eşitdiyinǝ inanma. 

Gördün yarın yar deyil, tǝrkin qılmaq ar deyil. 

Gördün ǝrin ǝr deyil, tǝrkin qılmaq ar deyil. 

Gördün yemǝk, daha nǝ demǝk? 

Görǝn gözǝ yasaq olmaz. 

Görǝn gözün haqqı var, görǝn görüb götürǝr. 

---



 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

77

Görmǝdiyin yükün altına girmǝ. 

Görmǝyǝ gözü var, eşitmǝyǝ qulağı. 

Görmǝmiş görsǝ, ağıldan çıxar. 

Görmǝmişin oğlu oldu, vurdu gözün çıxartdı. 

Görülmüş işdǝn gül iyi gǝlǝr. 

Görünǝn dağ uzaq deyil. 

Görünǝn kǝndǝ nǝ bǝlǝdçi?! 

Gönünü dabbağxanada tanıyırlar. 

Götürǝn peşiman, götürmǝyǝn dǝ. 

Guş daşı yerdǝ qalmaz. 

Güvǝnmǝ varlığa, düşǝrsǝn darlığa. 

Güvǝj qazana dedi: - Üzün qaradır! 

Güvǝj daşa toxunsa – vay güvǝjin halına, 

Daş güvǝjǝ toxunsa – vay güvǝjin halına! 

Güvǝj yumbalanar qapağın tapar. 

Güvǝjǝ verǝ-verǝ çıxan qazan bahası. 

Güvǝji ya sındır, ya dağdan yuvarlat. 

Güvǝjlǝ qazanın nǝ aşnalığı?! 

Güzgü ǝyri olsa ǝksi ǝyri göstǝrǝr. 

Güzgüyǝ baxan öz jamalın görǝr. 

Güzgüyǝ baxan özgǝsini görmǝz. 

Gün altında yatmayan kölgǝnin qǝdrini bilmǝz. 

Gül, bülbüldǝn artıq, insan ǝlindǝn çǝkǝr. 

Gül qönçǝdǝ qalmaz, söz – qǝlbdǝ. 

Gül ǝzizdirsǝ, gülşǝn ondan ǝzizdir. 

Gül istǝyǝn tikanın da istǝsin gǝrǝk. 

Gül getdi, xar qaldı, güldǝn yadigar qaldı. 

Gül güllüyü ilǝ üşümǝz. 

Gül o qǝdǝr bitib, reyhan arada itib. 

Gül olmayan yerdǝ, böyürtkǝn özünü gül sanar. 

Gül solanda bülbül ağlar. 

Gül tikansız, dǝrǝ ilansız, sǝfa jǝfasız olmaz. 

Güldǝn ağır söz demǝk olmur. 

Güldǝn gül iyi gǝlǝr. 

Gülǝr üz, dadlı dil ilanı yuvadan çıxardar. 

Güllǝ mǝndǝn sovuşsun, ya yoldaşıma dǝysin, ya saman çuvalına. 

Güllüyün gülü beş günlükdür. 

---