134
YANVAR-MART, 2010
AZERBAIJAN FOCUS
hüm keyfiyyətlərindən biridir. aİ-yə üzv dövlətlərdə yaşayan xalq-
ların danışdığı regional və azlıq dilləri, o cümlədən bir sıra digər
dillərlə yanaşı, avropa İttifaqında iyirmi üç rəsmi dil mövcuddur. aİ
çərçivəsində dil məsələsi ilə bağlı ümumi bir siyasətin olmaması və
bu məsələnin onun üzv dövlətlərinin məsuliyyəti hesab edilməsinə
baxmayaraq, aİ öz vətəndaşlarını bir çox dillərdə danışmağa, yəni
öz ana dilindən başqa əlavə iki dili bilməyə həvəsləndirir və xari-
ci dillərin tədrisini təbliğ etmək məqsədilə bir sıra maliyyələşmə
proqramlarını təmin edir.
müstəqil, çoxmillətli dövlət kimi azərbaycan da avropa
dəyərləri, adət-ənənələri və dil müxtəlifliyi baxımından bir sıra
ümumi cəhətlərə malikdir. avropa və avratlantik təsisatlarına inteq-
rasiya azərbaycanın xarici siyasət gündəliyində ən mühüm məsələ
olaraq qalır. Ölkəmiz atət və avropa Şurasının üzvüdür və 2004-
cü ildən avropa İttifaqı ilə avropa qonşuluq siyasəti çərçivəsində
sıx əməkdaşlıq edir. azərbaycan insan hüquqlarına dair çoxlu say-
da beynəlxalq sənədlərə, 2000-ci ildən isə milli azlıqların qorun-
ması üzrə Çərçivə sənədinə qoşulmuşdur. O, eləcə də avropa dil
xartiyasını imzalamış, lakin hələ ratifikasiya etməmişdir.
rusiya imperiyasının müdaxiləsi nəticəsində bir əsrdən çox bu
imperiyanın işğalı altında yaşamağa məcbur olmuş azərbaycan
asılı vəziyyətdən qurtulmaq üçün azadlıq uğrunda mübarizə
aparmış, qısa zaman kəsiyində olsa belə (23 ay) ilk müstəqillik
dövrünü yaşamış, lakin çox keçmədən, 1922-ci ildə ssrİ-nin
tərkibinə daxil edilmişdir. ssrİ daxilində ittifaq respublika-
sı kimi şərti müstəqil olan azərbaycan, nəhayət, 1991-ci ildə
yenidən müstəqilliyinə qovuşmuşdur. Keçmiş ssrİ-nin digər
respublikaları ilə yanaşı, azərbaycan da 70 il ərzində nəinki lin-
qvistik azlıqların (yəni yaşadıqları ölkədə rəsmi dildən fərqlənən
ana dilində danışan insan qrupları), eləcə də linqvistik çoxluğun
dillərinin mövcudluğuna təhlükə yaradan xüsusi dil situasiyası
ilə qarşılaşmışdır.
Qısa tarixi arayış
azərbaycan hər zaman çoxdilli əhalisi ilə seçilən ölkə olub. Bu,
asiya ilə avropanın qovuşuğunda yerləşən azərbaycanın tək coğ-
rafi mövqeyi ilə bağlı deyil. Onun ərazisindən daim insan kütlələri
keçmiş, bu diyar millətlər, mədəniyyətlər və dillərin fəal təmas zo-
YANVAR-MART, 2010
135
nası olmuşdur.
xIx əsrdə bir sıra xanlıqlardan ibarət olan azərbaycan rusiya
ilə İran arasında bölündü və müstəmləkəyə çevrildi. rusiya imperi-
yasının dövlət dili olan rus dili o zaman bu regionda hamı tərəfindən
istifadə oluna bilən ünsiyyət vasitəsi rolunu effektiv şəkildə oynaya
bilmirdi, çünki onun yerli əhalinin təfəkküründə, xüsusən də kənd
yerlərində qavranılmasında önəmi çox az idi.
Həmin vaxt ruslar azərbaycanlıları “tatar” adlandırırdı və müvafiq
olaraq azərbaycan dili bütöv azərbaycanın ərazisində, o cümlədən
Cənubi dağıstanda türk-tatar dili adlanıb geniş şəkildə istifadə olu-
nurdu. 1888-ci ilin yayında dağıstana səfər etmiş K.F.qan 1902-ci
ildə tiflisdə çap edilmiş “Kaxetiya və dağıstana səfər” adlı kitabın-
da yazırdı: “Bütün dağıstanda türk-tatar dili beynəlxalq dil hesab
edilir. Heç kəs rus dilini bilmir”.
4
azərbaycan dili keçən əsrin 30-cu
illərinin əvvəlinə qədər dağıstanda hamı tərəfindən istifadə edilən
ünsiyyət vasitəsi rolunu qoruyub saxlamışdır.
5
1918-ci il mayın 28-də azərbaycan çoxmillətli və çoxpartiyalı
parlamentə malik ilk müsəlman ölkəsi kimi öz müstəqilliyinə qo-
vuşdu. azərbaycan demokratik respublikası (adr) həmin dövrdə
demokratik prinsipləri elan etdi, insan hüquq və azadlıqlarının
qorunmasını prioritet məsələ kimi önə çəkdi. 1919-cu il avqustun
11-də qəbul edilmiş “azərbaycan vətəndaşlığı haqqında” qanun
6
milli və dini mənsubiyyətinə fərq qoymadan azərbaycan respub-
likasının ərazisində anadan olmuş keçmiş rusiya imperiyasının
vətəndaşlarını bərabər hüquqlarla təmin edirdi.
azərbaycan hökuməti azərbaycan dilinin rəsmi dil kimi
istifadəsinə ciddi diqqət yetirirdi. Bunun nəticəsidir ki, 1918-ci il
iyunun 27-də
7
respublika hüdudlarında azərbaycan dilinin rəsmi
dil kimi tətbiq edilməsi haqqında qərar qəbul edildi və iki il ərzində
bütün hökumət orqanlarında azərbaycan dilinə tam keçilməsi plan-
laşdırıldı. əfsuslar olsun ki, adr-in 1920-ci il aprelin 28-də süqu-
tu həmin dil siyasətinin tamamlanmasına imkan vermədi.
4. yenə də orada, səh. 34.
5. sultanov K (1993). azərbaycanlılar dağıstanda. “yurddaş” qəzeti, 2 oktyabr
1993-cü il, səh. 4.
6. azərbaycan tarixi (2001-ci il). 5-ci cild, səh. 559.
7. azərbaycanın xx əsr tarixi (2004-cü il), səh. 184, 186.
136
YANVAR-MART, 2010
AZERBAIJAN FOCUS
Sovet hakimiyyəti dövründə dil siyasəti
1922-ci ildən 1991-ci ilə qədər ssrİ-nin tərkibində olan
azərbaycan ittifaq respublikalarından biri idi. Keçmiş sovet İt-
tifaqının bütün respublikalarında yayılmış ruslaşdırma siyasəti
azərbaycanda da dil situasiyasına öz təsirini göstərmişdi.
qeyd edilməlidir ki, sovet dil planlaşdırılmasında dil məqsəd-
lərini siyasi məqsədlərdən fərqləndirmək faydalı olardı. ssrİ-də
dil məqsədləri hər zaman siyasi məqsədlərə qurban verilirdi. “altı
onillikdən artıq dövrdə sosial planlaşdırıcılar və təlimatçılar sovet
vətəndaşlarını üst-milli sosialist özünəməxsusluğunu qəbul etmək
ruhunda maarifləndirərək, özünəməxsusluğun yeganə göstəricisi
hesab edilən milli dilin aradan qaldırılmasına çalışırdılar. Bu
sovetləşmə prosesində ana dili vasitəsilə özünüdərketmə priorite-
tinin sosialist beynəlmiləlçiliyin ittifaqdaxili mexanizmi kimi rus
dilinin ümumən dəyərləndirilməsi ilə əvəzlənməsini nəzərdə tu-
turdu... milli – rus ikidilliliyi öz mahiyyətinə görə sovet İttifaqın-
da geniş ünsiyyətin yeganə dili kimi rus dilinin xeyrinə olan yeni
sosialist özünəməxsusluğunun inkişaf etdirilməsinə doğru keçid
mərhələsi hesab edilirdi”.
8
Beləliklə, “bir çox sovet respublikalarında olduğu kimi, bu təşviq
edilən asimmetrik ikidilliliyin təsiri ilə ruslar və yalnız rus dilində
danışanlar işdə çalışarkən və xidmətlərdən yararlanarkən yalnız rus
dilindən istifadə etmək imkanı əldə etdikləri halda, qeyri-rusdilli
insanlar (azərbaycanlılar və digər yerli azlıqlar) yalnız rus dilini
bilənlərə xidmət göstərmək və ya onların xidmətlərindən yararlan-
maq üçün ikidilli olmalı idilər”
9
Bu dövrdə keçmiş sovet İttifaqının bir çox respublikalarında
yaşayan və rus dilində danışmayan şəxslər de-fakto ikinci dərəcəli
vətəndaş hesab edilirdilər. sovet İttifaqında mədəniyyət və dillə
bağlı vəziyyət rus dilində danışmayanlar üçün dövlət və partiya or-
8. Haarmann H. (1991). language politics and the new european identity. In: a
language policy for the european community. Prospects and quandries. mou-
ton de Gruyter. Berlin. new york, 1991, səh.108
9. Garibova j. (2009). language policy in post-soviet azerbaijan: political as-
pects. In: International journal of the sociology of language. sociolinguistics
in azerbaijan: new Perspectives on language and society. mouton de Gruyter.
Berlin. new york, 2009, səh..14.
Dostları ilə paylaş: |