47
* * *
Quba kəndlilərinin 1877-ci il üsyanı yatırıldıqdan sonra Quba
qəzasının ictimai-siyasi həyatında demək olar ki, yarım əsrə qədər nisbi
sakitlik dövrü (permanent xarakter alan qaçaq hərəkatı nəzərə alınmadan)
hökm sürmüşdür. XX əsrin müjdəçisi olan siyasi ideyalar da qubalıların
həyatına daxil ola bilmir. Hərçənd ilk rus inqilabı dövründə (1905-1907)
Rusiya Sosial-Demokrat Fəhlə Partiyasının (RSDFP) Bakı Komitəsi dəfələrlə
Qubaya öz təbliğatçılarını göndərmək cəhdləri edir, həmçinin qəzada 49
qısamüddətli çıxışlarla ifadə olunan kəndli hərəkatı yenidən güclənir. (122)
Hətta XX əsrin əvvəllərində Cənubi Qafqazda ən qanlı hadisələr – sonradan
millətlərarası qırğına çevrilən və 1905-1907-ci illərdə demək olar ki, bütün
Azərbaycanı, habelə Tiflis quberniyasını əhatə edən ilk erməni-azərbaycanlı
qarşıdurması Quba qəzasından yan keçir. Bir hissəsi Quba şəhərində, bir
hissəsi də kəndlərdə yaşayan azsaylı Quba erməniləri bu zaman hər hansı
bir təcavüzkarlıq nümayiş etdirmir, Quba qəzasının yerli erməni əhalisindən
sayca dəfələrlə üstün olan müsəlman əhalisi isə bütün Cənubi Qafqazın istər
erməni, istərsə də Azərbaycan mühitində hökm sürən ümumi qarşılıqlı nifrət
və qisasçılıq əhval ruhiyyəsinin təsiri altına düşmür.
Rusiya İmperiyasının siyasi əsaslarını surətdə sarsıdan birinci dünya
müharibəsi illəri, onun ardınca iki inqilabın – Fevral və Oktyabr inqilablarının
baş verdiyi 1917-ci il hadisələri, Quba qəzasının sabit və öz axarı ilə da-
vam edən həyatında hakimiyyətin dinc şəkildə əvəz olunması, şəhər və
kənd elitasının müəyyən hissəsinin siyasi baxımdan bir qədər fəallaşması,
ümumilikdə isə, əhalinin passiv şəkildə müşahidəçi mövqeyi ilə xarakterizə
olunurdu.
Petroqradda baş vermiş fevral inqilabı haqqında xəbərlər – 1917-ci ilin
martında Dövlət Dumasının çara tabe olmaqdan imtina etməsi, çarın taxtdan
əl çəkməsi və Müvəqqəti Hökumətin yaradılması Tiflisə – Cənubi Qafqazın
inzibati mərkəzinə 15 mart 1917-ci il tarixdə yetişir. Son vaxtlaradək qüdrətli
mərkəzin dəstəyindən məhrum olan imperiya aparatı döyüşsüz təslim olur:
dövlət müəssisələri sadəcə olaraq fəaliyyətini dayandırır. Qafqaz canişini,
böyük knyaz Nikolay Nikolayeviç dərhal vəzifədən gedir, Tiflis polisinin rəisi
isə həbs edilir. Cənubi Qafqaza nəzarəti əlində saxlamağa çalışan Müvəqqəti
Hökumət bu diyarın idarə edilməsi üçün 22 mart 1917-ci il tarixdə Dövlət
Dumasının üzvlərindən ibarət Xüsusi Zaqafqaz Komitəsini (XZAKOM) yaradır.
Lakin XZAKOM-nin əlində real hakimiyyətin, əyalətlərdə əlaqələrinin
olmaması ona gətirib çıxardı ki, Cənubi Qafqazda hakimiyyət faktiki olaraq
sovetlərin və digər inqilabi təşkilatların əlində cəmləşdi. Yaranmış vəziyyətdən
istifadə edən sosial-demokratlar hakimiyyətdə möhkəmlənməyə can atırdı.
Artıq 1917-ci ilin 16 mart tarixdə RSDFP-in Qafqaz Diyar Komitəsi konfrans
1918-ci il Quba hadisələri – Azərbaycanın müsəlman
əhalisinin kütləvi qırğını planlarının tərkib hissəsi kimi
Quba. Aprel-may 1918-ci il. Müsəlman qırğınları sənədlərdə
48
çağıraraq Cənubi Qafqazda “sosialist işinə” rəhbərlik etmək üçün icraiyyə
komitəsini seçdi, martın 18-də isə ali hakimiyyətin bir çox funksiyalarını
yerinə yetirməli olan Tiflis fəhlə və əsgər deputatları Soveti yaradıldı.
Fevral inqilabı ərəfəsində Cənubi Qafqazın inqilabi qüvvələri arasında
menşeviklər üstünlük təşkil edirdi və buna görə də inqilabi hadisələrin
inkişafının birinci mərhələsində Sovetlərə rəhbərlik onların əlinə keçdi.
Yaranan menşevik sovetləri, komitələri və digər təşkilatları əsasən rəsmi
hakimiyyət orqanları ilə birgə işləyirdi, onların XZAKOM-da öz nümayəndələri
var idi və Tiflis Sovetinin fəaliyyətinə onlar nəzarət edirdilər. Bolşeviklər bu
zaman digər siyasi qüvvələri kifayət qədər inqilabi olmamaqda və “burjuazi-
ya ilə əməkdaşlıqda” günahlandıraraq onlardan ayrılmağa və uzaqlaşmağa
yönəlmiş siyasi kurs seçmişdilər.
1917-ci il martın 19-da Bakıda da köhnə hakimiyyət strukturlarını özü
ilə əvəz etmək iddiasında olan fəhlə deputatları Soveti yaradıldı. Lakin, bu
Sovetlə yanaşı tam başqa əsaslarda fəaliyyət göstərən daha bir orqan – icti-
mai təşkilatların İcraiyyə Komitəsi də təşkil edildi ki, onun da tərkibinə bütün
milli partiya və qrupların, həmçinin Neft Sənayeçiləri İttifaqının, Bakı şəhər
Sovetinin və digər nümayəndələri daxil oldu. Bakı Sovetinin sədri Stepan
Şaumyan seçilmişdi, lakin tezliklə onu bu vəzifədə eser Sako Saakyan əvəz
etdi. Sovetdə sayca açıq-aşkar azlıq təşkil edən bolşeviklər artıq 1917-ci ilin
yayına doğru digər partiya və qrupların nümayəndələrinə qarşı birbaşa kon-
frontasiyaya keçdilər. 1917-ci ilin oktyabrında Sovetə yeni seçkilər keçirildi
və məlum oldu ki, səslərin çoxunu – 40% azərbaycanlıların milli qüvvələrini
təmsil edən “Müsavat” partiyası qazanmışdır. Rus əhalisinin əksəriyyətinin
səs verdiyi eserlər – sosial inqilabçılar və bütün ermənilərin yekdilliklə səs
verdiyi “Daşnaksütun” partiyaları da çox səs aldı. Bolşeviklər və menşeviklər
azlıqda qaldılar – onlara əsasən fəhlələr səs vermişdi. (123)
Sovetə seçkilər göstərdi ki, Bakıdakı siyasi güclər milli mənsubiyyət
üzrə ayrılır və bu amil bütün regionda gələcəkdə baş verəcək hadisələrin
xarakterini
demək olar ki, əvvəlcədən müəyyən etdi.
Yeni hakimiyyətin qurulması ilə bağlı analoji vəziyyət Azərbaycanın
qəzalarında, o cümlədən Quba qəzasında da təkrar olundu. 1917-ci il martın
6-da Qubada vergi müfəttişi Aleksandr Canturaşvilinin sədrliyi altında yerli
məmurların, mülkədarların və ruhanilərin nümayəndələrinin daxil olduğu ic-
timai təşkilatların İcraiyyə Komitəsi yaradıldı. (124) XZAKOM qəza komissarı
vəzifəsinə keçmiş rus ordusunun kapitanı, Qubanın ən iri mülkədarlarından
biri olan Əli bəy Zizikskini təyin etdi. (125)
Eyni zamanda, Quba şəhərində yerləşən hərbi hissələrdə əsgər
deputatları Soveti yaradıldı, 1917-ci ilin mart ayının ortalarında isə “tərkibinə
500 fəhlə və qulluqçu tərəfindən 14 nümayəndənin seçildiyi” fəhlə deputatları
Soveti təşkil edildi. (126) Bu Sovetin İcraiyyə komitəsinin tərkibi 4 nəfərdən