fəaliyyəti qeyri-formal xarakter kəsb etsə də, enerji siyasətində müəyyən
koordinasiyanı təmin edir. Beynəlxalq Enerji Forumunun fəaliyyəti analiz edilərkən
o, dünya enerji siyasətində inteqrasiya prosesini təşviq edən siyasi dialoq mərkəzi
kimi diqqəti cəlb edir. Buna baxmayaraq əsasən 2002-ci il Osaka, 2004-cü il
Qleniqls, 2006-cı il Sankt-Peterburq Qlobal enerji təhlükəsizliyi sammitləri
nəticəsində daha dəqiq təşkilatlanma istiqamətində tədbirlərin genişlənməsi tədricən
nizamnaməsiz və beynəlxalq təsis müqaviləsi olmayan «enerji» BMT-nin yaranması
meylləri; işçi katibliyin mövcudluğu, dünya enerji bazarında resursların istehsalçıları
və istehlakçıları arasında dialoqun, şəffaflığın və stabilliyin yüksəldilməsi
tendensiyaları diqqəti cəlb edir.
Enerji resurslarının istifadəsində ətraf mühitə mənfi təsiri azaltmaq məqsədilə
BMT-nin fəaliyyət istiqamətlərindən biri də Katibliyi Bonnda (Almaniyada) yerləşən
BMT-nin İqlim dəyişikliyi üzrə çərçivə Konvensiyasıdır. Həmçinin konvensiyaya
qəbul edilmiş eyni adlı (1997) Kioto Protokolunun implementasiyası ilə əlaqədar
üzv-dövlətlərin Nəzarət Konfransı qeyd edilməlidir. Nəzarət Konfransı (Komitəsi)
çərçivəsində keçirilən danışıqlar elektrik enerjisinin yeni, bərpa olunan, həmçinin
bərpa olunmayan mənbələrindən istifadə, onların nəqli və d. məsələləri əhatə etməklə
üzv-dövlətlərin ticarət siyasətinə əhəmiyyətli təsir etməkdədir.
BMT çərçivəsində enerji məsələsi ilə məşğul olan digər struktur Ticarət və
İnkişaf üzrə BMT Konfransıdır (UNCTAD). UNCTAD ayrı-ayrı təbii resursların
istifadəsi üzrə model hüquqi tənzimetmə qaydalarını hazırlamaqla yanaşı inkişafda
olan ölkələrin iqtisadi mövqeyini möhkəmləndirmək üçün tədbirlər də həyata keçirir.
Transmilli korporasiyaların davranış qaydaları, kontrakt modelləri, eləcə də enerji
resurslarının ticarətinə Dünya Ticarət Təşkilatının «hüquq» qaydasının tətbiqi, enerji
ekspertizası və d. məsələlərin həlli UNCTAD-ın fəaliyyət istiqamətlərindəndir. 1986-
cı ildə UNCTAD çərçivəsində yaradılan Dəniz Dibinin İstifadəsi üzrə Beynəlxalq
İdarə sahil sularında, həmçinin dəniz dibində faydalı qazıntıların hasilatı sferasında
siyasətin formalaşdırılması və hüquqi rejimin müəyyən edilməsi istiqamətində
fəaliyyət göstərir.
11.5. Beynəlxalq enerji hüququnun prinsipləri
Beynəlxalq hüququn norma və prinsiplərinin sistemləşdirilməsi yeni normaların
yaradılması baxımından əhəmiyyətlidir. Belə bir nəticə beynəlxalq enerji hüququ
üçün də qiymətlidir. Burada yardımçı prinsip və normaların təşəkkül prosesi
getməkdədir və bu zaman EXM, onunla bağlı Protokol, nüvə enerjisi sahəsində
müqavilələr və digər beynəlxalq hüquqi aktlar müvafıq prinsiplərin əsası kimi çıxış
edir.
Beynəlxalq enerji hüquq münasibətlərinin subyektləri, iştirakçıları üçün prinsipləri
növbəti ardıcıllıqla müəyyən etmək olar:
- enerji resursları üzərində dövlət suverenliyi prinsipi;
- enerji təhlükəsizliyinin təmin edilməsi prinsipi;
- enerji bazanın tənzimlənməsində liberallaşdırma prinsipi;
- enerji effektivliyi və ətraf mühitin mühafızəsi prinsipi:
- enerji dövriyyəsində əməkdaşlıq və monitorinq prinsipi.
11 .6. Enerji resursları üzərində dövlət suverenliyi prinsipi
Enerji resursları üzərində döviət suvereniiyi prinsipi «dövlətlərin suveren
bərabərlik» və yaxud «dövlətlərin təbii ehtiyatları və bütün iqtisadi fəaliyyət üzərində
suverenliyi» prinsipindən doğur. Təbii ehtiyatlar, enerji resursları üzərində dövlət
suve-renliyi prinsipi BMT Baş Məclisinin məlum 1962-ci ıl Qətnaməsində, 1974-cü
il «sənədlər üçlüyündə» və d. aktlarda ifadə edilıb.
1974-cü il Dövlətlərin iqtisadi hüquq və vəzifələri Xartiyasında «Dövlətlərin
hüquqları» bölməsində qeyd olunur ki, hər bir dövlət özünün bütün ehtiyatları
üzərində tam və daimi suverenliyə malik olmaqla iqtisadi fəaliyyəti, o cümlədən,
sahiblik, istifadə və istismarı azad həyata keçirməlidir (m.2 .b.l). 1978-ci il
Dövlətlərin müqavilələrə münasibətdə hüquqi varisliyi haqqında və 1983-cü il Dövlət
mülkiyyətinə, arxivlərinə və dövlət borclarına münasibətdə hüquqi varislik haqqında
Vyana Konvensiyalarında (m. 13 və m. 16) qeyd edilir ki, konvensiya qaydaları
dövlətin təbii ehtiyatları üzərində bolünməz suverenlik prinsipinə toxunmur. 1982-ci
il Dəniz hüququ üzrə BMT Konvensiyasında da müstəsna iqtisadi zonanın və
kontinental şelfin canlı və minerai ehtiyatları üzərində sahil dövlətinin suveren
hüquqları əks olunub.
Enerji resursları üzərində dövlət suverenliyi prinsipi EXM-də enerji resursları
üzərində milli suverenlik, milli hökumətlərin neft-qaz və vergiqoyma sferasındakı
siyasəti, həmçinin enerji resurslarının kəşfiyyatı, hasilatında iştirakı həyata keçirmək
üçün müvafiq ərazini ayırmaq hüququ vurğulanır. Avropa Enerji Xartiyası üzrə
Konfransın Yekun Aktına I Əlavədə qeyd olunur ki, razılığa gələn tərəflər dövlət
suverenliyini və enerji resurslarına münasibətdə suveren hüquqları tanıyır və bir daha
süverenliyin və suveren hüquqlann beynəlxalq hüquq normalarına uyğun həyata
keçirilməsini təsdiqləyirlər (m. 18(1)). Hər bir dövlət özünün «ərazisi» daxilində
enerji resurslarının kəşfiyyatı, işlədilməsi və həmçinin işlədilmənin üsul və sürətini,
istənilən vergi, royaltı və digər maliyyə ödəmələrini müəyyən etmək, kəşfiyyatın
təhlükəsizliyini və ətraf mühitin mühafizə aspektlərini, belə kəşfıyyatda və
işlədilmədə, birbaşa və ya dövlət müəssisələri vasitəsiiə iştirak etməklə istənilən
coğrafi rayonu müəyyən etmək hüququnu özündə saxlayır (m. 18 (3)).
Beynəlxalq enerji hüququnun dövlətlərin enerji resursları üzərində suverenlik
prinsipi
- dövlətin özünün iqtisadi fəaliyyətində müstəqilliyini, təbii ehtiyatlanna, o
cümlədən enerji resurslarına sərbəst sahibliyi, sərəncam və istifadə hüququnu;
- enerji resurslarına, o cümlədən xarici investisiyalara. TMK-nın fəaliyyətinə
effektli nəzarət hüququnu;
- enerji resurslarından istifadənin hüquqi rejimini (konsessiyaları), bir sözlə,
- iqtisadiyyatda dövlət idarəçiliyinin iştirak dərəcəsini müəyyən etmək
hüququnu;
- milli iqtisadı inkişafa naıl olmaq hüququnu;
Dostları ilə paylaş: |