İctimai Hərəkatlarda Milli və Dini Duyğuların Rolu
123
dövlət idarəçiliyində baş verən dəyişmələrin mehvərilə əlaqələndirirlər.
Yəni, bu araşdırmalarda siyasət idarəçiliyi sosial müəssisələrin önündə
tutularaq, əsas müzakirə obyektinin də məhs bu siyasi müəssisələrin tarixi
proseslərdə məruz qaldığı dəyişikliklər olmasıdır. Burada əslində bir-birini
tamamlayan və müqayisəli qərbi Avropa makro - tarixi çərçivəsində özünə
yer tuta bilən Tilli və Rokkan nəzəriyyələri qabaqcıllıq edir. Ancaq nə
Tillinin nə də Rokkanın araşdırmalarında “millət” anlayışına yer verilməmiş,
millət-dövlət anlayışına yönəlmiş məhdud bir coğrafi regiondan çıxış
edilərək qlobal olduğunu irəli sürdükləri model çərçivəsində fəaliyyət növü
ortaya qoyulmuşdur. İctimai tarix nöqteyi – nəzərə görə isə milli dövlət
milliyyətçilik cərəyanının ortaya çıxardığı bir anlayış hesab edilir və bu si-
yasi qurumun tarixi isə milliyyətçiliyin ortaya çıxışından etibarən tədqiq edi-
lir. Erik Hobsbaum bu nöqteyi-nəzəri ilk dəstəkləyənlərdəndir. Hobsbaum
milliyyətçilik cərəyanını “millətlə” son dərəcə bağlı müasir bir anlayış kimi
araşdırır və diqqəti bu anlayışın ictimai hərəkətliliyə bağlı məfhum meyarı
baxımından keçirdiyi təkamülə yönəldir. Qelnerdən fərqli olaraq Hobsbaum
milliyyətçiliyin qavranılmasının liderlərin ortaya qoyduğu əsərlər vasitəsi ilə
deyil, cəmiyyətin orta zümrəsini təşkil edən adi fərdlərin hiss və düşüncələri-
nin araşdırılması sayəsində mümkün olacağına inanır
19
.
3. Hüquqi nöqteyi – nəzər: Sosioloji və ya tarixi nöqteyi – nəzəri əhatə
edən tədqiqatlarda istər millət istərsə də milli dövlət məfhumları təşəkkül və
dəyişmə prosesləri çərçivəsində araşdırılır. Bunun müqabilində isə klassik
hüquqi nöqteyi – nəzər çərçivəsində bu iki anlayış stabil məlumat olaraq
araşdırılmışdır. Klassik hüququn görüşlərində milliyyətçilik nəzərə alınma-
maqla yanaşı, müasir dövlətin milli dövlət forması “dövlət” adı altında tarix-
dən kənar bir quruluş kimi məfhumlaşdırılaraq ictimai transformasiyadan
müstəqil bir anlayışa çevrilir
20
.
Nəzəri prinsipə dair görüşünə görə orta əsr mütəfəkkirlərdən kəskin fərq-
lənən müasir siyasi mütəfəkir Makiavellinin fikrincə, dövlət dünyəvi güclə
birləşməlidir. Belə ki, Makiavelliyə görə, din iqtidarın aləti olmalı və dövlət-
19
Tarixi nöqteyi-nəzər ilə bağlı ətraflı məlumat üçün bax: Erözden, Ozan, Ulus-
Devlet, səh., 24-40
20
Erözden, Ozan, Ulus-Devlet, səh., 41-44
Mehriban QASIMOVA
124
dən daha az əhəmiyyətli vəzifəni öhdəsinə götürməlidir. Buna görə, o, ührəvi
dinlərin əvəzinə dünyəvi dinlərə üstünlük verirdi
21
.
XVIII əsrin sonlarına doğru bir çox Avropa dövlətinin, sərhədləri müəy-
yən ərazilərdə mərkəzləşmiş qanuni və inzibati təşkilatlar inkişaf etdirə bil-
mə imkanına sahib olduğu, ordularını maliyyə cəhətdən təmin edə bilmək
üçün vergi toplama monopoliyasını ələ keçirdiyi, özlərinə yeni bazarlar aça-
caq müstəmləkələr əldə edən müharibələrə daxil olmaq məcburiyyətində qal-
dığı məlumdur. Nəticə etibarilə bu dövlətlər birgə müdafiə və daxili səviy-
yənin təmin edilməsi üçün yeni qurumlar təsis etməyə başlamış, qanuni və
siyasi təzyiq edici qurumlar isə “mərkəzləşmiş, hərbiləşmiş mütləqçi döv-
lətə” doğru meyl etmişdir. Beləliklə də mərkəzi iqtidardan ən kiçik quruma
qədər uzanan idarəçilik şəbəkəsinin əmələ gətirdiyi təftiş mexanizması orta-
ya çıxmışdır. Milli dövlətdəki “dövlət” qisminin inşa edildiyi dövr, məhz bu
dövrdür. Milli dövlətdəki “millət” hissənin ortaya çıxması isə dövlətlə fərd
arasındakı əlaqənin mücərrəd bir anlayış olan “yurddaşlıq” ilə xarakterizə
edilməsi ilə başlamışdır. Belə ki, bu əlaqə hər fərdin dövlət qarşısında bəra-
bər olduğu prinsipinə əsaslanır
22
. Orxan Türkdoğanın da ifadə etdiyi kimi,
hər hansı bir cəmiyətin milli dövlət ola bilməsi üçün həm siyasi həm də sosi-
al baxımdan təşkilatlanması zəruridir
23
. Çünki milli dövlət sadəcə iqtisadi bir
güc olmamaqla yanaşı, eyni zamanda milli bir hərəkatdır. Yəni millət fikri-
nin təməlində də dövlət həqiqəti, əlində gücünü nümayiş etdirmə kimi ordu-
su olan bir dövlət quruluşu yatır
24
.
Dürkheym “milliyyəti” (nationality), “dövləti” (state) və “milləti”
(nation) bir-birindən fərqləndirmiş, “milliyyəti” siyasi bir əlaqə olmadan
mədəni cəmiyyət tərəfindən bir araya gələn insan kütləsi kimi xarakterizə
etmişdir. Dürkheym Polşa və Finlandiyanı nümunə göstərərək bu ölkələrin
hələ dövlət kimi formalaşmadıqlarını, ancaq tarixi həqiqətə sahib olduqlarını
bildirir. Bir sözlə, milliyyətlər ya özlərini yeniləmə düşüncəsini itirməyən
əvvəlki dövlətlərdir ya da təşəkkül prosesində olan dövlətlərdir. Ancaq
Dürkheym buradakı dövləti hakim nüfuzun təmsilçisi hesab edir. Beləliklə,
21
Llobera, Josep R., The God of Modernity, səh., 115
22
Şen, Furkan, Globalleşme Sürecinde Milliyetçilik Trendleri ve Ulus Devlet,
səh.,36-39
23
Türkdoğan, Orhan, Milli Kimliğin Yükselişi, səh., 116
24
Türkdoğan, Orhan, Milli Kimliğin Yükselişi, səh., 117
İctimai Hərəkatlarda Milli və Dini Duyğuların Rolu
125
burada mərkəzi gücün varlığı məlum olur. “Millət” isə eyni zamanda həm
“dövlət” həm də “milliyyət”dir
25
.
Dürkheymin milliyyətçilik anlayışına dinin sözsüz faydasını qeyd edən
din nəzəriyyəsində dinin cəmiyyət üçün lazım olan hər şeyi əhatə etdiyi
məlum olur. Bu baxımdan cəmiyyətin dini ibadət yolu ilə öz gizli imicinə
sitayiş etdiyini desək, Qellnerin “milliyyətçi dövürdə isə cəmiyyətlərin belə
bir kamuflyajdan sıyrılaraq şüurlu, açıq şəkildə özlərinə sitayiş etdiyi”
26
cavabını almış olarıq.
“Millət” anlayışının dördü ənənəvi (dil birliyi, mədəniyyət və tarix
birliyi, soy birliyi, din birliyi), biri alınma (“başqa”sının imici) olmaqla 5 ana
ünsürə sahib olduğunu deyən elm xadimləri,
27
milli dövlət qurğusunun için-
də millətlə ölkə və vətən arasında ideoloji bir münasibət qurub vətən anlayı-
şını qurğunun bir parçası olaraq bütünün içinə yerləşdirmənin mümkün oldu-
ğunu bildirir və “sərhəd”lərin də bütünün içində yer alan vətəni əhatə edən
çizgilər olub toxunulmazlıq və müqəddəslik məziyyətinə sahib olduğuna ina-
nırlar
28
. Millətin ənənəvi ünsürlərindən sonuncusu və müzakirəyə açıq olan
din birliyi ünsürü prinsip etibarı ilə millət düşüncəsi ilə birbaşa əlaqəli
olmayan bir qurum olsa da millət olaraq tərif edilməyə cəhd edilən bir insan
kütləsinin həmcinsliyinin digər ünsürləri ilə yanaşı din ünsürünə də aid edi-
lərək formalaşdığı müşahidə edilir. Fikri mənada dar anlayış olan millətdən
fərqli olaraq din müəssisəsi cahanşümul təbiətə malikdir. Millət anlayışının
müasir və dünyəvi mahiyyəti ilə dini əsasda təsis edilən camaatçı toplu-
luqlara alternativ bir anlayış kimi ortaya çıxdığı ifadə edilə bilər
29
. Ancaq
bununla yanaşı, geniş yayılmış yanlış fikrin əksinə olaraq “milli dövlət”in
dini camaatların deyil, bu və ya digər imperiyanın antitezisi olduğunu qəbul
edənlər də vardır. Bu nöqtədə Erözden “bu yöndən nəzər yetirilən tezis-an-
titezis qarşılaşdırılmasında tərəzinin bir gözünə dini camaatları, digər gözünə
25
Guibernau, Montserrat, Nationalisms, The Nation-State and Nationalism in The
Twentieth Century, səh., 28
26
Gellner, Ernest, Nations and Nationalism, səh., 56
27
Şen, Furkan, Globalleşme Sürecinde Milliyetçilik Trendleri ve Ulus Devlet, səh.,
57.
28
Foucher, Michel, Fronts et Frontieres,’den naklen Şen, Furkan, Globalleşme
Sürecinde Milliyetçilik Trendleri ve Ulus Devlet, səh., 55
29
Erözden, Ozan, Ulus-Devlet, səh., 112
Dostları ilə paylaş: |