Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi məHƏMMƏd füzuli adına Əlyazmalar institutu əlabbas müZNİb muxtarnamə
Yüklə 1,23 Mb. Pdf görüntüsü
|
29 şaşqınlığından istifadə edüb, digər tərəfdən də məhəbbəti-Hüseyniyyənin yürəgində qələyan etdigindən dəvam edə bilmədigi üçün: “Haydı qardaşlar! Vurun, qırın, öldürün bu düşmənləri” - deyə hər üçi vuruşmaya məşğul oldılar. Bu halda Səlman Xüzayi, Ənəs ibn Malik bu müharibənin səbəbini anlayub Əbdürəhman Səid və Tariqlə mütəffiq olaraq həman düşmənləri bir hücumi- fövqəlxəyal ilə bütün-bütünə qılıncdan keçirüb xaki- həlakətə yıxdılar. Bə`də sübhin yaxınlaşmasını hiss etdiklərinə görə evlərinə müraciət etdilər. Bu üç nəfərin Kufə şəhərində bu dərəcədə qiyamət qoparub qanlar axıtmalarına iki səbəb var idi: Biri, əşrar ordusunun əmirləri sayəsində keyfi- mayəşayə məşğul olmaqla özlərinə məğrur olmaları, ikincisi isə Kufədə bu qədər də Həzrət Hüseynin (ə) dostları olmağına zənn etməməkləri idi. O üç nəfər dəxi bu iki şeyin sayəsində məramlarına müvəffəq oldılar. O günlərdə Əbdürrəhmanın atası Səid Mixnəf Azərbaycanda idi. Həman Ədrürrəhman evə yetişdikdə atası dəxi gəlüb yetişdi, əhvalatı oğlından sordı. O isə ibtidadan intəhayə qədər bəyan etdi. Səid bu sözləri eşidərkən atdan yıxılub bihuş oldı. Huşə gələndən sonra: “Əfsus, bən burada olmadım ki, o Həzrətə canımı fəda edərdim” - deyə öylə ağladı ki, bütün əsakiri-mövcudi şiddəti-tammə ilə ağlaşdılar. Dustdarani-Hüseyn (ə) Səidin gəlməgindən xəbərdar olub əzaxanə təşkil etdilər. Üç gün Həzrət Hüseynə (ə) əza saxladılar. 30 Üçünci fəsl İbn Səid üç bin əskər sahibi bir kişi idi və onın də`va görmiş təcrübəkar Əli, Ömər, Əbubəkr adlarında üç qardaşları var idi. Əbdürrəhman onları evə də`vət edüb o gecə etdigi şeyləri onlara və atasına bəyan eylədi. Səid Mixnəf isə bu səfərindən iki xəlvar zireh, üç bin dinar pul götürmüşdi. Əmma o gecə Haris öləndən sonra neçə nəfər qaçub buğdasatan bazarına gəldilər. Orda da dəxi otuz kişi məqtul düşmüşdir. Hamusı onların yoldaşlarıdır. Bu işin tədbir ilə oldığını anladılar. Şəhərin içində “vay oğul”, “vay qardaş”, “vay əmu” səsi qiyamət qoparmışdı. Günüz olınca hamı fəryadkünan qəsrin qabağına yığıldılar, dübarə iki yüz kişi ağlaya-ağlaya gəlüb dayandılar. İbn Ziyad bunların qopardığı vaveyladan ayılub, ağlaşmanın səbəbini sordı: “Biz bilməyirük, çoxdan bu şuriş vardır” - cəvabını aldı. İbn Ziyadın halı dəyişüb titrəməyə başladı. Dərhal libasını geyinüb silah almaq istədikdə Müaviyədən İraqə gedəndə aldığı belbağı, qılınc, qalxan və zireh kibi qiymətdar silahlarını görmədi: -“Vay olsun sizə, bənim silahım necə olmış və yanıma kim gəlmişdir?” - deyə bağırdıqda, hamusı: - “Bilməyirik” - cəvabını verdilər. Bu bağırtıya bütün qəsrdə yatmışlar ayıldı. İbn Ziyadın ətrafını bürüyüb 31 şəm`ləri yandırdılar. Bütün evləri birər-birər gəzdilər, gəlüb Əbdullahı həbs etdigi yerdə görmədikdə əndamına lərzə düşüb dedi: - Vay olsun sizə! Düşmən gəlmiş, həbs etdigim Əbdullahı da aparmışdır. Bən sizə e`timad edüb yatıram. Qəsrin damına gəldikdə gördilər qaraqulların başları kəsilüb kənarəsindən asılmışdır. Aşağı baxdıqda gördi Kufə əhalisi fəryad edir. İbn Ziyad övzayi böylə gördikdə əmirləri Harisin harada oldığını sordı. Onlar dedilər: - Əmirin ömri uzun olsun, bu gecə bizə bir bəlayi-nagəhani nazil olmışdur. Əhvalatı təmamilə bəyan etdilər. İbn Ziyad hökm edüb şeypur çaldılar. Əskərlər şeypur səsi eşidincə qəsrin qabağında hazır oldılar. Keçən gecəki vüquat səri` saiqə kibi şəhərə yayıldı. Eşidənlər dəryayi- heyrətə qərq oldılar: “Əcəba, bu necə işdir, Əbdullahı və Əmirin silahını necə apardılar?” - kibi sözləri yekdigərindən mütəhhəyiranə sorırdılar. Əskərlər isə: - Biz, qılınc çəküb Həzrət Hüseynin (ə) dostlarını qırmıyınca bu qüssədən xilas ola bilmərik - deyürdilər. Ümumi bir böht və heyrət qaplamışdı. Səbahı gün Bənu Əzd qəbiləsi Səidin Azərbaycandən İraq alayı ilə gəldigini və bir çox mal gətürdigini eşidüb dəstə-dəstə görişinə gəldilər. Səid yaxasını cırub, gələnlər Həzrət Hüseyn (ə) xüsusından ona başsağlığı verirdilər. Səid dustdarani-Ali-Rəsulın (ə) əksərini toplanmış gördikdə dedi: 32 - Qardaşlar, əlhal Həzrət Hüseynin (ə) nahəq tökülmüş qanını almaq üçün lazimeyi-iqdamatdə olmalıyıq! Kimdir sizlərdən... Bu halda Əbdullah Əfif yavərlərilə müsəlləh aşkar oldı. Yetişüb biri-birlərilə görüşdilər. Əbdullah Əfif dedi: - Ey Səid, əsir oldığım gecədə bana nazir olan Həmid ibn Həmzə məl`un idi. Bən ona tapşırılınca dedi: “Ey Əbdullah, bəni tanıyurmısan? Bən Müslimi və Yəqtanı öldürən Həmid ibn Həmzəyəm (Yəqtan İmam Hüseynin (ə) bacısı oğlı idi). Hərgiz Mühəmməd əl-Müstəfanın dostlarına rəhm etmərəm. Əlhal sənin başını kəsməgi özimə vacib bilürəm. Ey Əbdullah, siz nə bidinsiniz, utanmayursınız Yəzid ibn Müaviyə kibi zəmanə imamının itaətindən çıxursınız?”. Bu kibi hədyanat söyləyüb bəni incitdisə də lakin həmd olsun Allaha, mükafatına də nail oldı. Eykaş, Haris ibn Ömər Mosulinin ölümüni görəydim. Əddürrəhman bu sözi eşidincə Harisin başını çıxarub Əbdullahə verdi, o isə izhari-məmnuniyyət etdi. Bənu Əzd qəbiləsi Səidin evinə gəldikdə Səidin evi və ətrafı xəlayiq ilə dolmışdı. Şəhər əhalisi iki bölük olmışdılar, bir bölügi İbn Ziyadın, digəri Səidin yanına toplanmışdılar. Əmma İbn Ziyad Kərbəla vaqieyi-əliməsindən sonra orduyı dağıtmışdı. Bə`zisini ibn Sə`d, Şimr və Sinan ibn Ənəs ilə Şamə, bə`zisini Bəsrəyə, mabəqisini Yüklə 1,23 Mb. Dostları ilə paylaş:
|