IV Fəsil
«URAL BA TIR» D A STA N IN IN P O E T İK A S I
(Şeir quruluşu və hiper bola özünəməxsusluğu)
Mənzum dastan olan «Ural batır» türk dastançılığmın
əsas metodu nəsr-nəzm növbələşməsi üslubunda yaranmış
dır. Burada nəsr hissəsinin başqa türk dastanlarına nisbətən
azlıq təşkil etməsinə baxmayaraq, onun varlığı dastanın
nəsr-nəzm növbələşməsi ilə yarandığı deməyə əsas verir.
«Ural batır» dastanında nəsr hissəsinin azlığını onun yazılı
surətdə deyil, yaddaşlarda yaşayaraq bu günümüzlə uzaq bir
məsafə kəsimində durması və nəzmin nəsrə nisbətən hafizə
lərə daha tez və asan həkk olaraq uzun müddət yaşaya bil
məsi ilə əlaqələndirmək daha düzgün olar. A.S.Brakinskiyə
görə Zərdüştiliyin məşhur abidəsi «Avesta» da bu cür defor
masiyaya uğrayıb. O, «Avesta»nın «Qatları» mn çətin qav-
randığmdan söhbət açaraq yazır: «... Vaxtı ilə bu şeirlər
nəsrlə növbələşmiş, lakin zaman keçdikcə nəsr hissəsi unu
dulmuş, yalnız şeirlər hafizələrdə daha yaxşı qaldığına görə
sonralar yazıya köçürülmüşdür»1
«Ural batır» dastanı türk şeirinə xas heca vəznində ya
ranmışdır. Əsasən, 7-8 hecalıdır. Bu da şifahi xalq ədəbiyyatı
nın bayatı, vəsfı-hal, oxşama, layla, ağı, kəraylı və s. şeir növ
lərinin ölçüsünə uyğun gəlir. Bəzi hallarda hecaların sayının 9,
10-a qalxdığı müşahidə olunur. Bu vəziyyət ağızdan-ağıza
keçərək söylənən tərəfindən sözlərin öz ilkinliyində deyil, məna
tutumuna, semantik yükünə görə sonradan yaranmış forması
ilə əvəzlənməsi nəticəsində baş vermişdir. Məsələn: dastanda
eyni mənanı verən «türe» (başçı) sözü ilə yanaşı «padşah»2
sözünün işlənməsi yəqin ki, hecaların sayında dəyişiklik
yaranmasına səbəb olmuşdur. Bu cür hallar dastanda heca
vəzninin müəyyən mənada pozulmasına gətirib çıxarmışdır.
1 А.C.Брагинским. Из истории таджикской и персидской литературы.
Москва, 1972, стр. 109.
2 Вах: I fəsil, I bölmə.
13 4
Bölgü sistemi 7 hecalı misralarda 2+2+3, 4+3, 4+2+1;
8 hecalı misralarda isə 3+2+3, 3+2+2+1 və s.
Qafiyə sistemində bir çox türk dastanlarında müşahidə
edilən pərakəndəlik var. Bəzən iki, üç, hətta dörd misra
ardıcıl olaraq qafıyələnir, sonrakı bir neçə misrada qafiyə
sistemi pozulur, sonra yenə bərpa olunur. Misraların so
nunda tez-tez işlənən «deyirlər» rədifi bu dastanın rə
vayət yolu ilə yaranmasını əsaslandırmağa imkan verir.
Qölöstandı alğan, ti,
Ber olo, tuy kılğan, (i,
Berqə kunak bulğan, ti. (s., 94)
Mənası:
Gülüstanı aldı, deyirlər,
Bir böyük toy etdi, deyirlər,
Qonaqlarla birgə qaldı, deyirlər.
«Ural batır» dastanında bədii ifadə vasitələrindən, xüsusilə
hiperbolanın (mübaliğə, bədii şişirtmə) imkanlarından müxtəlif
biçimdə, bacarıqla istifadə edilmişdir. Ümumiyyətlə, dastan və
nağıllarda bədii ifadə vasitələrindən istifadə edilməsi hadisələ
rin təsir gücünü artırmaq məqsədi daşıyır. Qəhrəmanlıq das
tanlarında bədii ifadə vasitələrindən əksəriyyəti təsvirin (təbiət,
xarici görünüş və s.) gözəlliyini vəsf etmək funksiyası daşıyırsa,
bədii şişirtmə isə baş vermiş hadisənin qeyri-adiliyini, qəhrə
manın yenilməzliyini, qüdrətini nəzərə çarpdırmaq üçün mü
hüm əhəmiyyət kəsb edir.
Mübaliğə (hiperbola) yaxud şişirtmə elə bədii vasitədir
ki, müəyyən bir hadisə daha təsirli görünmək üçün həd
dindən artıq böyüdülür, güman edilməyən hadisə və fakt
larla müqayisə edilir1.
Mübaliğəyə daha çox xalq yaradıcılığının məhsulu olan
dastan və nağıllarda əfsanəvi qəhrəmanların həyatlarının
(dünyaya gəlişi, böyüməsi, yeməyi və s.) və döyüş səhnələ-
1 M.Cəlal, P.Xəlilov. Ədəbiyyatşünaslığın əsaslan. Bakı, 1988. səh. 92-93.
135
rinin təsviri vaxtı daha çox rast gəlmək mümkündür.
Mə
sələn: dastan və nağıllarda dilin yüyrəkliyi nəticəsində qəh
rəmanın doğulub boya-başa çatması aylarla, illərlə deyil,
saatlarla, günlərlə ölçülür. Bəzən 7 yaşlı uşaq bədheybət
divlərlə cəngə girir, bir yumruğu ilə onları vurub, yerə sərir
və qalib çıxır. Bu cür şişirtmələrdən haqqında danışdığımız
«Ural batır» dastanı da xali deyil. Bu dastanda hətta yeni
doğulmuş bir uşağın, yəni Uralın baıxşından şər qüvvələrin
(divlərin, cinlərin) ürəyi partlayır.
Burğun deyeü, endərzen,
Bulu tekləp kcıruğuz,
Totorğa tip uktalğas
Burğun here kurkıuzan
Yerəqe kupıb üılqəyne. (s., 98)
Mənusı: Siz divləri, cinləri göndərdiniz, uşağı tutmaq istə
yəndə, uşaq elə baxdı ki, qorxudan ürəkləri qopub, öldülər.
«Ural batır» dastanında hiperbolik təsvir bəzən elə
həddə çatır ki, hadisə müstəqim mənasından uzaq düşür.
Bunun bariz nümunəsinə Qatilin elindəki vəhşiliyin nə
zərə çatdırılması səhnəsini göstərmək olar.
Kutil budsa ele bur,
Tuu-tuu keşe həyəqe,
Kunğu but кип ere bur. (s., 69)
Mənusı: Qatil padşahın eli var, dağ-dağ insan sümük
ləri, qana batmış yeri var.
Hadisənin bu cür şişirdilməsi, yəni Qatilin torpağın-
dakı dağların insan sümüklərindən əmələ gəlməsi faktı
həqiqətdən nə qədər uzaq olsa da, bu təsvir həmin ərazi
dəki vəhşiliyin son həddə olduğunu göstərmək üçün
oxucuda lazımi təsəvvür yarada bilir.
Başqa bir misal: Uralla döyüşəcək buğanın nəhəngliyi
1 36
ni, yenilməzliyini nəzərə çarpdırmaq iıçün o, nəhəng bir
dağla müqayisə edilir.
Tuıızuy uqes kilqən, ti.
Ur ul uldındu kilep. (s., 80)
Mənusı: Dağ kimi, yekə buğa gəlir, Uralın qarşısında
dayanır.
Bəzən dastanda təsvir ediləcək insanın gücü, xarici
görkəmi və yaxud heybətli olduğu hiperbolik bənzəyişdən
istifadə edərək, müxtəlif heyvanlarla müqayisə edilir. Bu
baxımdan Qatilin batırlarının təsviri maraq doğurur.
Təne yəntəs, ayııızuy,
Üzzərə zur deyeiizəy
Diirt bcıtırı kilqən, ti. (s., 79)
Mənusı: Elə bil ayı kimi vəhşi, div kimi nəhəng dörd
batır gəldi.
Buradakı mübaliğə iki məqsədə xidmət edir:
1. buğanın, batırların adi deyil, qorxuncluğunu, nəhən
gliyini nəzərə çarpdırmaqdırsa,
2. dağ əzəmətli buğanı, vəhşi xislətli batırları yenə biləcək
qəhrəmanın, yəni Uralın qeyri-adi gücünü vəsf etməkdir.
Ümumiyyətlə, igidlə buğanın vuruş səhnələri bir çox türk
xalqlarımın dastanlaırnda əksini tapmış bir haldır. Azər
baycan xalqının qədim adət-ənənəsini, tarixini və s. özündə
hifz etmiş «Kitabi-Dədə Qorqud» dastanı da bu baxımdan
çox zəngindir. Demək olar ki, bu dastanda qəhrəmanın
sınaq səhnələri bir qayda olaraq, mütləq aslan, dəvə, buğa
ilə cəng edib, qalib kimi ad qazanması ilə nəticələnir. «Ural
batır», «Maaday Qara», «Kitabi-Dədə Qorqud» və s. türk
dastanlarında, habelə Şumerlərin «Bilqamıs» dastanında
qəhrəmanın buğa ilə vuruş səhnələrinin geniş təsviri var1.
Bu barədə bax: II fnsil, II bölmə.
137