3. Qishlash migratsiyasi. Ko`pgina chala (yarim) o`tkinchi baliqlar odatda
daryolar quyiladigan chuchuk suvli joylardan uzoqqa ketmaydi, ya`ni
daryo suvi
bilan yuqoriga ko`tarilmaydi, balki daryolarning quyiladigan joylariga kelib
qishlaydi. Bunday baliqlarga zog’ora baliq, oqcha baliq, vobla, sla (sudak), ship,
laqqa va Kaspiy dengizdagi ayrim o`tkinchi baliqlar (Volga, Ural, Kura va boshqa
katta
daryolar deltalariga kirib, kech kuzda suv tagidagi chuqur joylarda to`planib
qishlaydi) kiradi.
Tinch okean kambalalari qishlash uchun 110-250 m chuqurlikka tushib,
butunlay harakatlanmay qishlaydi, oziqlanmaydi.
Gorizontal migratsiyadan tashqari tik migratsiya ham mavjud. Bunda baliqlar
suvning yuza qatlamlaridan chuqur qatlamlariga va aksincha harakat qiladi.
Urchish uchun bo`ladigan tik migratsiyaga boyko`l golomyankasi misol bo`la
oladi. Bu baliq 350 m chuqurlikda yashaydi, urchish
uchun esa suvning yuza
qatlamiga ko`tariladi. Natijada bosim o`zgarib baliqlarning qorni yorilib, ichidan
lichinkalari suvga chiqadi, o`zlari esa halok bo`ladi.
Urchish migratsiyasining sabablari va kelib chiqishi.
Baliqlarning
urchish migratsiyalariga
birinchi sabab, ular ikra va yosh baliqchalarni halok
bo`lishidan saqlaydi. Chunki ikra va yosh baliqchalar tuzli suvlarda yaxshi
rivojlanmaydi.
Ikkinchidan, yosh baliqchalar dushmandan himoya qilinadi,
ularning nasli qo`riqlanadi. Masalan: Uzoq Sharq dengizlardagi baliq turlarning
30% o`z ikralarini va yosh baliqchalarini daryolarda qo`riqlaydi.
Lekin daryodan
dengizga borib ikra tashlaydigan baliqlar ham bor (ilonbaliq). Ilonbaliqlar Sargasso
dengiziga borib ikra tashlaydi, chunki bu dengizda ikra bilan oziqlanadigan
yirtqichlar kam uchraydi.
Dostları ilə paylaş: