43
amillə izah etməsi diqqətəlayiqdir: “Nikolayevka kəndində dinin tərəqqisi
iqtisadi maarifçiliklə müşayiət olunmalıdır” – deyən A.Yunitski həmin
məsələdə qədim türk məskəni olmuş Xuç kəndində yerləşən bu pravo-
slav cəmiyyətinə xüsusi rol ayırırdı: “Bu qəsəbəyə tarixən onu əhatə edən
yadmənşəli və yadməzhəbli xalqların arasında rus dini və mədəni-maarifi
nahiyəsi olmaq vəzifəsi həvalə edilib. Lakin qəsəbə özü hələ inkişafda çox
aşağı səviyyədədir və bu halda heç cür öz missiyasının öhdəsindən gələ
bilməz”. (112)
Qeyd edilməlidir ki, bu dövrdə Quba qəzasının ”yadmənşəli və
yadməzhəbli xalqları” arasında mədəni-maarifçilik missiyasını hər bir etnik
qrupun ənənəvi dini-ruhani strukturları yerinə yetirməkdə davam edirdi.
Məsələn, Quba şəhərində bir neçə məscid: Cümə məscidi, XIX əsrin birinci
yarısının tanınmış ensiklopedist-alimi Abbasqulu ağa Bakıxanovun şərəfinə
arvadı tərəfindən tikilmiş Səkinə xanım məscidi, Ərdəbil məscidi, və digərləri
mövcud idi. Məscidlər, ibadət evləri və xanəgahlar quberniyanın müsəlman
kəndlərində də var idi. Həm şiə, həm də sünni müsəlman ruhaniliyi qəzanın
sosial iyerarxiyasında əsas mövqelərdən birini tuturdu. Məsələn, 1813-
cü ildə təkcə Quba şəhərində 122, 1856-cı ildə – 255 din xadimi var idi,
həmçinin hər bir kəndin özünün aşağı rütbəli ruhanisi – mollası, seyidi var idi.
Şəhərin maarifləndirilmə sistemində əsas rolu müsəlman ruhani məktəbləri
oynayırdı. Sabit tədris proqramı olmayan bu müəssisələrdə dərslər ərəb və
fars dillərində keçirilirdi, lakin tədris müntəzəm olmadığından şagirdlərin
böyük
hissəsinin təhsili,
bir qayda olaraq, son nəticədə natamam qalırdı.
Şəhərdə həmçinin digər dini məktəblər: 1897-ci ildə açılmış rus pravo-
slav kilsə-prixod məktəbi, Yəhudi qəsəbəsində (Slobodada) isə yəhudi kilsə
məktəbləri (“xederlər”) fəaliyyət göstərirdi. Demək olar ki, bütün sinaqoqların
yanında xederlər mövcud idi, burada tədris prosesinə keşişlər – ravvinlər
və onların köməkçiləri rəhbərlik edirdilər. Ermənilərin də öz kilsələri, din
xadimləri, məktəbləri var idi.
“Tədris sisteminin bütün mühafizəkarlığına və geriliyinə baxmayaraq,
qeyd etmək lazımdır ki, Qubada ictimai məktəblərin hədsiz dərəcədə
az olduğu bir şəraitdə yerli ruhani məktəbləri şəhər əhalisinin maariflən-
dirilməsinin inkişafında hər halda müəyyən rol oynayırdı”. (113)
Qubada ilk tək sinifli ibtidai dövlət məktəbi 1854-cü ildə açılmış, 1870-
ci ildə isə o, ikisinifli məktəbə çevrilmişdir. Şəhərdə dördsinifli məktəb ancaq
1908-ci ildə açılmışdır. ХХ əsrin əvvəlində Qubada Azərbaycan, rus və fars
dillərinin öyrədildiyi rus-azərbaycanlı məktəbi fəaliyyət göstərməyə başlayır.
1898-ci ilin mart ayında Bakı quberniyasında ilk 5 illik tədris proqramı üzrə
bağçılıq və tərəvəzçilik məktəbi məhz Qubada açılmış və 1915-ci ilin iyun
ayınadək fəaliyyət göstərmişdir. Şəhərdə qadın təhsilinin vəziyyəti olduqca
yarıtmaz idi. Məktəblərin nəzdində kiçik qadın şöbələrindən başqa, 1904-
1918-ci il Quba hadisələri – Azərbaycanın müsəlman
əhalisinin kütləvi qırğını planlarının tərkib hissəsi kimi
Quba. Aprel-may 1918-ci il. Müsəlman qırğınları sənədlərdə
44
cü ildə Quba şəhərində yeganə “yeni üsullu” (üsuli-cədid) qadın məktəbi
təşkil edilmişdir. Ümumilikdə isə, şəhər əhalisinin savadlılığına görə Quba
Azərbaycanın bir çox şəhərlərindən geri qalırdı. (114)
Qubanın mədəni həyatı 1830-cu illərin əvvəlindən başlayaraq görkəmli
tarixçi, filosof, maarifçi və yazıçı, II Mirzə Məhəmməd Xanın oğlu, çar ordu-
sunun podpolkovniki Abbasqulu Ağa Bakıxanovun həyat və yaradıcılığı ilə
bağlı idi. O, istefaya çıxdıqdan sonra, 1835-ci ildən həyatının sonunadək,
demək olar ki, əsərlərinin böyük hissəsini yazmış olduğu Qubada yaşamışdır.
A.Bakıxanovun əsas əsəri – yazıldığı dövr üçün misilsiz sayılan və öz
əhəmiyyətini bu günədək qoruyub saxlayan “Gülistani-İrəm” onun doğma eli
olan Şirvanın və Dağıstanın çoxəsrlik tarixinə həsr edilmişdir. A.A.Bakıxanov,
bu son dərəcə qiymətli tarixi əsəri ilə yanaşı, özünün bütün yaradıcılığı və
fəaliyyəti ilə yerli ədəbiyyatın və poeziyanın inkişafında böyük rol oynamış,
onun təşəbbüsü ilə Qubada tanınmış Quba şairlərinin, yerli ziyalıların iştirakı
ilə “Gülüstan” ədəbi cəmiyyəti (“məclisi”) yaradılmışdır.
1874-cü ildən Qubada yerli həvəskar rus aktyor truppası tərəfindən
ilk teatr tamaşaları təşkil edilməyə başlanır. Azərbaycan dilində isə ilk
teatr tamaşası yalnız XIX əsrin sonunda göstərilmişdir: 17 avqust 1896-cı
ildə M.F.Axundovun “Müsyö Jordan haqqında povest” komediyası böyük
uğurla nümayiş etdirilmişdir. Teatr tamaşaları sonralar da müntəzəm olaraq
təşkil edilirdi. XX əsrin əvvəlində Qubada “Nicat” müsəlman mədəni-maarif
cəmiyyətinin dram şöbəsi yaradılmışdı. (115)
Lakin, XIX əsrin 70-ci illərinin ikinci yarısı qubalılar üçün təkcə can-
lanmaqda olan mədəni-maarif həyatı ilə deyil, həm də kəndli hərəkatının
fəallaşması ilə yadda qalır. Artıq qeyd edildiyi kimi, Rusiya hökumətinin
1870-ci ilin islahatlarından sonra azərbaycanlı kəndlilərin vəziyyətində
əhəmiyyətli dəyişikliklər baş verməmişdi. Torpağın azlığı, natural və pul
vergi və mükəlləfiyyətlərinin ağırlığı, suvarma üçün suyun çatışmazlığı,
kəndlilərin hüquqi baxımdan hüquqsuzluğu, çar rejiminin müstəmləkəçilik
aqrar siyasəti, kənddə kapitalist münasibətlərinin inkişafı ilə bağlı sosial
təbəqələşmənin güclənməsi, ağır mənzil-məişət şəraiti bütün Azərbaycan
qəzalarının kəndlilərini müxtəlif mübarizə formalarına əl atmağa vadar edirdi.
Kəndlilərin narazılıqları müxtəlif instansiyalara şikayət və ərizələr yazılması,
mükəlləfiyyətlərin ödənilməsindən boyun qaçırılması, meşələrin qırılması
və mülkədarların mülk və evlərinin yandırılmasından tutmuş kəndlilərlə
çar hakimiyyəti arasında silahlı toqquşmalaradək etiraz üsullarında əks
olunurdu. Bu sonuncu halda Azərbaycan kəndlilərinin ən böyük torpaq
mülkiyyətçisi olan çar hakimiyyətinə qarşı silahlı kütləvi çıxışlarının səbəbləri
artıq dini-milli-azadlıq meylləri ilə üst-üstə düşməyə başlayırdı ki, bu da
ruhanilərin, qismən yerli feodalların və ümumən həmin dövrdə yaranmış si-
yasi vəziyyətin təsiri altında, getdikcə güclənirdi. 1877-ci ildə Quba və Nuxa