problemlərin həlli məqsədilə dövlətlərin əməkdaşlıq etmək öhdəliyini ifadə edir.
BMT Nizamnaməsilə yanaşı, “Beynəlxalq hüququn prinsipləri haqqında”
Bəyannamədə (1970), 1974-cü il Xartiyasında, Yeni beynəlxalq iqtisadi qaydaya aid
beynəlxalq ümumi hüququn prinsiplərinin mütərəqqi inkişafı haqqında Seul
Bəyannaməsində (1986) və s. sənədlərdə ifadə edilən Prinsipin məzmunu növbəti
qaydada açıqlana bilər
- BMT Nizamnaməsində ifadə edilən prinsiplərə və məqsədə müvafiq olaraq
istənilən iqtisadi əməkdaşlıq formasında iştirak hüququn;
- universal və regional iqtisadi rəşkilatlarda dövlətlərin iştirak hüququnu;
- beynəlxalq iqtisadi münasibətlərdə tərəfdaşları sərbəst müəyyən etmək
hüququnu;
- inkişafda olan və keçid iqtisadiyyatlı dövlətlərin maraqlarını müdafiə etməklə
beynəlxalq ticarətin liberallaşdırılması istiqamətində dövlətlərin qarşılıqlı güzəşt və
yardım hüququnu və s. nəzərdə tutur.
3.4. İqrisadi ayrı-seçkiliyə yol verməmək prinsipi
Ayrı-seçkiliyə yol verməmək (nondisrimination) prinsipi beynəlxalq iqtisadi
münasibətlərdə uzunmüddətli tətbiq nəticəsində ümumqəbulolunmuş hüquq
normasına çevrilərək dövlətlərin suveren bərabərliyinə əsaslanmaqla müxtəlif
iqtisadi-siyasi sistemlərə malik olan dövlətlərin fiziki və hüquqi şəxslərini milli
mənsubiyyətə görə fərqləndirməməyi nəzərdə tutur. Müqavilə qaydasında
pozitivləşdirilməsi zərurətinin olmamasına baxmayaraq, son dövrlərdə bir çox
beynəlxalq aktlarda və dövlətlərin müqavilə praktikasında daha geniş ifadə
olunmaqdadır. Qeyd olunan prinsip BMT Nizamnaməsində, GATT-da, 1974-cü il
Dövlətlərin iqtisadi hüquq və vəzifələri Xartiyasında, 1994-cü il Enerji Xartiyasına
Müqavilədə və d. Beynəlxalq sazişlərdə əks etdirilib. GATT-da qeyd olunur ki,
razılığa gələn Tərəflər beynəlxalq ticarətdə ayrı-seçkiliyin istisna olunması ilə,
ticarətdə tariflərin azaldılması və d. maniələrin aradan qaldırılması istiqamətində
qarşılıqlı gəlirlər.
Enerji Xartiyasına Müqavilədə qeyri-ayrıseçkilik prinsipi üçün meyar, minimal
standart “daha əlverişlilik” prinsipi müəyyən edilir. Kapital qoyuluşunun təşviqi və
müdafiəsi bölməsində qeyd edilir ki, hər bir razılığa gələn Tərəf bu Müqaviləyə
müvafiq digər Tərəflərin investorları üçün istisnaolmadan stabil, bərabərhüquqlu,
əlverişli və aşkarliq şəraiti ilə ədalətli və bərabər rejim yaradır. Xarici investisiyalara
münasubətdə heç bir halda ayrı-seçkiliyə yol verməklə idarə, istifadə, sahiblik edilə
və sərancam verilə bilməz (m.10 (1)).
Beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin spesifik xaraqterinə uyğun olaraq müvafiq
prinsipdən hüquqauyğun istisnalar da müəyyən edilə bilər. Prinsipdən hüquqa uyğun
istisnalar kimi inkişafda olan dövlətlərə prefensiyanın verilməsi (məsələn, Loma
konvensiyaları), daxili bazarın qorunması və s. ilə bağlı tədbirlər zamanı nəzərdə
tutula bilər. İnkişafda olan ölkələrə münasibətdə imtiyazlı rejimin müəyyən edilməsi,
imtiyaz olara inkişaf etməkdə olan ölkələrdən ixrac olunan məhsullardan idxal
kömrük rüsumunun tutulmaması və ya rüsumun azaldılması, eyni iqtisadi birlikdə
olan ölkələrə xüsusi imtiyazların verilməsi; daxili bazarın qorunması məqsədilə
müxtəlif məhdudlaşdırıcı qaydaların (antidempinq, kompensasion, proteksionik,
xüsusi və s. kömrük rüsumlarının) tətbiq olunması qeyd edilə bilər. Sonuncu
tədbirlərin həyata keçirilməsinə bütün dövlətlərə, onların fiziki, hüquqi şəxslərinə,
əmtəələrinə bərabər münasibət göstərilməlidir. Müvafiq qayda milli bazarın
müdafiəsi prinsipindən meydana gəlir. Nəhayət, beynəlxalq hüquq normalarını
pozmuş delikvent dövlətə qarşı cavab tədbirləri də beynəlxalq hüquqa uyğun
tədbirlər kimi diskiriminasiya hesab edilməyəcək.
3.5. Tranzitin azadlığı prinsipi
Tranzit problemi beynəlxalq ticarətin özü qədər tarixi aspekt kəsb etsə də, onun
azadlığı daha sonrakı dövrlərə təsadüf edir. Tranzitin azadlığı orta əsirlərin
sonlarından (17-ci əsrdən) başlayaraq beynəlxalq ticarət əlaqələrinin sətbəst realizə
üçün əhəmiyyətli məsələ kimi qəbul edilir. Tranzitin azadlığı dövlətin ərazi
suverenliyindən beynəlxalq (ticarət) iqtisadi əməkdaşlıq naminə istisna kimi
meydana gəlmişdir. Başqa sözlə, xarici yurisdiksiyada tranzit alanın müstəsna
hüququdur. Hərgah müvafiq müstəsnaliq da beynəlxalq hüquqda bir mənalı
qarşılanmayıb və təsadüfü deyil ki, hüquqşünaslar arasında onun hüquqi təbiəti
barədə yekdil fikir də yoxdur. H. Hırodsi qeyd edirdi ki, millətlər birliyi naminə digər
dövlətin ərazisindən tranzit keçidlə bağlı ümumi hüquq qaydası mövcuddur. Daha
sonrakı dövrdə digər müəllif, Lauterpaxt bir qədər də irəli gedərək belə bir mövqedən
çıxış edirdi ki, tranzitin azadlığına hüquq hər hansı bir müqavilədən asılı olmayaraq
mövcuddur və tranzit dövləti istənilən halda tranzitə razılıq verməlidir.
Əvvəla onu qeyd edək ki, “istənilən halda tranzitə razılıq” müəyyən hallarda,
xüsusən də, beynəlxalq hüquq normaları pozulduğu zaman müvafiq hüquq qeyd-
şərtsiz məhdudlaşdırıla və ləğv edilə bilər. Delikvent dövlətə qarşı belə tədbirlər
BMT Nizamnaməsinin 51-ci maddəsindən (özünü müdafiə hüququndan) meydana
gəlir. Digər tərəfdən, tranzitin azadlığı hüquqi təbiət baxımından beynəlxalq hüququn
ümumtanınmış prinsiplərindən biri olan dövlətlərin əməkdaşlıq prinsipindən
meydana gəlir. İqtisadi əməkdaşlıq hüququ nə qədər məcburi hüquqi qüvvə kəsb
edirsə, tranzitin azadlığı bir o qədər ümumtanınmış normadır. Nəhayət, tranzitin
azadlığı prinsipinin adət-hüquq mənşəli normaya çevrilməsi Dünya Ticarət Təşkilatı
çərçivəsində GAAT-a uyğun olaraq (m.V) bütün və ya əksər çoxluq onu tanıdıqdan
sonra mümkün ola bilər. Bir sözlə, tranzitin azadlığı qloballaşma tendensiyasından
asılı olaraq hüquqi əhəmiyyət kəsb edəcək. Nə qədər ki, beynəlxalq iqtisadi
inteqrasiya prosesində dövlətlərin maraqları balanslaşdırılmayıb, o halda tranzitin
keçidi üçün qarşılıqlı razılıq qaçılmazdır.
Tranzitin hüququ bir qayda olaraq maraqlı dövlətlər arasında qarşılıqlıq prinsipi
əsasında beynəlxalq sazişlərlə tənzimlənir. Tranzit dövləti tranzit hüququna icazəni
özünün qanunvericiliyi əsassında verir və əgər tranzit verməkdən imtina edətsə, belə
bir qərarı əsaslandırmağa borclu deyil. Müasir beynəlxalq hüquq tranzitin azadlığı
Dostları ilə paylaş: |