Baliqlarning ekologiyasi

Nasl uchun g’amxo`rlik qilish.
Ba`zi baliqlarda nasl uchun qayg’urish 
hodisasi sodir bo`ladi. Natijada ular juda kam ikra qo`yadi. Masalan: chuchuk suv 
tikan balig’ining erkagi urchish davrida suv tagida suv o`tlaridan shar shaklida uya 
quradi va unga urg’ochilarini jalb qiladi. So`ngra urg’ochisi bu joyga 20-100 ta ikra 
qo`yadi. Erkagi urg’ochisi qo`ygan tuxumlarni urug’lantiradi va 10-15 kun uyani 
qo`riqlaydi. Dengiz toychasi va dengiz nina baliqlar erkagining qorin tomonida teri 
xaltasi bo`ladi (73-rasm).

---

 
73-rasm. Tuxum xaltachali dengiz nina balig’ining erkagi. Pastki rasmda xaltachasi 
yorilgan, ikralari ko`rinib turibdi. 
 
Shu xaltada urug’langan ikralarini olib yuradi. Amerika laqqa balig’i va 
kardinalka balig’i (Apogon imberbis)ning erkagi 50 taga yaqin otalangan ikralarini 
og’zida olib yuradi, bu vaqtda ular oziqlanmaydi (74-rasm).
Tilyapiya balig’ining urg’ochisi ham 100 dan ortiq qo`ygan tuxumini og’zida 
olib yuradi. Ba`zi baliqlarda (boyko`l golomyankasi) tirik tug’ish jarayoni 
kuzatiladi. 
Gorchak balig’i esa o`z tuxumlarini baqachanoqlarning mantiya bo`shlig’iga 
joylashtiradi (75-rasm).
Aspredo 
laqqachasi 
(Asperdo 
laevis) urg’ochilarining qorin terisi 
urug’ tashlash davrida ancha qalinlashib 
yumshaydi. Tuxumi sochilib erkagi 
tomonidan urug’lantirilgandan keyin 
urg’ochilari o`z vazni bilan uni qorin 
terisiga bosib yopishtiradi (76-rasm).
Bu holatda teri kichik arixonaga 
o`xshaydi, uning kataklarida baliq 
tuxumlari joylashgan bo`ladi. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
74-rasm. Og`iz bo`shlig`ida ikrasi bo`lgan