Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- LƏTİFƏLƏR MOLLA NƏSRƏDDİN LƏTİFƏLƏRİ 1. KEF MƏNİM DEYİL
- 2. SƏN MƏNDƏN QEYRƏTLİSƏN
221 Oğlanın ələci kəsiler, yüz tümənni verer. Bular qayıdıf öylərinə gəlellər. Zurnaçı pinəçinin öyə qayıtdığını görəndə gəler bunu lağa qoymağa. Deer: – Ay qon ı şu, xoş gəlifsən ı . Deer: – Sağ ol. Deer: – Ayə, bir şey qazana bilifsən ı mi? Deer: – Canın ı üçün yüz tümən almışıx. Deer: – Ə, dəli döysən ı , mən yüz ilin zurnaçısıyam, heş mən toyda beş tümənnən artıx ala bilməmişəm. Bə nətəər sən get- din ı birdən-birə yüz tümən aldın ı . Pinəçi deer: – Putana bax, pul civimdədi. Deer də, pulu görkəzer. Zurnaçı deer: – Bu nətəər toydu? Pinəçi deer: – Eeee, ay qon ı şu, muna samannıx toyu deəllər. Son ı ra bu məsəl kimi qaler. 32. QARTAL VƏ QIZILQUŞ Bir gün havada qızılquşnan qartal döyrə vuruf hərrəner- di. Qızılquş qartala baxdı gördü kü, çox yekədi. Qızılquş dedi: – Siz nə yiirsiniz ki, o qədər yekə olorsun ı uz? Dedi: – Bah, biz yekə-yekə kəlləri, öküzdəri, dəvələri... – be- ləjə heyvannarı buna saydı. Saydı. 222 Dedi: – Nə qədər yaşıyırsın ı ız? Qartal dedi: – Üş yüz il. Dedi: – Bə siz nə qədər yaşıyırsın ı ız? Qızılquş dedi: – Biz əllijə il yaşıyırıx. – Yiməyiniz n ı ədi? – Təzə-təzə turaç, kəhlih, meşəxoruzu, bildirçin – beləjə içinin ən yaxşı yiməli quşdarını buna saydı. Qızılquş getdi xeylax fikirrəşdi ki, üş yüz il nə zarafat- dı?! Ayə, gör üş yüz ildə qartal nə cür yaşıyar?! Bir gün hava- da fırranerdı. Gördü kü, həmən o gördüyü qartal atılmış nə- həng bir dəvənin cəmdəyinin üsdündə dimdih vuror. Ordan qıy vurdu: – Hıı, nə hallısan ı ? Deən vəziyətin ı yaxşıdı?! Qartal dilinnən qıy vurdu dedi: – Qonağım olarsan ı . Qızılquş döyrə vura-vura gəldi də, yanına tüşəndə üfü- nət o qədər təsir ellədi ki, tez havıya qalxdı. Dedi: – Bəyənmədin ı ? Qonağım olmadın ı ? Dedi: – Yavaş, qoy, bir az yuxarı qalxem, sözümün dalını de- yəjəm. Dedi: – A bədbaxd oğlu, üş yüz il, leş darta-darta üfünətnən qıdalana-qıdalana yaşamaxdansa, təzə-təzə, ən gözəl, yiməli ətdəri yiif, əllijə il yaşamax yüz qat əsvəldi 155 . 155 Əsvəldi – yaxşıdır 223 LƏTİFƏLƏR MOLLA NƏSRƏDDİN LƏTİFƏLƏRİ 1. KEF MƏNİM DEYİL? Molla birinə pul borşduymuş. Bir gün gəley, beş gün gəley, on gün gəley. Nəysə, vədə verifbiş ki, pul yəəsinə, filan vaxdı gəl, pulun ı u verem. Deey: − Arvat, öyü yıxılmış yenə gələjəh, pulumuz da yoxdu, eşşəyi palanna, meşəəsa da qaçax. Bir sırıxlı 156 cırığını da eşşəyin belinə tulloyur, palanne- ey, arvatnan yola tüşöllər. Molla geri yanına baxanda görüy, əə, pul yəəsi artıx buna çataçatdı. Tez eşşəyin belinnən sırıxlı- yı aley, iki qollarına keçirey də, eşşəyin dalınnan yavacca-ya- vacca iməkləməyə başdeey. Gəley pul yəəsi, deey: – Ay bajı, harəə gedersin ı iz? Deey ki, oduna. – Bə bu eşşəyin dalındakı nədi? Dəəndə deey ki, o da eşşəyin xoduğudu 157 . Belə baxey, deey: – Ay bajı, bu eşşək erkəhdi axı, bə bu xoduğu hardan alıf? Dəəndə Molla Nəsrəddin özünə sığışdırıf dura bilmey. Deey: – Əə, başın özünə ağırrıx eləməsin, gəlifsin ı , qayıt geri get. Kef mənim döyül? İndiyətən anamnan gəzmişim, indi də dədəmnən gederim. 156 Sırıxlı – astarına pambıq qoyulub sırınmış qış geyimi 157 Xodux – qoduq, eşşəyin balası 224 2. SƏN MƏNDƏN QEYRƏTLİSƏN Deey, bir toy məclisiymiş. Cavannar yığışıf, yiif-içif. Deeylər ki, əə, gəlin ı mollanı zor-xoş gətirəh bu məclisə, gö- rəh yüzcə qram içirdə bilirihmi? Bu da molladı axı. Molla Nəsrəddini gətirellər. – Molla, xoş gəldin ı , beş gəldin ı . Yiif-içən lotular bunu gətirey, eşşəyi çöldə bir dirəyə bağleyıf oturullar. Arax süzülöy. Deey: – Molla, bu mən ölöm, səni burəə onçun çağırdıx, sən- nən sənin ı sağlığına yüzcə qram içəjeyih. “Mən ölöm”ə Molla yüz qram tulluyur. Bir də süzöllər: – Molla, bu mən ölöm, bunu da oğlun ı un sağlığına tulla getsin. Yüz də süzöllər: – Pütün damavoyunun 158 sağlığına bunu da iç. Mollanı içirdellər. Fikirrəşellər ki, əə, onsuz eşşəh qapıya öyrənif. Bunu tutuf da kəndirnən eşşəyin belinə sarıyıllar. Mol- la Nəsrəddin piyan... Eşşəh geder bir balaca arxa ras gəley, sız- qıdan 159 keçə bilmey. O baş-bu baş hərrəney, suyun mehinə 160 bu ayıley. Dartıney göröy kü, əə, bunu eşşəyin belinə sarıyıflar. Deey, vay-hay, məni “mən ölöm” yıxıf da, bu eşşəyin belinə sarıyıf. Sarığını açey da, eşşəyin boynunnan tutoy, deey: – Eşşəh, mən ölöm, yüzcə qram bu sudan mənim sağlı- ğıma iç. Eşşəh “puf” eleey, geri qayıdey. – Eşşəh, bu mən ölöm, oğlumun sağlığına yüzcə qram. Eşşəh “puf” eliyif geri duroy. 158 Damavoyunun – külfətinin, ailəsinin 159 Sızqı – bataqlığa bənzər palçıqlı yer 160 Suyun mehi – su kənarının sərinliyi, yüngül külək Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|