Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 20. HƏSƏN ÇARIĞINI TAPDI
- 21. QANMAZ QIZI QANMAZ
- 22. UCUZ ƏTİN ŞORBASI OLMAZ
- 24. HEÇ QAYITMA
234 20. HƏSƏN ÇARIĞINI TAPDI Qartof aparıf saterıx. Rəhmətdih Abbasdı, Xalışdı, mə- nəm. Mən qartovu Savunçuda 165 sateram, Abbasnan Xalış Təzə bazarda satış eleellər. Sən demə, sirk var. Bular duror sirkə ge- der axşam. Göröllər, sirkdə də əlli iki oyun çıxardellar. Kəndir- də-filanda yeriyillər. Ayılar gəler, oynoor. Ayıların da əəğında taxdadan çarıx var axı, görüfsün ı üzmü? Əəğına keçirer, oynoor da, onnan son ı ra geder. Gedəndə əkqavısının biri qaler. Bir də göröllər ayı qayıtdı, taxdaları əlinə aldı da, getdi. Xalış deer: – Abbas, Abbas, bavan ı Hasan çarıxlarını tafdı. Hasan – Bəşir məllimin bavası geder Krasnoselskidə 166 malağana qonax olor. Malağan bir köhnə yer verer, Hasan or- da yater. Gejə malağan yatannan son ı ra duror malağanın da- mınnan on iki qoyun çıxarder. Qoyunu çıxardanda əəğınnan çarıx iter p…n içində. O vaxdı da çarıx indinin iyirmi şirvan- nıx əkqavısına baravarıydı. Bir çarıx bir camışıydı. O vaxdı da el Rəhim ağa deyilən yerdə yaylaxdeymış. Gətirer gejə hə- mən binədə qoyunnarı da qoyor, qayıder geder də, öz yerində yater gənə. Savax duror. Malağan da qoyunu örüşə hayleer. Mala- ğana deer ki, ver töyləni, pulunnan kürüyüm. Munu ona örə eleer ki, çarığını tapsın. Malağan da deer ki, Hasan, bu sən yiəsi p..x döy. Hasan əl çəhmer, razılaşer töylüyü kürüməyə. Kürəyi götürör də töylüyə girer, o tərəf-bu tərəfi axdarer da, çarığı taper, əəğına geyiner də, çıxer. Deer ki, malağan, düz deersən ı , mən yiən p..x döy. İndi burda da Xalış kişi “Hasan çarığını tapdı” ifadəsini bunnan təsirlənif dedi. Bu əhvalatdan son ı ra bu nəsli “çarığı damda qalan” deyə çağırellarmış. 165 Savunçu – Sabunçu rayonundakı bazar nəzərdə tutulur. 166 Krasnoselski – Göyçə mahalında yaşayış məntəqəsi 235 21. QANMAZ QIZI QANMAZ Bir gün bir kişi evinə gələndə görər ki, arvat nə yiməh pişirər, nə evi yığışdırar, nə peçi qalıyar. İkinci gün yenə gə- ləndə görür ki, arvat yiməh pişirmiyif, evi yığışdırmıyıf, peçi qalamıyıf. Arvatnan başdıyır dalaşmağa. Hər gün belə-belə, arvatnan qırıllar bir-birini. Arvat bir gün eşidir ki, kəndə bir molla gəlif. Deer, ge- dim o mollanın yanına, bir dua yazdırım, işdərim xod getsin. Gəlir mollanın yanına, olannarı söylüyür. Deer ki, bizə bir dua yaz, biz dalaşmıyax. Molla buna bir dua yazır və başa sa- lır ki, get evin ı i yığışdır, yiməyin ı i pişir, peçin ı i yandır və bu duanı peçin altına qoy, işin yaxşı olajax. Arvat gedir molla dediyinin hamısını eliyir. Əri evə gələndə görür ki, ev tərtə- miz, yiməh pişif, peç qalanıf, ev qəşəh isdi. Deer: – Arvat, bu nə işdi? Deer: – A kişi, mollanın yanına getmişdim, məni başa saldı, bu duanı da yazdı verdi man ı a. Əvəzində bir xoruz apardım ona. Kişi deer ki, arvat, gətir duanı, görüm molla nə yazıf. Arvat duanı peçin altınnan götürüf gətirir, ərinə verir. Əri oxuyanda görür ki, bu sözdər yazılıf: Odunu qoy beş-beş, Şişlə gözünü, eş. Odunu qoyarsan az, Odun yanmaz. A qammaz qızı, qammaz Evini yığışdır, yiməyini pişir, Ərinə et naz, a qammaz. 236 22. UCUZ ƏTİN ŞORBASI OLMAZ Gəlin gələndə bəy deer ki, tutun ı , gəlin yıxılajax. Bəyin atası deer ki, ayə, olmasın bir toğlumuz, çəpişimiz, gəlin yıxı- lajax, gedif bir çəpiş də verif təzəsini gətirəjiyih. Gəlin qayna- tasının dediyini ürəyində saxlıyır. Bunu gərdəyə salıllar, ancax gəlin gözdən oğurranıf qaçır düz dədəsinin öyünə. Öydə soru- şullar ki, a qızım, niyə gəlmisən ı ? Deer ki, belə-belə. Qaynatam dedi ki, olmasın bir çəpiş. Verif təzə gəlin alajam. Məni çəpişə niyə satdın ı ız? Di min manat pul gətisin, yoxsa getmiyəjəm. Bu qaynata təzədən nə qədər qohum-əqrəbadan borc pul alır, yığır, aparır verir gəlinin atasına. Təzədən gəlini ata min- dirif gətirir evinə. Evə çataçatda atası oğluna deer ki, ayə, atın ipini möhgəm tutun ı , gəlin yıxılar, dünyam gəlif. Çox böyüh hörmətnən gəlini gətirillər evə. Qaynata deer: – Ayə, gəlinə yaxşı baxın ı , əyağına isdi coraf geyindirin ı . Gəlin deer ki, ay ata, bə məni niyə bir çəpişə satırdın ı ? Bilmirdin ı mi ki, ucuz ətin şorbası olmaz? 23. BİZƏ DƏ XƏBƏR VERƏRDİN Müharibədən son ı ra qavaxtəpəli 167 Stalinin yanına ge- dey. Stalin bunu qəbul eleey. Qavaxtəpəli deey: – Hancarı beş ildi maharibə eleysin ı , bizə də xavar eləmeysin ı . Heş bizim xavarımız olmuyuf maharibədən. 24. HEÇ QAYITMA Bir gün bir kişinin arvadı qarşı kəndə, dədəsinin öyünə getməli olur. Yola tüşəndə arvat ərinə deer: – A kişi, dədəmin öyündə çoxmu qalım, yoxsa az? 167 Qavaxtəpə – Daşkəsən rayonunda kənd Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|