49
ibarət idi. Fəhlə və kəndli deputatları Sovetlərində eserlərin, menşeviklərin
və burjua millətçilərinin nümayəndələri çoxluq təşkil edirdi. (127) Beləliklə,
Quba qəzasında da ikihakimiyyətlilik bərqərar oldu.
Yaranmış vəziyyətdən narahat olan bolşeviklər, “Hümmət” və
“Ədalət” bolşevik təşkilatları vasitəsilə şəhərin müsəlman əhalisi arasında
öz fəaliyyətlərini genişləndirməyə başladılar və H.Sultanovun və M.İsrafil-
bəyovun səyləri nəticəsində Quba qəzasında “Hümmət” təşkilatının şöbəsini
yaratdılar. 1917-ci ilin aprel ayının əvvəlində Quba şəhərində 17 nəfərin
iştirakı ilə yerli bolşevik fəallarının təsisedici yığıncağı keçirildi və həmin
yığıncaq konfrans elan edilərək, RSDFP-in Quba qəza komitəsini yaradıldı.
(128) Quba bolşevikləri əsasən Quba və Qusarda yerləşən yerli qarnizonların
əsgərləri arasında və qulluqçu kollektivlərinin mövcud olduğu ərazilərdə
iş aparırdılar. Məsələn, Xaçmaz və Dəvəçi stansiyalarının dəmiryolçuları
arasında partiya özəklərini yaratmaq, Deqtyarov qardaşlarının Qızıl-Burun
balıq vətəgəsinin və Şollar-Bakı su kəmərinin fəhlələrinin tətillərini təşkil
etmək mümkün olmuşdu. (129)
Bu dövr Quba qəzasının azərbaycanlı əhalisi də fəallaşırdı. Milli
ziyalıların nümayəndələri “Müsavat” milli-demokrat partiyasının qəzada
şöbələrini yaratmağa başladılar. Partiyanın Quba şöbəsinin təşkilatçısı Əbil
Qasım Rüstəmov, “Müsavat” partiyasının qəza komitəsinin sədr müavini
Qubanın tanınmış bəy nəslinin nümayəndələrindən biri olan Əli Pənah bəy
Şəfibəyov idi. (130) 1917-ci ilin iyul ayında “Müsavat” partiyasının şöbələri
Dəvəçidə, Dəvəçi nahiyəsinin Qələgah kəndində və digər iri kəndlərdə də
yarandı. (131) Az sonra Quba cəmiyyətinin tanınmış nümayəndələri – Əli
bəy Zizikski, Həmdulla Əfəndi Əfəndizadə və başqaları tərəfindən Quba
qəzasında həmçinin “İttihad” dini-siyasi partiyasının şöbəsi yaradıldı. (132)
Siyasi partiyalarla yanaşı 1917-ci ilin mayında Qubada əsasən
mülkədarların, tacirlərin və ruhanilərin nümayəndələrinin daxil olduğu
Müsəlman milli komitələri təşkil edildi. (133)
Lakin yaranmış hakimiyyət strukturlarından heç biri mövcud aqrar
münasibətləri – Azərbaycanın və Cənubi Qafqazın bütün qəzalarında olduğu
kimi Quba qəzasında da on illər ərzində sosial-siyasi sabitliyin başlıca
müəyyənedici faktoru olan ən əsas problemi dəyişmək iqtidarında deyildi.
İkihakimiyyətliliyin yaratdığı vəziyyətdən və yaxud ümumiyyətlə heç bir
hakimiyyətin olmadığından istifadə edən kəndlilər əvvəllər çar hakimiyyəti
və mülkədarlar tərəfindən onlardan alınmış torpaqlarının qaytarılmasını tələb
edir, bəzən isə həmin torpaqları özbaşına geri qaytarmağa cəhd edirdilər.
XZAKOM Rusiyadakı Müvəqqəti Hökumətin mövqeyini ifadə edərək,
xəzinə və xüsusi mülkiyyət torpaqlarının kəndlilərə veriləcəyini vəd edir, lakin
eyni zamanda Təsisedici qurultay tərəfindən aqrar məsələ həll edilənədək,
onları gözləməyə çağırırdı. Bolşeviklər isə, əksinə, kəndliləri yubanmadan
1918-ci il Quba hadisələri – Azərbaycanın müsəlman
əhalisinin kütləvi qırğını planlarının tərkib hissəsi kimi
Quba. Aprel-may 1918-ci il. Müsəlman qırğınları sənədlərdə
50
mülkədar torpaqlarını mütəşəkkil şəkildə ələ keçirməyə və müsadirə etməyə
çağırırdı ki, bu da əhali arasında hökm sürən əhval-ruhiyyəyə daha çox
uyğun gəlirdi. Hərçənd həmin dövr Azərbaycan kəndlərində bolşeviklərin
hər hansı bir fəal fəaliyyəti barəsində söhbət ola bilməzdi. Bununla belə,
artıq 1917-ci ilin mart ayından etibarən bütün Azərbaycan qəzalarında
kəndlilər tərəfindən dövlət meşələrinin kütləvi şəkildə qırılması, torpaq və
su sahələrinin zəbt edilməsi, vergilərin, icarə haqqının ödənilməsindən im-
tina və sair halların sayı sürətlə artmağa başladı. Quba qəzasında “irimiqyaslı
iğtişaşlar” haqqında ilk məlumatlar 1917-ci ilin aprel ayında gəldi və məlum
oldu ki, “kəndlilər vəliəhd Rılskinin “Vələmir” mülkünü ələ keçiriblər,...
və azğınlıqları davam etdirərək arpa cücərtilərini məhv edir, mal-qaranı
oğurlayır, mülkün fəhlələrini sahə işlərinə buraxmır, hazırlanmış odunun
meşədən çıxarılmasına imkan vermir və torpaqları zəbt edirdilər”. (134)
Həmin ilin yayında Müşkür nahiyəsinin Zeyid kənd cəmiyyətinə daxil olan
Şıxqapıt kəndinin kəndliləri Şıxlar bəylərinə qarşı çıxış etmişdilər. (135)
Kəndlilərin özbaşına hərəkətlərinə müəyyən mənada anarxiya və
çoxhakimiyyətlilik nəticəsində əmələ gəlmiş ərzaq problemi də güclü təkan
verirdi. Bakı quberniyası ərzaq komitəsinin protokolundan göründüyü kimi,
1917-ci ilin mayında Quba qəzasında da ağır vəziyyət yaranmışdı: “Quba
qəzası iki rayona: taxılı olmayan dağlıq və taxıllı aran rayonlarına bölünür.
Lakin aran rayonundan taxıl, polis pristavlarından tutmuş dəmiryolçulara
və meşə keşikçilərinədək, hər kəs tərəfindən çıxarılırdı. Beləliklə də demək
olar ki, taxılın hamısı çıxarılmışdı. Lakin aran hissədə hələ ehtiyatlar var və
komissar onları aşkar etmişdir. Dağlıq hissədə isə elə kəndlər var ki, əsil aclıq
hökm sürür. ...Qubada ərzaq komitəsi düzgün fəaliyyət göstərir. Kəndlərdə
komitələr təşkil edilir, amma çox böyük çətinliklə. Nə Quba, nə də Göyçay
qəzalarında nüfuzlu yerli hakimiyyət yoxdur. Hətta İcraiyyə komitələri də
yoxdur. Kənd cəmiyyətlərində katib yoxdur. Quba qəzasında dəmir yolunun
mühafizəsi təşkil edilmişdir. Gözətçilər əhalinin köməyi ilə mühafizə edirlər.
Əhali həm də ərzaq komitəsinə köməklik göstərir”. (136)
Bununla belə, Azərbaycanın digər qəzalara, xüsusilə kəndli çıxışlarının
vüsət aldığı Yelizavetpol və Qazax qəzalarına nisbətən, həm Quba şəhərinin
özündə, həm qəzada ümumən vəziyyət sabit idi, kəndlilər tərəfindən
mülkədar mülklərinin ələ keçirilməsi halları isə tək-tək baş verirdi. 1917-ci
ilin payızında başlanmış və 1918-ci ilin may ayının sonunadək Azərbaycanın
bir çox qəzalarını əhatə etmiş kəndli üsyanları hərəkatının yeni dalğası da
Quba qəzasından yan keçmişdir. Doğrudur, bu dövr Quba qəzasında da
kəndlilərinin ayrı-ayrı çıxışları baş vermişdi – məsələn, Qaraqurd və Hacı
Qurbanoba kəndlərinin sakinləri “knyaz V.P.Bebutovun onların torpaqları ilə
qonşu olan mülklərini” ələ keçirmişdilər (137), Dəvəçi nahiyəsində bir neçə
kəndin sakinləri “mülkədar mülklərinə hücum etmiş, torpaqlarını zəbt etmiş