117
deyir ki, camaat, qavaxca bir “Yasin” oxuyax, onnan sonrasına
çörəh də yiyərih, bu təamlardan da nuş eliyərih. Başdıyır mol-
la “Yasin” surəsini oxumağa. Bucuğaz da axıra qədər molla-
nın “Yasin”inə qulağ asır. Axırda da “Fatihə” surəsi veriləndə
bu, fatihəsini verer, salavatını çöörör, duruf əriydən də bir
qoltux yığer, sapoxlarını da qoltuğuna vuror, evəəler. Gəler,
bu əriyi də tökör, uşax yiyir. Savah arvad deyir:
– A kişi, duruf toya getsənə.
Deyir ki, ə, rədd ol, mən üş günnən sonra öləjəm. Deyir:
– A yiyən ölsün, ölörsən, cəhənnəmə öl! Camaat səni
toya çağırıf. Duruf getsənə, bu çəhməni də geyin.
Deyir:
– Yox, bulamaynan. Bəlkə öldüm-elədim, qavağa qoyuf
ağlıyarsan.
Üç gün, beş gün, on gün, bir ay, bu kişi ölmör. Arvad deyir:
– Əyə, bu səlvərini
47
geyin get, a kişi. Səlvərin biri sənə
bir söz deyif. Dur getginən camaatın xeyrinə.
Kişi yavaş-yavaş xeyirə-şərə qarışer. İlin tamamında gəler
bu çəhməçinin yanına. Gələndə çəhməçi deyir:
– Pissimillah! – Gözünü-başını oxalıyır. – Öyün yıxıl-
sın, sən hələ durorsanmı?
Deyir:
– Ə, nəvilim, haranın sarsax şeyidi gəldi, dedi öləjəhsən.
Mana Azreyil çıxıf bu. Bə niyə ölmədim?
Görör həmən oğlan atın üstündə gülör. Deyir:
– Ə, bu da keçən il məni aldatdığındı? Rədd ol get. Tüş
ordan cəhənnəmin gözünə. Sən öl, gözünü çıxardaram. Azre-
yil idin, mana can almağa gəlmişdin. Bə niyə ölmədim?
Deyir:
– Ay Allahın yazığı, Allah-taala sənin ömrünü uzatdı.
47
Səlvər – sahibsiz mal, yiyəsi ölmüş mal
118
– Nəyşə uzatdı?
Deyir:
– Sən Qurani-Kərimi axıra qədər dinlədin və bu dünyada
sənin qulağın Quran səsi eşitdi. Və Allah-taala sənin ömrünü
uzatdı ki, o, cənnətini qazanıf bu dünyada.
Onçün hamı deyir ki, Allah özü bilən məsləhətdi. Cən-
nəti bu dünyada qazanmax lazımdı. İndi gedirsən yasda molla
“Yasin” oxuyur, qulağ asan yoxdu. Hərə öz dərdinnən danışer.
Fakt budu ki, o, Allahın “Quran”ını oxuyur, ona qulağ asmax
lazımdı, dinləmək lazımdı.
19. ÜÇ DİLƏK
Deyilənə görə, Musa peyğəmbər kəlamullah adlanıfdı.
Yəni Allahnan söhbət eliyən ancax Musa peyğəmbər olufdu.
Musa peyğəmbər də ildə bir dəfə deyilməyə görə, Tur dağın-
da gedif namaz qılarmış, üzünü Allaha tutarmış, nə diləyi var
imiş, onu deyərmiş. Cəmiyyətdən onu xəbərdar eliyərmiş, Al-
lahdan da nə lazım imişsə, onu istiyif, gətirif xalqa çatdırar-
mış, insannara çatdırarmış. Bu məqsədnən gedirmiş.
Günnərin bir günü Musa peyğəmbər gənə həmənki qay-
daynan istiyir ki, getsin namaz qılsın, Allah-taalaya dua elə-
sin, onnan kəlam alsın, kəlam versin. Gələndə yolu təsadüfən
kasıf bir kişinin həyətinin yanınnan keçer. Bu kişinin də varı-
yoxu bir oğlu olufdu, bir yoldaşı, bir özü. Çox kasıf yaşıyıl-
larmış. Kişi də bilirmiş ki, peyğəmbər həmişə gəlib burdan
keçir. Kişi uzaxdan görəndə ki, peyğəmbər gəlir, arvada deyir:
– Ay arvad, mən bunun qarşısına gedəjəm və bundan
xayiş eliyəjəm, rica eliyəjəm ki, Allah-taalaya bizim əhdimizi
çatdırsın, bizə imkan yaratsın, bir üç illik var-döylət versin.
Bu uşağımızın yetkin çağıdı. Buna həyat qurax, onu bir yana
119
çıxardax. Onnan sonra bizim ömrümüz əmanətdi, nə olar,
olar. Amma bu uşağın gələcəyini fikirrəşmək lazımdı.
Yoldaşı da deyir:
– Ay kişi, nətəər istiyirsən elə, nə deyirəm.
Peyğəmbər gəlif çatanda gedir qarşısına, salam verir. Sala-
mını alannan sonra deyir ki, ya peyğəmbər, siz hara gedirsiniz?
Deyir:
– Bəs Tur dağına gederəm. Bə bilmirsənmi, mən həmişə
Tur dağına gedirəm, namaz qılıf Allahnan danışıram?
Deyir:
– Mənim bir xayişimi yerinə yetirərsənmi, Allah-taalaya
çatdırarsanmı?
Deyir:
– Nədi xayişin?
Deyir:
– Mənim bir oğlum var, özümüz də kasıbıx. İstiyirik gə-
ləcəkdə ona bir həyat qurax. Ona da imkanımız çatmır. Allah-
dan xayiş eliyirəm, mənim diləyim budu ki, bizə üçcə illik
var-döylət versin, onnan sonra alsın, mən bu uşağımın əlini-
əyağını bir yana yığım. Onsuz da bilmək olmaz, bizim ömrü-
müz tezdi, gejdi?
Deyir:
– Çatdıraram.
Musa peyğəmbər bununla halallaşıf ayrılannan sonra,
bir müddət gedənnən sonra bir qumsal səhraya rast olor. Çöl-
lükdə, biyavannıxda görür bir nəfər lütdü, yəni əynində paltar
yoxdu, özünü quma basdırıf. Bircə qolu, sinəsi görükür. Bu
adam Musa peyğəmbəri görəndə buna üz tutur ki, bəs ya pey-
ğəmbər, Allahdan mənim diləyimi diləginən. Denən ki, filan
yerdə quma basdırılmış bir adam deyir ki, maa, heç olmasa,
bircə dəst cırıx-cındır olsa da, paltar versin ki, mən camaatın
içinə çıxım. Çıxa bilmirəm mən camaatın içinə.
120
Deyir:
– Deyərəm.
Burdan da gedir. Musa peyğəmbər bir müddət gedənnən
sonra yolun qırağında görür kü, bir nəfər oturuf, gözdəri kordu,
heş nə görmür. Bu əyağ səsinə:
– Ay gələn, kimsən? – deyəndə deyir:
– Mən Musa peyğəmbərəm.
Deyir:
– Bəs hara gedirsən?
Deyir:
– Mən Tur dağına namaz qılmağa gedirəm, Allahnan
danışmağa gedirəm.
Bu kor deyir ki, mənim bir xayişimi Allah-taalaya çatdı-
rarsanmı? Deyir:
– Çatdıraram.
– Nədi?
Deyir:
– Deyərsən ki, filan yerdə bir nəfər kor var, o, Allahdan
işığ istiyir ki, mən dünya işığını görüm, gözdərim görmür heş
nəyi. Maa göz işığı versin.
Deyir:
– Deyərəm.
Burdan da gedir. Musa peyğəmbər öz namazını qılır,
Allah-taalaya üz tutuf diləyini diləyənnən sonra deyir ki, ya
Allah, bir neçə nəfərin diləyi var. Onu mən sizə çatdırmalı-
yam. Siz nə deyirsiz?
Deyir:
– Buyur.
Deyir:
– Filan yerdə bir qoca kişi, bir qoca arvad, dilək dilə-
dilər ki, oğlumuzu bir yana çıxarmağa imkanımız yoxdu. Al-
lah bizə müvəqqəti olaraq borc versin, sonra borcumuzu qay-
Dostları ilə paylaş: |