269
12.
Bu əhvalatı man
ı
a anam danışıf. Ələsgərin ustadı Aşıx
Alı oluf. Alı kişi Ələsgərə deey ki, Ələsgər, nə qədər İmanı
imtahana çəkdim, qardaşın
ı
oğlu İman dəən
ı
sənnən çox qüv-
vəlidi, çox biliklidi. Dəəndə rəhmətdih Ələsgər deey ki, Alı
əmi, Allah-taaladan ona o qədər vergi, bilik verilif ki, İman
yaşamayjax.
Ələsgərin qızı İmanın böyüh qardaşı Qurvandeydı. Qur-
van ölöy. Ölənnən son
ı
ra bu uşax yetim qalmasın deyə, təzdən
Ələsgər öz qızını zornan İmana kəfin elətdirey. İman da cavan
oğlan. Fikirrəşey ki, bəs son
ı
ra? İmanın itgin çüşməyinin sə-
bəbi həmən o yengəsinin ona zornan verilməsi oluf haa.
Çünki onun belə bir sözü də var:
Ovsunçuyam bir şahmarın əlinnən,
Yatıram qoynunda mar əvəzində.
İman onnan havalaney, gəley çıxey Böyüh Qaramurada.
Qələndərin dədəsi də − Dəli Məhəmmət deeydilər – beşaçılan
çiynində, çöllərdə. Daa bunun da qavağına heş kəs çıxa bil-
mey. Bu İman rəhmətdih üzünü-başını tük basmış, gəley düz
bu Məhəmmədin öyünə. Salatın qarı da buna fikir verey. Gö-
röy, əə, bir cavan oğlandı, üzünü-başını tük basıf.
– A bajı, məni qonağ eləərsin
ı
izmi?
Deey:
− Eləərəm, ama bir yannan bir az çəkinəcəyim var.
Yəni Məhəmmətdən çəkindiyini deey. Axşam şər qarı-
şey. Məhəmmət gəley öyə. Göröy, əə, bir cavan oğlan var,
üzünü-başını tük basıf. Məhəmmədin rəngi-başı allaney ki, əə,
bu kimdi ki, gələ mənim ayiləmin yanına girə. Bunun rəngi
allanan kimi – gör Allah-taala İmana nə qədər haxdan bilik ve-
rifbiş – deey:
− Əə, Məhəmmət, nə rəngin
ı
allansın
ı
, nə başın
ı
. Mən
Göyçə mahalınnan çıxanda man
ı
a dedirdən dedirdif ki, Böyüh
270
Qaramuratda Dəli Məhəmmədə qonağ olajaxsın
ı
. Əə, mən
Aşıx Ələsgərin qardaşı oğlu İmanım.
Dəəndə Məhəmmət səngiyey
216
, bunu qonağ eleey. Bu,
səhər qalxanda deey:
– A Məhəmmət, yardan-yasaxdan, ülgüşdən-filannan
varmı? Mənim bu üzümü qırxasan
ı
.
O vaxdı kərəntə ülgücü
217
oluf. Dəəndə deey ki, var. Bu,
gətirey ağı dolooy, savınneey, ülgücü gətirif buna yaxınnaşan
kimi İman qalxey, ağı götüröy, üzünü siley də, deey:
– A Məhəmmət, mən tələsiyerim, mən getməliyim.
Dəəndə Məhəmmət deey ki, ay İman, bilirəm sən niyə
eleeysin
ı
. Sən fikirrəşesin
ı
ki, üzün
ı
ü qırxa-qırxa gələrim, bo-
ğazın
ı
a çatanda boğazın
ı
ı kəsərim. Əllərimi kəsərim, san
ı
a
qıymarım, otur. İmanı təzdən oturtduroy, üzünü savınneey,
qırxey. Çaydan-çörəhdən də yiiy. Anam deey, elə bilərdin
ı
bə-
dəni quşdu, bunun bədənində sümük yoxdu. Gözümüzü açıf
yumana kimi deey, ordan Polatdının qılıcını
218
düz aşdı. On-
nan da İman gedey çıxey Gəncəə, Gəncədən gedey Tiflisə,
Tiflisdən harəə. Həfdəsi keşməmiş deey, Göyçədən on beş-
iyirmi adam yeridi, gəldi. Dedih, belə oldu, bax bu öydə də
qaldı, burdan da çıxanda Polatdının aşırımını aşdığını gördük.
Onnan İman getdi. Allah rəhmət eləsin Aşıx İmrana. Aşıx İm-
ran burda söhbət eləəndə dedi ki, mən getdim İranda İmanın
adına qoyulmuş mədəniyyət evini gördüm, onun adına qoyul-
muş küçəni gördüm.
216
Səngiyey – sakitləşir
217
Kərəntə ülgücü – kərəntə tiyəsindən kəsilib hazırlanmış ülgüc
218
Polatdının qılıcı – Poladlı kəndinin aşırımı
271
ETNOQRAFİK MƏTNLƏR
1-7. XIDIR NƏBİ
1.
Xıdır Nəvi fevralda olor − fevralın 10-u keçiriler. Qo-
yut
219
qayırerıx. Çıralar
220
yandırerıx pambıxdan o qoyudun
üsdündə. Uşax vaxdı söyünüf qoyuddan alerdıx, yiirdih, on-
nan son
ı
ra çırasını yandıranda baxerdıx. Anamız qoymordu
onun yanına getməyə ki, siz toxunman
ı
ona, Xıdır bavan
ı
gə-
ləjəh. Qoyut qoyular. Xıdır gələr, o qoyutdan götürər. Baxer-
san
ı
ki, bir belə ordan götürüf, bir belə burdan götürüf. Ata-
mız, anamız da biler ki, o payını apardı. Ən əziz bavadı o.
Onun çırasını həməşə təmtəraxnan yandırellar. Hər adamın,
qohumun da adına bir dənə çıra yandırerıx.
2.
Xıdır Nəvi o vaxdı üş qardaşıymış. Biri Ellaz, biri Nəvi,
biri də Xıdır. Üçü də çıxellar səfərə. Gedellər, orda onnarı
çoyğun tutor. Çoyğun tutanda nəzir eleellər. Buğda gətirer-
mişdər. Deellər ki, biz pişirif nəzir verəjiyih. Buğdadan nəzir
eleellər. Sağ-salamat gəlellər. Gələnnən son
ı
ra buğdoyu qoyu-
rollar. Buğdadan da qoyut çəkellər kirkirədə, onnan son
ı
ra da
camahata payleellar. Onnan son
ı
ra qaler bu Xıdır Nəvinin adı.
3.
Qoyut Xıdır Nəviynən İlyasın azuqəsi oluf.
Xıdır Nəviynən İlyas bir qoşunun başçısıdı. Olar gedel-
lər dirilih suyunun dalınnan. Geder içellər həmən suyu, qeybə
çəkilellər. Gedənə kısmat olmor. Bular bilmer də. Birdən elə
219
Qoyut – qovud
220
Çıra – çıraq
Dostları ilə paylaş: |