Fateh Əmirxan, Alimcan (və ya Əlimcan) İbrahiminin adını zikr
edirik. Fateh Əmirxan qərb mədəniyyətini müdafiə edib, fanatizmi
və geriqalmışlığı tənqid edirdi.
İbadullah Alpar 1912-ci ildə “H ərf və imlamız” adlı əsərində
ərəb əlifbasının islah olması zərurətini irəli sürdü.
Milli teatr 1905-ci ildə Abdullah Qari tərəfindən quruldu və
daha sonra digər dramaturqlarla inkişaf etdi.
Tatar nəsr yazıçılarından Ayaz İshaqi (1878-1955) və Eynəd-
din Əhmərovun adlannı çəkə bilərik.
Sovet dövrü
Sovet rejiminin qurulmasından sonra Qazan bölgəsi, Tataris-
tan, Başqırdistan və Çuvaşistan olaraq üç respublikaya ayrıldı. Hər
birinin ləhcəsi oranın rəsmi dili oldu. Tataristanın nüfiısu 5 milyon,
Başqırdistanınkı isə 1.300.000 nəfərdir. 1924-cü ildə Əli Rahim və
Əziz Übeydullah tərəfindən 4 cildlik “Tataristan ədəbiyyatı tarixi”
kitabı nəşr olundu. 1927-ci ildə C.Vəlidi tərəfindən “Tatar dilinin
sözligi” adlı lüğət çap olundu. Qədim şair və yazıçılardan Əlimcan
İbrahim, Aləsgər Kamal, Şərif Kamal, Məcid Qəfuri, Fateh Əmir
xan və Mir Heydər Faiz yeni rejimlə iş birliyi aparıb, Sovet ədəbiy
yatını qurdular. Bundan əlavə Hadi Təktaş, Mahmud Məqsudi,
Şamil Osman, Qəvi Nəcmi və İzzət kimi gənc şair və yazıçılar da
yeni ədəbiyyat cərəyanına daxil oldular.
Əlimcan İbrahim (1884-1938) Başqırdistanlı idi. Yeni dövr
bədii nəsrinin ilk nümunələrini tatar türkcəsi ilə yazmışdı. Hekayə
yazan idi. Onun oktyabr inqilabından öncə yazdığı “Gənc ürəklər”
və “Bizim günlər”, inqilabdan sonra yazdığı “Yeni adamlar”,
“Qazaq qızı” və “Dərin köklər” adlı romanlan çox məşhurdur.
“Qazaq qızı” (və ya “Səhra qızı”) romanında Qazağistan xal
qının yaşam tərzi və adət-ənənələri; “Dərin köklər” romanında isə
Tataristanda müasir dövrün hadisələri əks olunmuşdur.
Musa Cəlil (1906-1944): Bu gənc şair qısa həyatında də
yərli əsərlər yadigar qoymuşdur. İkinci Dünya müharibəsində iş
tirak etmiş və 2 il almanların əsarətində qalmış və onlar tərəfin
112
dən öldürülmüşdür. Onun əsirlik dövründə yazdığı “Muabit dəf
təri” adlı şeir məcmuəsi ən gözəl qəhrəmanlıq və vətənsevərlik
nümunələrindəndir. Bu kitabçanı şairin İmran Tələt və Andre
Timermans (belçikalı əsgər) adlı iki silahdaşı Sovet məqamlarına
çatdırdıqdan sonra nəşr olundu58. Musa Cəlil öncə Kiçginə (ki
çik) məxləsi ilə yazırdı. Sonra Musa Cəlil məxləsini seçdi. İkinci
Dünya müharibəsinə qədər 12 əsəri nəşr olundu. Bu əsərlərdən
mənzum romanı “Poçtalyon” (Poçtçu) və mənzum tamaşa əsəri
“A ltunsaç”dan bəhs edilə bilər. Musa Cəlilin əsərlərinin qəhrə
manı xalqdır. Onun şeirlərində qəhrəmanların mücadiləsi çox gö
zəl və təsir göstərici bir şəkildə təsvir olunmuşdur. Əsarətdə yaz
dığı şeirlərinin birində belə deyir:
Bil ey cəllad başı, baş əymərəm mən,
Qul eyləyib satsan, zindana salsan.
Aman istəmədən mərd ölərəm, mərd,
Başımı qəflətə üzsə də baltan59.
Musa Cəlilin əsərləri Sovet respublikalarının dillərinə və digər
dillərə tərcümə edilmişdir.
Qəvi Nəcmi: Güclü bir şair və yazıçıdır. Şeirlərini öncə “İşbi
lən işçi” və “Qızıl ordu” qəzetlərində nəşr etdirdi. Eyni zamanda sa
tira yazan idi. Onun “Bahar yelləri” adlı romanı XDC əsrin ikinci ya-
nsından və XX əsrin əvvəllərindən inqilabaqədərki həyatı təsvir edir.
Ö m ər Bəşirov: Roman yazıçısıdır. Onun “Namus” adlı roma
nı məşhurdur.
Əbu Salam: Ədəbiyyatçı, mücadiləçi, tənqidçi və tərcümə
çidir. İkinci Dünya müharibəsində iştirak etmişdir. “Qazi Tur”,
“Körpə qartallar” və “Əbədi yanan işıqlar” kimi qəhrəmanlıq ro-
manlan vardır.
58 Prof. Pənah Xalilov, SSSR Xalqlan Ədəbiyyatı, cild I, Bakı, 1977.
59 Şeirin mətni Azərbaycan türkcəsinə tərcümə edilmişdir.
113
Qazan (Tatar) türkcəsinin xüsusiyyətləri
Tataristan Muxtar Respublikasının və eləcə də Başqırdistan,
Çuvaşistan, Maldovya tatarlarının və Rusiyanın m üxtəlif bölgələ
rində yaşayan tatarların rəsmi dilidir. 6 milyondan çox insan bu
dildə danışır. Tatar əski zamanlarda moğol qəbilələrindən birinin
adı idi.
Tatar sözü, “tat”, “ar” və ya “ər” kəlmələrindən meydana gəl
mişdir. Türkcədə “tat” sözü yad və özgə mənasında işlənmişdir, “ar”
və ya “ər” isə, kişi və insan anlamındadır. Moğollara da Tatar deyilir.
Ruslar da keçmişdə türklərə tatar deyiblər. Nəzərə belə gəlir ki,
tatarlar oğuz, qıpçaq və bulğar türklərindən meydana gəlmişlər.
Tatarlar 1927-ci ilə qədər ərəb əlifbasından faydalanırdılar.
Sonra latın və daha sonra da kiril əlifbasını işlətməyə başladılar.
Sovet rejimindən sonra Qazan tatarcasında qram m atika və leksi-
ka baxımından köklü dəyişikliklər əmələ gəldi. Bəzi ərəbcə və
farsca əski kəlmələr çıxardılıb, beynəlxalq kəlm ələr daxil oldu.
Ondan əlavə, Qazanın m üxtəlif ləhcələrindən bir sıra kəlm ələr
alındı və tatar türkcəsinə məxsus sözlərin kökündən də yeni
kəlmələr düzəldildi. Bu dildə elmi və ədəbi əsərlər və çox sayda
qəzet və dərgi nəşr olundu. Ayrıca dünya klassik əsərləri də Tatar
dilinə tərcümə edildi.
Tatar türkcəsində 9 səsli və 28 səssiz var. Səslilər qısa (e, ı, o,
ö) və uzundur (ə, a, i, u, ü). Ayrıca “ıi” diftonqu da mövcuddur.
Qalınsəslilər arasında ahəng vardır. Hecalar həm açıq, həm də
qapalıdır.
Kəlmə baxımından oğuz-qıpçaq sözləri çoxluq təşkil edir.
Oqur-fin, ərəbcə, farsca və rusca kəlmələr də çoxdur.
Ədəbi dil Sovet rejimi qurulduqdan sonra danışıq dilinə ya
xınlaşdı.
İsimlərin 6 halı var ki, oğuz türkcəsindən fərqi çox azdır.
Yönlük halda /-ğa, -ğə və -ka/ qorunmuşdur.
İlk hecada /ə/ və /e/ səsləri /i/ ilə əvəzlənir. Ancaq cəm şəxs
əvəzliklərində “-biz > -bez; -siz > -sez” olur. Yəni /i/ səsi /e/ ilə
əvəzlənir.
114
Dostları ilə paylaş: |