Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
249 – Əə, usda sazını qoydu getdi, bu nətəəri şəyirtdi ki, şə- yirdini gətirif. Məjlis quruloy yenə, aşıxlar gəley. Baxey ki, əə, bir ço- vannamasına 174 adamdı. – Ayə, Nağı, bu gətdiyin ı kimdi? Deey: – Şəyirdim. Deey: – Ayə, neçə yaşı var? Deey: – Altmış. Deey: – Bu yekəlikdə kişidən də şəyird olarmı? Adı nədi? Deey: – Solaxqey. Deey: – Əə, bu nətəri addı? Belə də ad olar? Ona kimi bu rəhmətdih dilləney ki, aşıxlar, mənim usda- mı hası söznən bağlıyıf sazını alıfsın ı ızsa, çıxın ı meydana, bəlkə, mən də sazı verəjəm. Ələsgər sazı köynəhdən çıxardanda bu “usdaddar usda- dı” Əsədulla Cəfərquluyu çağırey yanına, deey: – A Cəfərqulu, gə burəə. Xəlvəçcə buna deey ki, nə qədər pul yığılsa, sənin ı di. Sazda təmənnan ı olmasın, saz mənimdi. Ələsgərin də sazı saz oluf. O vaxdı da saz tapılmeydı. Razılaşellar. Gənə şəyirdini qaldırey, həmən bu söhbəti eləməyə. Deey ki, mənim usdamı hası söznən bağladın ı ız, onun sazını aldın ı ız? Deey: 174 Çovannamasına – çoban kimi 250 − Sənin usdana dedik, hərəmiz bir söz oxuyajeyıx, onun axırıncı kəlməsi “ay nədən oldu” olajax. Deey: − A bala, de göröm o hası “ay nədən oldu”du? Şəyird ağzını açey ki: Əzəldən can deef, can eşidən yar, İndi beyvəfalıx ay nədən oldu?! Deyirdin ı , ölüncə dönmərəm sənnən, Yadnan aşınalıx ay nədən oldu?! Dəəndə heş bu sözünün dalını davam eləməmiş Ələsgər deey: – A bala, olmazmı hər kəs öz bağının meyvəsini dərə, özgə bağa oğurruğa getməə. Yanı bu sənin ı döyül, Tufarqan Abbasındı. Deey: – A kişi, bağ-buğ bilmerim, bilesin ı , cavaf ver, bilme- sin ı , sazı təfil ver. Bu elə bir “Ay nədən oldu” başdeey ki: Yerin, göyün, ərşin, kürşün, insanın Künhü, bünövrəsi, ay nədən oldu?! Yeri göydən, göyü yerdən kim seşdi? Hikmətin dəryası, ay nədən oldu?! Neçə sütun, neçə qəndil vuruldu? Sən kimsən ı , mən kiməm, kimnən soruldu? Eşqin müəmması harda duruldu? Usdaddar usdadı, ay nədən oldu?! Bir qoja aşığam, intizarım var, Alimsənsə, eylə məni xəbərdar, Elmi hardan tapdı cümlə aşıqlar, Şeyiri, müəmması ay nədən oldu?! 251 Şəyird deey ki, əə, mən buna nə cavaf verem? Usdadı Əsədullah cağırey, deey: – Əə, göyçəli Aşıx Ələsgərin bir bağlı qıfılbəndi qalıf, deef, ölüf gedəjəm, bunu açmayjam. Bu da gəlif çatıf bizə, onu de, sazı alajaxsın ı . Ələsgər bu sözü deef də açmeyıfbış, məjburiyət qarşısın- da qalıf Şərurda, deyişmədə açıf. Ələsgər bu sözü deefbiş ki: Altı gündə dünya neçə don geydi?! Nə üsdə yerrəşdi, bərqərar oldu?! Əzəldən kim oluf Turun bənnası?! Ulduzdar nə təhər yerbəyer oldu?! Bu Ələsgərin bağlı bəndidi. Bunu buna dəəndə deey: – A bala, bu söz kimindi? Deey: – Aşıx Ələsgərin. – Aşıx Ələsgər hansınızsan ı ız? Usdadı Əsədullahı görkəzey ki, bax odu. Deey: – Əə, qorxuram söz yəəsi böyrün ı üzdən çıxa, anan ı ızı ağlar qoya. Deey: – Əə, söz-möz, yəəsi-məəsi bilmerim, bajareysın ı , cavaf ver, bajarmeysın ı , sazı təfil ver. Həmən bağlı bəndi məjburiyət qarşısında qalıf açey: Altı gündə dünya iki don geydi, Gavı-mah üsdündə bərqərar oldu. Hax sözü olufdu Turun bənnası, Ulduzdar göy üsdə yerbəyer oldu. Bu qıfılbəndi Ələsgər axıra qədər deey və hər bəndin açmasını da deey. Cəfərqulu sazı təfil verey də, deey: – Ay usda, mənnih döyül. 252 Əsədulla qızmış nər kimi deey, qalxdı, Ələsgərə həcvə keşdi: Solaxqey aşıxsan ı , az çüşünərsən ı , Qeyli-qallı bir bazara çüşərsən ı . Altmış yaşında şəyird olufsan ı , Vəzifədən tez kənara çüşərsən ı . Ələsgər baxey, əə, bunun çəntəsində heş nə yoxdu 175 . Deey, əə: Məğrurrux eləyif usdadam demə, Sən də olar bir gün dara çüşərsən ı . Baş tülək deyilsən ı , çolpa balasan ı , Sürvən ı nən 176 ayrılıf, tora çüşərsən ı . Sən çəkmə Nağının işvə-nazını, Zimistana döndərəjəm yazını, Soyaram libasın ı , allam sazını, Yal-quyruğu qırxıx yola çüşərsən ı . Saxla dilin ı , özün üçün yağıdı, Aşıx Ələsgərin odlu çağıdı, Alar caynağına, səni dağıdı, Göydən yerə parça-parça çüşərsən ı . Tok vurmuş adam ayılan kimi, Əsədulla deey ki, əə, Na- ğı, bə deeysin ı ki, mənim şəyirdimdi. Hancarı bu Aşıx Ələsgə- riymiş. Bu da sazı təfil verəndə rəhmətdih Aşıx Ələsgər deey: – Nə qədər pul yığılıf, hamısını bu torvəə 177 doldurajaxsı- n ı ız. Sazın ı ızı götürəjəksin ı iz. Mən əlimə saz alannan bir aşıx- nan nə qavaxlaşmamışam, nə də qavaxlaşmaram. Aşığın biri çox bilər. Hamı çalışır uşağına para çörəh tafsın, dolandırsın. 175 Çəntəsində heş nə yoxdu – burada: bildiyi yoxdur. 176 Sürvənnən – qatarından 177 Torvəə – torbaya Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|