Pulun
diktaturası
65
işi görməyə-görməyə tualetdə boş-boşuna otursun?», «Əv-
v
əlcə çiçəklənən cəmiyyət qurmaq, sonra isə ona ad vermək
la
zımdır», «Əgər xalq aparılan siyasətin düzgünlüyünə ina-
narsa, bu siyas
əti dəyişmək istəyən hər bir kəsi öz yolundan
sü
pürüb aparacaqdır», “Çayı keçərkən ayaqlarının altında-
kı daşları əllərinlə yoxlamalısan”…
Den Syaopin heç vaxt v
əzifə düşkünü olmayıb. Baxma-
yaraq ki, 1978-ci ild
ə ölkənin siyasətini müəyyənləşdirmişdir.
1989-cu ild
ən bütün vəzifələrdən istefa vermişdir. Bununla be-
l
ə, ölkənin daxili və xarici siyasətində yaranan hər hansı çətin-
lik zamanı son sözü Den Syaopin deyirdi.
XX
əsrin sonlarında
Çinin Quandun əyalətində Şenç-
cen adlı kiçik bir qəsəbənin yerində xarici kapital sayəsində
ucal
dılmış ultramüasir şəhəri gəzərkən qoca Den sosialist
t
əfəkkürlü olmasına baxmayaraq qəfildən demişdir: «Yəqin
bunun sosializm v
ə ya kapitalizm adlanması o qədər də va-
cib deyil. Əgər yaxşıdırsa, faydalıdırsa, götürmək lazım-
dır». Bu fikir vaxtilə Çin Xalq Respublikasında (ÇXR-də)
ən qatı mühafizəkarları da islahatlar aparmağa ruhlandırdı
v
ə ölkənin qapılarını xaricilərin üzünə açmağın vacibliyini
d
ərk etdilər. Beləliklə,
Den Syaopin «Çin spesifikalı sosia-
lizm» yarada bildi
1
.
Den Syaopinin, Turqut Özalın, Lüdviq Erxardın timsalında
Q.N.Menkyunun aşağıdakı fikirləri ilə tam razılaşmaq olar. O
yazır ki, nəyin yaxşı və ya pis olmasından asılı olmayaraq,
iqtisadi siyas
ətin formalaşmasında başlıca rol iqtisadçılara
m
əxsusdur. Bu
rol çox çətindir, çünki iqtisadiyyat – mürəkkəb
sistemdir. Lakin ondan imtina etm
ək də olmaz. İqtisadi siyasətin
işlənib hazırlanması zamanı iqtisadçılar iqtisadi modellərin
daha t
əkmil olması vaxtını gözləyərək kənarda dura bilməzlər.
1
Bax
: Э.П. Пивоварова. Реформационные воззрения Дэн Сяопина и Лю
Гогуана: важный аспект анализа современных экономических
дискуссий в КНР// «Российский экономический журнал». -2007.- № 4,
с. 73.
Pulun
diktaturası
66
Kims
ə bu gün siyasi xadimlərə məsləhət verməlidir və bu
ç
ətin vəzifə iqtisadçıların payına düşür. İqtisadçıların iqtisadi
siyas
ətin formalaşması prosesində iştirakı siyasətçilərə məslə-
h
ət verilməsi çərçivəsindən kənara çıxır. Hətta onlardan konk-
ret t
ədbirlərin işlənib hazırlanmasında və reallaşmasında bilava-
sit
ə iştirak etməyənlər də öz tədqiqatları və nəşrləri ilə bu pro-
ses
ə dolayı təsir göstərirlər
1
.
Mü
əllifin fikirləri ilə tam razılaşsaq da, hadisə və proseslərə
tarixi nöqteyi-n
əzərdən yanaşdıqda hətta sivil ölkələrdə bunun
əksinə rast gəlmişik. Əksər hallarda siyasətçilər iqtisadçılarla
razılaşmır və öz siyasi iradələrini həyata keçirirlər.
İqtisadi siyasətin strategiya və taktikası bir-birini qarşılıq-
lı surətdə zənginləşdirməli, tamamlamalı və vəhdət yaratmalı-
dır. İqtisadi siyasət işlənib hazırlanarkən ölkənin təkcə daxili
de
yil, xarici şəraiti nəzərdə tutulmalıdır. Ölkənin iqtisadiyyatı-
na münasib
ətdə dövlətin davranışı müxtəlif olur.
İqtisadi siyasət geniş diapazonda – dövlətin iqtisadiyyata
mütl
əq qeyri müdaxiləsindən planlı iqtisadiyyatlı dövlətlərdə
olan s
ərt idarəetməyə qədər yerləşə bilər. Əgər konkret şərait,
mövcud v
əsait nəzərə alınmazsa, iqtisadi siyasətin həyata keç-
m
əsindən söhbət gedə bilməz.
İqtisadi siyasəti həyata keçirmək üçün ölkə rəhbərinin
ətrafında güclü iqtisadçılar olmalıdır. Ancaq onların kom-
pleks şəkildə işləyib hazırladıqları plan və proqnozlar möcü-
z
ələr yarada bilər. Ən inkişaf etmiş ölkələrdə belə olmuşdur.
İqtisadiyyat və siyasət, onların qarşılıqlı əlaqəsi haqqında ta-
rixi v
ə müasir baxışların təhlilindən belə nəticəyə gəlmək olur: ay-
rılıqda iqtisadiyyat və siyasət yoxdur, iqtisadiyyat və siyasət
cütlüyü var
dır. Burada təsir ikitərəflidir. Bu qarşılıqlı təsirdə
birincilik v
ə ikincilik zaman və məkan amilləri ilə bağlıdır.
1
Bax:
Мэнкью Н.Г. Макроэкономика. Пер. с англ. – М.: МГУ. 1994, с.
508-509.
Pulun
diktaturası
67
İqtisadçılar üçün önəmli olan onların fikir və mülahi-
z
ələrinin reallaşması və nəticənin əldə edilməsidir. Bu yol
iki müst
əvidən – təfəkkür və gerçəklik müstəvilərindən ke-
çir. T
əfəkkür müstəvisində ideya və nəzəriyyələr formalaşır.
Gerç
əklik müstəvisində onlar əvvəlcə prinsiplərə (iqtisadi prin-
sipl
ərə), sonra iqtisadi siyasətə çevrilərək həyata keçirilir.
Bel
əliklə, faktlar → prinsip və ya nəzəriyyələr → iqti-
sadi siyas
ət → siyasət formulu, iqtisad elmi ilə iqtisadi fəa-
liyy
ət, onun vasitəsilə siyasət arasındakı bağlılığı (əlaqəni)
ifad
ə edən mühüm bir formuldur.
1.
3. Qloballaşma şəraitində siyasi-iqtisadi maraqlar
v
ə super dövlətlərin “oyunları”
Tarix
ən dünyada həmişə liderlik uğrunda mübarizə get-
mişdir. Bu mübarizə XX əsrdə SSRİ ilə ABŞ arasında gedirdi.
H
ələ 1800-cü ildə ABŞ prezidenti seçilmiş Tomas Cefferson
1
(1743-1826) dövl
ətçiliyi daha da möhkəmləndirmişdir. 1812-
1814-cü ill
ərdə İngiltərə ilə ABŞ arasında ikinci istiqlaliyyət
müharib
əsi baş verdi. Nəticədə İngiltərə tamamilə ABŞ-a olan
iddiasından əl çəkdi.
XX
əsrin sonunda Sovet İttifaqının dağılmasına baxmaya-
raq,
bu gün d
ə Rusiya ilə ABŞ arasında rəqabət davam etmək-
d
ədir. Hazırda bu rəqabət soyuq müharibə formasında getməsə
d
ə, iqtisadi sahədə, yanacaq-enerji resurslarından istifadə istiqa-
m
ətində özünü göstərir.
Bütövlükd
ə müasir dövrdə iqtisadi hakimiyyətin dörd dün-
ya m
ərkəzi mövcuddur:
1.
Beşlik qrupu (BVF-nin nizamnamə fondunda ən iri üzv-
lük haqları olan – ABŞ, Yaponiya, Almaniya, Fransa və Böyük
Britaniya).
1
Qeyd: Tomas Cefferson 1801-1809-cu ill
ər ərzində ABŞ-ın prezidenti olub. ABŞ tarixində iki
prezident ümummilli lider sayılıb. Onlardan biri Corc Vaşinqton, digəri isə Tomas Cefferson
olub.