86
dastan söyləməklə yanaşı, həm də ağsaqqallıq missiyasını yerinə yetirmişlər. Əsrlərcə
bu sənət inkişaf etmiş, bitkinləşmiş, kamilləşmiş, böyük və ulu aşıqlar nəsli
yetişmişdir. Onlar xalqımızın mənəvi dünyasının istək və arzularının tərənnümçüsü
ömrünü yaşamışlar.
Həqiqətdir ki, hər dövrün, hər tarixi şəraitin öz söz sərrafları, hikmət
söyləyənləri olmuş, ozanlar, yanşaqlar, aşıqlar, dədələr nəsli bir-birini əvəz etmişdir.
Ayrılıqda onların hər birinin söz qüdrəti, hikməti haqqında mətləb açmaq,
ağsaqqallıqlarını izləmək imkansızdır. Ona görə də aşıqlar aşığı, dədələr dədəsi,
ağsaqqallar ağsaqqalı Aşıq Ələsgərdən bəhs edən aşıq müdrikliyini açıqlamaqla
kifayətlənirik. O, böyük el aşığı, məclislər yaraşığından biri sayılmış, öz sənətində
aşıqlar
aşığı zirvəsinə yüksəlmiş, əlçatmaz, ünyetməz olmuşdu.
Aşıq Ələsgər ağsaqqallığı, müdrikliyi, sənət ucalığı ilə təkcə doğulduğu Göyçə
mahalında deyil, İrəvanda, Vedibasarda, Naxçıvanda, Kəlbəcərdə, Qazaxda, Borçalıda
böyük nüfuz qazanmış, ehtiramla qarşılanmışdır. Hər bir gəlişi, məclislər
aparması,
sazlı-sözlü bir dünya yaratması həmişə heyrət doğurmuşdur. Aşıq Ələsgərin məclisləri
təkcə eşq, məhəbbət dastanları söylədiyi yer yox, daha çox ədəb-ərkan, təlim-tərbiyə,
gör-götür yığıncağı rolunu oynamışdır. Məclis iştirakçılarına qeyrət, ismət, etibar,
ilqar dərsi, birlik dərsi keçmişdir.
Aşıq Ələsgər insanları səmimiyyətə, bir-birinə can deməyə, könül
sevindirməyə səsləyir, nəsihətlər verir:
"Can" deməklə candan can əskik olmaz,
Məhəbbət artırar, mehriban eylər.
"Çor" deməyin nəfi nədi dünyada?
Abad könlü yıxar, pərişan eylər.
Aşıq Ələsgər insanlara hərcayıdan, müxənnətdən, nadandan, ev yıxandan, bəd
əmələ qurşananlardan aralı gəzməyi, gen dolanmağı məsləhət bilir.
Müdrik sənətkar, el ağsaqqalı Aşıq Ələsgər məclisdə igidliklə, mərdliklə bağlı
mətləbini belə ərz edir:
Arif olan, gəlin sizə söyləyim,
İgid sözü mərd-mərdanə yaxşıdı.
Kişi gərək dediyindən dönməsin,
Biilqardan bir zənanə yaxşıdı!
Böyük ustad aşıq olanların bütün cəhətlərini göstərməklə hamını eyhamla
mərifətə, insanlığa çağırır:
Aşıq olub diyar-diyar gəzənin,
Əvvəl başda pür kamalı gərəkdi.
Oturub-durmaqla ədəbin bilə,
Mərifət elmində dolu gərəkdi...
Danışdığı sözün qiymətin bilə,
Kəlməsindən ləlü-gövhər süzülə,
87
Məcazi danışa, məcazi gülə,
Tamam sözü müəmmalı gərəkdi...
Başqa bir qoşmasında daha dərin hikmətlər söyləyir, ibrətamizlik çələngi
hörür:
Bir insan ki, haq dediyin bitirsə,
Hər məclisdən bir mərifət götürsə,
Ata-ana sözün yerinə yetirsə,
O yəqin ki, çəkməz cəza dünyada.
Aşıq zalımlara, zülmkarlara qarşı öz nifrətini bildirir, bu yoldan çəkinməyi
məsləhət görür:
Zülm ilə enməz haqdan ucalan,
Yüksələr fağırın qeydinə qalan.
Hər kim şuğul oldu, söylədi yalan,
Şeytan imanını aldı da getdi.
Aldanıb dünyanın cah-cəlalına,
Haram qarışdıran öz halalına,
Xəyanət eyləyən qonşu malına
Haqqın divanında qaldı da getdi.
Dədə Ələsgər məclislərdə heyrət doğuran kəlamlar söyləmiş, el-obanı mərifətə,
dürüstlüyə, halallığa, etibarlı olmağa səsləmişdir. Cavanlığında da, ixtiyar çağında da
el ağsaqqalı kimi sayılıb-seçilmişdir.
XVIII əsrin əvvəlində Şəmkirdə dünyaya göz açmış Molla Vəli Vidadi
zəmanəsinin böyük şairi, xalqın dərdinə yananı, mətləb anladanı olmuşdur. Xalqın
içindən çıxan şair daim xalqla birlikdə yaşamış, elin-obanın havadarı olmuşdur.
Ömrünün çox hissəsini Qazaxın Şıxlı şenliyində keçirmiş, elinin, obasının başbiləni -
mollası, ağsaqqalı adını qazanmışdır. Camaatın halına acıyan, qeydinə qalan, dərdinə
şərik çıxan ağsaqqal kimi sayılıb-seçilmişdir.
Ərəb və fars dillərinin kamil bilicisi Molla Vəli Vidadi uzun illər şairliyi ilə
yanaşı, mirzəlik və məktəbdarlıqla məşğul olmuş, xalqın arzu və istəyini lazımi
yerlərə çatdırmışdır. Şair təkcə Qazax, Borçalı mahallarının deyil, bütün
Gəncəbasarın, Qarabağın, İrəvan bölgəsinin müdrik ağsaqqalı kimi tanınmış, fəaliyyət
göstərmiş, təlim-tərbiyə verən, tədbir tökən, düzgün yol göstərən, çarə tapan olmuş,
zəmanəsinin eybəcərliyini, haqsızlığını, ədalətsizliyini açıb göstərmiş, xalqa başa
salmış, gözünü açmağa çalışmışdır.
Molla Vəli Vidadinin böyük ağsaqqal nüfuzu qazanmasını Firidun bəy Köçərli
belə qiymətləndirir: "Haqq söyləyən və haqqı dost tutan bir vücud imiş ki, hər kəsin
eybini açıq söyləməkdən bak və iqtinab etməz imiş... Hamı onu sayarmış, xatirini əziz
və möhtərəm tutarmış"[16].
Adının yad ölkələrə üzən gəmiyə, bir neçə küçəyə, yaşayış məntəqəsinə
verilməsi, abidəsinin Qazaxda ucaldılması onun söz sərrafı, klassik şair, müdrik el
88
ağsaqqalı kimi xatirəsinin qədirbilən xalqımız tərəfindən yüksək ehtiramla
qiymətləndirməsini bir daha təsdiqləyir.
Bir əsrə qədər ömür sürən şair təbiətən sadə, səmimi idi, insanpərvərlikdə və
dostluqda əvəzsizdi. Xeyirxahlığı, qayğıkeşliyi, el qədri bilməsi hamıya bəlliydi. Heç
şübhəsiz, bütün bu yüksək insani keyfiyyətləri ilə yanaşı, böyük ailə başçısıydı. Elə
bir ailə başçısı ki, ondan bir çox ailələr, nəsillər, tayfalar dərs almışdı. Böyük ailə
sahibi olan Molla Vəli Vidadinin ailə üzvləri savadlı, ismətli, qeyrətli idi. Vidadi və
Pərixanımın tərbiyəsini görən, adət-ənənəni müqəddəs sayan, böyük-kiçik yeri bilən
bu ailə eldə, mahalda adnandı. Şairin oğlu Osman əfəndi elmi və əməlilə təkcə
Qafqazda deyil, hətta Osmanlı torpağında tanınırdı. Tiflisdə ikinci müfti olan Osman
əfəndi atasının bütün arzu və istəklərini yüksək dərəcədə yerinə yetirmiş və bundan
şərəf duymuşdur.
Ağsaqqal şair övladlarının davranışlarından, əməllərindən şərəf, qürur duymuş,
onlarla fəxr etmişdir.
Bakının Mərdəkan kəndində 1838-ci ildə dünyaya gələn Hacı Zeynalabdin
Tağı oğlu Tağıyev yoxsulluqla böyümüş, bənnalıq edərək qabarlı əlləri, alın tərilə var-
dövlət qazanmış, şərəf sahibi olmuşdur. O, xalqına, millətinə layiq böyük işlər
görmüş, zəngin miras qoymuşdur. Zəhmətinin bəhrəsilə yüksələn Hacı Zeynalabdin
XIX əsrin sonu və XX əsrin əvvəllərində böyük el atası, müdrik ağsaqqal, əvəzsiz
xeyriyyəçi adını qazanmışdır.
Zəhmətlə böyümüş, çətin, müşkül işlərlə qarşılaşmış Hacı Zeynalabdin sistemli
təhsil almamış, dərin savadı olmasa da, dərin ağla, kamala malik olmuşdur. O, ayıq-
sayıqdı, işbilən, iş görəndi. Qara sudan qaymaq çəkər, qara qızıldan var-dövlət
yığardı. İrəlini, gerini aydın görən, dünyanın gərdişindən baş çıxaran, gələcəyə açıq
gözlə baxan, bənzərsiz, son dərəcə qabil bir insandı. Qəlbi geniş, əliaçıq, səxavətli,
xalqını sevən, xalqına yanan xeyriyyəçiydi, sahibkardı. Tayı-bərabəri olmayan
xeyriyyəçi!
H.Z.Tağıyev neftdən, Kürün, Xəzərin balığından, toxuculuqdan və bir sıra
başqa
sahələrdən əldə etdiyi gəliri Bakının inkişafına, əhalinin sağlamlığına,
maariflənməsinə, dolanışığının yaxşılaşdırılmasına sərf etmiş, bu humanistlikdən
qürur duymuşdur.
Su - həyatdır, su - yaşarılıq təminatıdır. XIX əsrin sonu və XX əsrin
başlanğıcında Bakının sürətlə böyüməsilə əlaqədar şəhərin su ilə təchizatı kəskin
problem kimi qarşıya çıxdı. Çox böyük xərcə başa gələn təmiz və saf Şollar suyunun
Bakıya gətirilməsi Hacı Zeynalabdinin əməlidir. Xaçmazın Şollar kəndindən Bakıya
kimi 90 il bundan əvvəl istifadəyə verilən su kəməri bu böyük insanın, el
ağsaqqalının, millət atasının gördüyü nəhəng işlərdən biridir.
Tağıyevin maarifçilik sahəsində gördüyü işlər də böyük ehtiram və qibtəyə
layiqdir. O, məktəblər tikdirmiş, məscidlər inşa etdirmiş, azərbaycanlı gənclərin
dünyanın qabaqcıl təhsil ocaqlarında oxumasına, milli kadrların yetişməsinə, qəzet və
jurnalların nəşrinə yardım etmiş, vəsait ayırmışdır. Bu müdrik insanı, görkəmli
Dostları ilə paylaş: |