Qüvvə cəhənnəmdən yaranır. Tüstü və buxar buludundan bizim raketimiz görünür.
Dəhşətli dərəcədə gözəl idi. 27 iyul, 18:27’21’’. Kosmonavtların Təlim Mərkəzinin
arxivindən.
“Salyut-6”-nın heyəti 363 kilometr yüksəkliyində çəkisizlikdə. Kosmonavtların Təlim
Mərkəzinin arxivindən.
Anamla təsiredici söhbət. Uzaqda Kovalyonok, yerə rezin lentlərlə birləşmiş vəziy-
yətdə yerində qaçmaq üçün cihazda əziyyət çəkir. Kosmonavtların Təlim Mərkəzinin
arxivindən.
Uçuşun günlük marşrutu, yəni 16 dəfə Yer kürəsi ətrafında. Müəllifin arxivindən.
Gizlin şəkil – kosmosda tyübikdən sağlıq. Foto. V. Kovalyonok.
Sirr olmayan tualet. Müəllifin arxivindən.
528 saniyədən sonra başqa, tanımadığım, əlvan, gözəl dünyada oldum... Müəllifin
arxivindən.
Asiyanın üzərində. Buludların altında Baykal gölü. “Salyut-6” göyərtəsindən çəkilmiş
şəkil, radiolokasiya yaxınlaşdırma sisteminin parabolik antennası görünür. Müəllifin
arxivindən.
“Soyuz-30” kosmik gəmisinin orbitdən düşmə sxemi – qeydlər müəllifindir.
“Soyuz” kapsulunun enməsi. Əsas və qəza paraşüt sisteminin hərəkətəgəlmə mər-
hələləri və “yumşaq enmə”. Qeydlər Müəllifindir
Paraşütün iplərində həyat. Həyəcanın hələ sonu deyil. Son metrlər, Qazaxıstan, 5 iyul
1978-ci il, 16:33. Kosmonavtların Təlim Mərkəzinin arxivindən.
Yeriməyi ikinci dəfə öyrənirəm. İstilənmiş kapsuldan çıxan kimi. Kosmonavtların Tə-
lim Mərkəzinin arxivindən.
Dərin nəfəs. Həyat yoldaşımın göndərdiyi qızıl gülün ətri reallığı qaytardı. Fotoqraf
Tadeuş Zaqojdjinski.
Yer kürəsinə qayıtdığım günün səhəri, Ulduz şəhərciyi öz qəhramanlarını qarşılayır.
Müəllifin arxivindən.
6 iyul 1978-ci il - “Soyuz-30” heyətinin şərəfinə verilmiş banket. Şəkildə ilk kosmo-
navtın həyat yoldaşı Valentina Qaqarina ilə. Müəllifin arxivindən.
Tereşkova ilə söhbət. Müəllifin arxivindən.
177
yoxlamaq və ya heç olmasa hər hansı sual vermək istəyirdi. Onların
istəkləri ilə təzyiqi artırıram və bir neçə dəfə huşumu itirirəm. Özümü
pis hiss edirəm, onlar isə heyranlıqla izləyirlər və uşaq kimi sevinirlər.
Telemetriya kanalları vasitəsi ilə onlarla metr EKG və EEG qrafiklərini
alırlar. Seansın sonunda ürək döyüntüləri tezliyinin artmasına polyak
nəzarət cihazı “kardiolider”lə nəzarət edərək, məni məşq etməyə
məcbur edirlər.
Yarım ildən sonra mənə həmin qrafikləri göstərdilər, sevinclə qışqı-
ra-qışqıra: “ Bura bax, necə gözəl özündən getmişdin”. Xalis sadist-
dirlərmiş. Məlumat aldım ki, HATİ-də düzəldilmiş kardiolider cihazı
xəstələr ürək xəstəliyindən sağalandan sonra reablitasiya zamanı isti-
fadə edilirdi.
Həmin gün nahardan sonra orqanizmin çəkisizlik vəziyyətinə
uğunlaşması şəraitində elektroqustometrik adlanan metodla dad qav-
rayışının hüdudunu müəyyənləşdirmək üçün tərcübələr aparırıq. Bu,
“dad” eksperimentidir, onun məqsədi isə dadın pozulmasına cavab-
deh olan mexanizmlərin tədqiq edilməsidir. Bu fenomenin həqiqətən
baş verib-verməməsi, onun səbəbkarını qida və ya qanın yuxarı his-
sələrə hərəkət etməsi nəticəsində dadbilmə duyğusu reseptorunun
həssaslığının dəyişilməsi, yoxsa kosmonavtların psixi sahəsində axtar-
maq lazım olduğuna dair suallara cavablar gözlənilirdi. “Dad” ekspe-
rimentini dəfələrlə təkrar edirik. Başım hesablamalara qarışdığından,
hansı vəziyyətdə olduğumdan xəbərim yoxdur. Arada ayaqlarımı di-
vara və ya tavana söykəyirəm. Olduğum vəziyyət hərəkətimin dəqiqli-
yinə təsir etmir, lakin ünsiyyəti qəlizləşdirir. Bilavasitə söhbət zamanı
adətən danışanın dodaqlarına baxırıq. Kosmosda tez-tez bir-birimizə
qarşı fərqli vəziyyətdə oluruq. Qeyri-adi bucaq altında yerləşərək və ya
baş-ayaq olaraq, danışanın üzünə baxdıqda, onun ifadə etdiyi emosiya-
ları anlamaq qeyri-mümkündür.
Çəkisizlikdə stansiyanın işıqsızlığında məkanı başqa cür hiss edir-
dim. Yer kürəsində, qaranlıq bir otaqda hərəkət edərək əllərimizi
qabağa uzadırıq ki, nə iləsə toqquşmayaq, maneəyə dəyməyək. Kos-
mosdasa qaranlıqda hərəkət edərkən mənə elə gəlirdi ki, stansiya çox
böyükdür və heç bir maneə yoxdur. Gözlənilməyən toqquşma ağlımı
başıma qaytarırdı.
Kosmonavtlar çəkisizliyi fərdi şəkildə, hərə özünə görə hiss edir.
“Fotonlar” stansiyada elə üzürlər ki, sanki akvariumda balıqlardı. Biz
ehtiyatla hərəkət edirik, çəkisizliyə hələ təzə-təzə uyğunlaşırıq. Səhər
pis deyildim. Bunu həmkarlarıma sübut etmək üçün tavanın altında
bir neçə effektli fiqur elədim, lakin bir azdan sonra məzlum və beli bü-
külmüş vəziyyətdə tez öz gəmimizə yollandım. Bu təcrübədən sonra
KOSMİK SİRR
Dostları ilə paylaş: |