Coğrafiya
və təbii resurslar, №1, 2015
40 AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan Coğrafiya
Cəmiyyəti
Riyazi modelin yoxlanılması cədvəldə
göstərilən parametrlərin və piranometr ilə yol
müstəvisinə düşən Günəş radiasiyası miqdarının
ölçmələri ilə həyata keçirilir.
Nəticə. Belə görünür ki, hal-hazırda si-
vilizasiya daxiliyanma mühərrikləri ilə işləyən
avtomobillərdən Günəş enerjisi və akkumul-
yatorlardan qidalanan elektromobillərə keçid
dövrünün başlanğıc mərhələsindədir. Bu keçidin
sürətlə baş verəcəyi ehtimalını artıran iki mühüm
səbəb vardır. Birincisi, ətraf mühitin ənənəvi av-
tomobillərdən atılan qazlarla çirklənmə həddinin
artıq insan həyatı üçün təhlükəli səviyyəyə çat-
ması; ikincisi, faydalı iş əmsalı yüksək olan
fotoelementlərin əldə edilməsidir. GE-ni ənənəvi
avtomobillərdən fərqləndirən mühüm cəhət onun
əsas enerji qaynağını təşkil edən Günəş
enerjisinin
təsadüfi kəmiyyət olub bizim tərəfimizdən təyin
edilə bilməməsidir. Bu da GE-nin tətbiqində əsas
problemin Günəş enerjisindən optimal istifadə
olunduğunu göstərir.
Bu problemi həll etmək üçün, ilk olaraq,
yolun hər bir nöqtəsində və zamanın hər bir anın-
da GE-nin panelınə düşən enerjinin miqdarının
hesablana bilməsi zəruridir. Burada şərh edilən
model məhz bu problemi həll edir. Modelin giriş
parametrləri içərisində yolun meyillilik və kölgə-
yaratma xarakteristikaları vardır.
Hər bir yol üçün
bu xarakteristikalar cədvəl 1-də göstərilən şəkildə
ölçülməli və bunların “verilənlər bazası” yaradıl-
malıdır. Beləliklə, bu “verilənlər bazası” və gün-
lük hava proqnozundan proqrama daxil edilən
parametrlərə görə proqram çalışdırılır və yolun
hər bir nöqtəsində və qarşıdakı günün hər bir
anında GE-nin panelinə düşəcək Günəş enerjisinin
miqdarı hesablanır.
Qeyd edək ki, belə bir riyazi model GE-nin
naviqasiya sisteminin tərkib hissəsi ola bilir və
bunun əsasında GE-də quraşdırılmış displeydən
onun optimal idarəsini (hərəkətə başlama vaxtı,
yol boyunca sürət, yüksək enerji tələb edən dağ
yoxuşlarına çatma vaxtı, akkumulyatordan istifadə
və onları doldurma zamanları və s.) həyata keçirə-
cək alət yaradıla bilir.
ƏDƏBİYYAT
1. Emegen G., Gokhan K., Erdogmus F. ,
Gardashov R. “The determination of sunglintlocation
on the ocean surface by observing from the
geostationary satellites” Terrestrial, Atmospheric and
Oceanic Sciences (TAO), Vol. 17 No.1, March 2006,
pp. 253-261.
2. Gardashov R.G. and Eminov M.Sh. The
Determination of the Sun Glint Geographical Coordi-
nates by Observing from Meteosat 9 Satellite. Pro-
ceedings ,VII International Conference “Current Prob-
lems in Optics of Natural Waters”, 10-14 September,
2013, St.Petersburg, Russia, pp.154-158.
МОДЕЛИРОВАНИЕ КОЛИЧЕСТВА
СОЛНЕЧНОЙ ЭНЕРГИИ, ПАДАЮЩЕЙ НА
ПАНЕЛЬ СОЛНЕЧНОГО ЭЛЕКТРОМОБИЛЯ
ВДОЛЬ ДОРОГИ
Р.Г.Гардашов, Р.М.Мамедов
В работе предлагается модель для расчёта
количества солнечной радиации, падающей на
панель солнечного электромобиля. Входными па-
раметрами модели являются: 1) момент времени и
географические координаты (широта, долгота,
высота над уровнем моря) точки (электромобиля),
по которым определяется положение Солнца в
небе; 2) величины, определяющие наклона дороги
и затенения электромобиля; 3) оптические характе-
ристики атмосферы. Основным выходным парамет-
ром является количество солнечной энергии, пада-
ющего на панель для любого заданного момента
времени и точки нахождения электромобиля. Пакет
программ, реализующий эту модель, будет основ-
ной частью навигационной системы электромо-
биля, и выполнить оптимальное его управление.
MODELLING OF THE AMOUNT OF SOLAR
ENERGY FALLING ON THE PANEL OF SOLAR
CAR ALONG THE ROAD
R.G.Gardashov, R.M.Mammadov
Abstract. The model developed for calculation
of the amount of the solar energy falling on the panel
of solar car is presented. The input parameters of the
model are characteristics which: 1) define the Sun posi-
tion in sky (instant of time and geographical co-
ordinates: latitude, longitude and height from sea level
to the point at road): 2) determine the road slope; 3) de-
fine optical state of the atmosphere. Main output of
model is the amount of solar energy falling on the solar
car for any instant of time and position of car. The
program packet which realizes this model will be the
basic part of the navigation system of solar cars and
will provide their optimal managing.
Coğrafiya və təbii resurslar, №1, 2015
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu, Azərbaycan
Coğrafiya Cəmiyyəti
41
©
X.Ş.Rəhimov
AZƏRBAYCAN ƏRAZİSİNDƏ MÜASİR VƏ GÖZLƏNİLƏN TƏBİİ RÜTUBƏTLƏNMƏ ŞƏRAİTİ
X.Ş.Rəhimov
AMEA akad. H.Ə.Əliyev adına Coğrafiya İnstitutu
AZ 1143, Bakı ş., H.Cavid pr., 115
khayyamr@rambler.ru
Ölkə ərazisinin müxtəlif bölgələrində yerləşən 32 meteoroloji stansiya məlumatları əsasında
atmosfer yağıntılarının müasir orta aylıq, illik və mövsümi iqlim normaları hesablanmışdır (1992-
2006-cı illər). İllik və isti dövrün atmosfer yağıntılarının miqdarı və təbii rütubətlənmə zonalarının
ölkə ərazisində paylanma xəritələri tərtib edilmişdir. Müəyyən edilmişdir ki, baza dövrünə (1961-
1990-cı illər) nisbətən ölkə ərazisinin böyük hissəsində yağıntıların illik miqdarı 15 – 84 mm (3 –
19%) azalıbsa, Böyük Qafqazın cənub yamacının qərb hissəsində o, 73-135 mm (6 – 14%),
Abşeron yarımadası və ondan şimalda yerləşən sahilboyu ərazilərdə isə 7-18 mm (3-6%) artmışdır.
Rütubətlənmə zonalarının sərhədləri praktiki olaraq dəyişməyib. Təhlil edilən iqlim dəyişmələri
ssenarilərə əsasən gələcəkdə illik atmosfer yağıntıları miqdarının dəyişməsi müxtəlif istigamətli
olacaq və -1 - -5 %-dən +4 - +20 %-dək təşkil edəcək. Ölkə ərazisində ssenaridən asılı olaraq
mümkün buxarlanmanın miqdarı 15-35 % artacaq və bu da rütubət çatışmazlığının (iqlim-su-
varma norması) 70 – 540 mm artmasına gətirib çıxara bilər. Beləliklə, həyata keçən ssenaridən
asılı olmayaraq ölkə ərazisində təbii rütubətlənmə şəraiti pisləşəcək və bu da rütubətlənmə zonaları
sərhədlərinin dağlara doğru irəliləməsinə səbəb olacaqdır.
Müasir vəziyyət
Atmosfer yağıntıları. Atmosfer yağıntıla-
rının respublika ərazisinində tədqiqi ilə İ.V.Fiqu-
rovski [19,20], Ə.M.Şıxlinski [11,23], Ə.C.Əyyu-
bov [1,24,25], V.A.Nadirov [6] və başqaları məş-
ğul olmuşlar. Son dövrlərdə bu məsələ X.Ş.Rə-
himov [13,14], M.S. Həsənov [9], N.D.Uluxanlı
[21], Y.C.Hadıyev, V.A.Rəhimli [4], S.H.Xəli-
lov, S.H. Səfərov [8], S.H.Səfərov [16], U.R.Ta-
ğıyeva [18], Məmmədov Ə.S. [5] və digər mü-
təxəssislərin tədqiqatlarında öz əksini tapmışdır.
Məqalədə Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində
yerləşən 32 meteoroloji stansiyanın məlumatlarına
(1992-2006-cı illər) əsasən müasir iqlim norma-
ları hesablanmış və onların əsasında ölkə ərazi-
sində atmosfer yağıntılarının paylanma qanuna-
uyğunluqları təhlil edilmişdir.
Ölkə ərazisində atmosfer yağıntılarının orta
illik kəmiyyətləri Abşeron yarımadasının cənu-
bunda və ona yaxın adalarda 200 mm, Lənkəran
rayonunda, eləcə də Böyük Qafqazın cənub
yamacının yüksək dağlığında 1200-1300 mm və
daha böyük qiymətlər arasında dəyişir. Ölkənin
çox böyük hissəsində illik yağıntılar daha çox ilin
isti dövründə (aprel–oktyabr ayları) düşür. Yalnız
sahilboyu zonada ilin isti dövründə illik yağın-
tıların 50%-ə qədəri müşahidə edilir. Sahilboyu
zonanın şimal və cənub hissələrində onun payı
illik normada Abşeron yarımadası və Kür-Araz
ovalığının sahilboyu hissələrinə nisbətən bir qədər
artıqdır. Digər ərazilərdə isti dövrdə düşən
yağıntılar illik normanın 60-65%-ni təşkil edir.
Dağlıq ərazilərdə, regiondan asılı olaraq, isti
dövrdə düşən yağıntılar illik normanın 60-75%-ni,
bəzən isə 78%-ni təşkil edir. Bu zaman yüksəklik
artdıqca onun payı da nəzərə çarpacaq dərəcədə
yüksəlir. Yay aylarında (iyul-avqust), yəni bit-
kilərin suya tələbatı daha da yüksələndə müxtəlif
regionlar arasında düşən yağıntının miqdarında
fərq xeyli artır. Məsələn, əgər Abşeron yarımada-
sında və Kür-Araz ovalığının sahilboyu hissəsin-
də yay aylarında 10-25 mm və ya illik normanın
10%-ə qədəri düşürsə, Lənkəran vilayətində də
yağıntının payı illik normanın 8-11%-ni təşkil etsə
də, miqdarı 100-150 mm-ə çatır. Dənizsahili
zonadan qərbə doğru getdikcə və dağlara doğru
hündürlük artdıqca illik normada yay yağın-
tılarının payı çoxalır. Belə ki, Kür-Araz ovalığının
qalan hissələrində illik normanın 20%-ə qədəri
yay aylarında düşür. Qeyd edildiyi kimi, dağlara
doğru irəlilədikcə illik normada yay yağıntılarının
miqdarı artır və daha çox quraqlığı ilə seçilən
Böyük Qafqazın cənub-şərq yamacında yayda
illik yağıntıların 15%-i düşür (Mərəzə st-sı). Belə
hal Talış dağlarında da müşahidə edilir; burada
800-1000 m yüksəkliklərdə illik yağıntı nor-
masının 15%-ə qədəri yay aylarına təsadüf edir.
Atmosfer
yağıntılarının
paylanmasına
ərazilərin fiziki-coğrafi şəraiti də böyük təsir gös-
tərir. Belə ki, Böyük Qafqazın cənub yamacının
qərb hissəsində yay aylarında düşən yağıntılar
illik normanın 30-32%-ni, mərkəzi hissəsində 25-
28%-ni, şərq hissəsində isə 18-20%-ni təşkil edir.
İlin isti dövründə yağıntıların paylanmasında eyni
tendensiya izlənilir və müvafiq olaraq 73-77%,
68-70% və 65-67% təşkil edir. Kiçik Qafqazın
şimal-şərq yamacının qərb və şərq hissələri ara-