324
Xidməti qırmaların əsas vəzifəsi bunlardır:
• ağaclığın cins tərkibini yaxşılaşdırmaq;
• ağaclığın məhsuldarlığını, keyfıyyətıni və davamlılığını artırmaq;
• meşələrin qoruyucu və digər xeyirli xüsusiyyətini
saxlamaq və yüksəltmək;
• oduncağın istifadəsinin vahid sahədən ölçüsünü artırmaq və oduncağın texniki
yetişkənliyini qısaltmaq.
Yaşından və xidmətin məqsədindən asılı olaraq ağaclar aşağıdakı əsas qırma növünə
ayrılır, tərkibə görə işıqlandırma aparılır, ağaclığın sıxlığı nizamlanır, ağacların (xüsusən baş
cinslərin) boy inkişafı yaxşılaşdırılır.
Təmizləmə - Baş cinslərin sahədə yerləşməsini nizamlamaq, onların boy artımına kömək
etmək, eyni zamanda ağaclığın formalaşdırmasını davam etdirir.
Seyrəltmə - Bu növ qırmada ağacların gövdəsinin və çətirlərinin fonnalaşmasını davam
etdirmək; keçid qınnaları keyfıyyətli ağac nüsxələrinin boy artımının inkişafına köməklik
məqsədilə aparılır.
Xidməti qırmaların müxtəlif cinslər üzrə yaşları:
Cədvəl 1
Xidməti
qırmaların
növü
Ağaclığın yaşı
iynəyar- paqlı
Palıd, fısdıq, vələs,
qoz, görüş to- xumun-
dan əmələ gələn
qalan yarpaqlı cinslər
və pöhrəli ağaclar
İşıqlandırma
10-a qədər
10-q qədər
10-q qədər 5-ə qədər -
Təmizləmə
11-20
11-20
11-20
11-20
5 -ə qədər
Seyrəltmə
21-40
21-40
21-30
21-30
6-10
Keçid
41 və çox
41 və çox
31 və çox
31 və çox 11-15
Bütün xidməti qırmalar aparıldıqda mütləq qurumuş, güclü zədələnmiş və boy gedişi
zəifləmiş ağac nüsxələri kəsilib götürülür.
Əgər xidməti qırmalar nəzərdə tutulmayıbsa, lakin ağaclığın sanitar vəziyyəti bunu
tələb edirsə belə sahələrdə seçmə sanitar qırmalar aparılır. Hər bir xidməti qırma apardıqda
müxtəlıf yaşlı və mürəkkəb ağaclıqda eyni vaxtda icra edilir (kompleks bitmiş və bir neçə
növ xidməti qırmanın vəzifəsi yerinə yetirilir). Xidməti qırmalar aparılarkən əsas etibarilə
təsərrüfat birliyinə klassifıkasiya tətbiq edilir və bütün ağaclar 3 kateqoriyaya bölünürlər:
I - yaxşı nüsxələr,
II - köməkçi nüsxələr (yararlı),
III - arzu olunmayan nüsxələr (kosilib götürüləcək)
Yaxşı nüsxə ağaclar sağlam olmalı, gövdəsi düz, kifayət qədər qol-budağı təmizlənmiş,
çətiri yaxşı formalaşmış, əsasən, toxumadan mənşəli olmalıdır. Yaxşı keyfıyyətli ağaclardan
xidməti qırmalar caxu məqsədli ağaclar və yaxud gələcəyin ağacları ayırırlar.
Köməkçi nüsxə ağaclara o ağaclar aid olunur ki, onlar yaxşı nüsxələrin qol-budaqdan
təmizlənməsinə
kömək edir, torpaqqoruyu- cu, su mühafızəedici funksiyanı yerinə yetirir.
Qırılacaq ağaclara aid olunur:
- qurumuş küləklə yıxılan, ölməkdə olan,
göbələk xəstə liyinə tutulmuş, həşəratlarla
zədələnmiş nüsxələri.
- arzuolunmayan ağac qarışığı, əgər onlar yaxşı nüsxələrə mane olurlarsa;
- gövdəsi iki, üç olan, pöhrədən əmələ gələn ağac nüsxələri.
326
AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASININ MEŞƏ
FONDUNUN İSTİFADƏ ÜZRƏ BÖLÜNMƏSİ (1 yanvar
1988-ci ilə)
Cədvəl 2
Meşə fondunu
saxlayanlar
Ümumi
sahə, min
hektar
Meşə ilə
örtülü sahə,
min. ha
Meşə nin odun
caq ehtiyab
milyon m3
Sahələ rinə
görə %-lə
Ehtiya
tına görə
%-lə
Dövlət əhəmiyyətli
meşələr
1159,2
935,5
124,54
94,9
97,8
Azərbaycan Respublikası
Ekologiya
və Təbii
Sərvətlər Nazirliyi
1085,2
863,9
121,31
89,4
95,1
Sovxoz və kolxoz
131,5
12.6
61,3
10,6
4,9
Cəmi :
1213,7
989,5
127,44
100
100
Meşələrin ümumi sahəsinin 95%-i Böyük və Kiçik Qafqazda və Talış dağ bölgələrində
yerləşir.
Burada meşəlilik az-çox yüksəkdir (18-59% təşkil edir). Lakin Kür-Araz ovalığında və ona
yaxın ərazi bölgələrində (Neftçala, Salyan rayonlarında) demək olar ki, heç yoxdur, ona görə də
bu ərazilərin ekoloji vəziyyəti çox gərgindir. Belə vəziyyət bir daha təsdiq edir ki, Azərbaycan
özünün yaşıl sərvətini böyük sahələrdə artıq itirmişdir və bu vəziyyət davam etməkdədir.
Meşə fondunun 1988-ci ilə olan hesabatında verilən məlumata
görə respublika ərazisinin
meşəliliyi 11,4 % olmuşdur.
Ona görə də burada düzən və dağətəyi sahələrdə ekoloji əmin- amanlıqdan söhbət aparmaq
əbəsdir. Meşəliliyi nisbətən çox olan rayonlarda isə onların sosial-iqtisadi əhəmiyyəti hələlik
az-çox qalmaqdadır. Meşələrin oduncağı universal xammal olsa da onların çox hissəsi yanacaq
vasitəsi kimi istifadə olunur.
XX əsrin əvvəllərinden meşələrin etraf mühiti sabitləşdirici, o cümlədən hidroloji və
tarlaqoruyucu əhəmiyyəti hamı tərefindən qəbul edilmişdir.
Son onılliklərdə meşələrin sanitar-gigiyenik, sağlamlıqgətirici və rekreasiya roluna daha
çox əhəmiyyət verilir. Ona görə də
xalq təsərrüfatı baxımından respublikanın meşələri I qrupa aid edilmişdir və ciddi
qorunurdu (cədvəl 2).
Bu kateqoriyaya qoruq, milli park və təbii parkların meşələri və eyni zamanda, elmi və
tarixi əhəmiyyəti olan meşələr, meşə-parklar, meşə-meyvə ağaclıqları, sabalp çemənliklərinə
yaxın olan və digər kateqoriyaya aid olan, yüksək səviyyədə qorunmalı olan meşələr daxildir.
Birinci qrup meşələrin artmaqda rolunu (təbiət qoruyucu və rekreasiya amili kimi) mövcud
və eyni şəhərlərin, sənaye mərkəzlərinin tikildiyini, respublika əhalisinin yüksək templə
artdığmı nəzərə alaraq, gələcəkdə birinci qrup meşələrin sahələrinin artacağı gözlənilir.
Qeyd olunduğu kimi, Azərbaycan azmeşəli ölkədir. Ayrı-ayrı rayonların ərazisinin
meşəliliyi müxtelifdir. Bu müxtəliflik ərazinin təbii şəraiti və insanların uzunmüddətli
təsərrüfat fəaliyyəti ilə sıx surətdə bağlıdır.
Respublikada hər adambaşına orta hesabla çox az - 0,14 ha meşə sahəsi və 17,5 m3 oduncaq
düşür. Dünya miqyasında bu göstəricilər müvafıq olaraq 3,14 ha və 3,7 m3, Ukraynada -4,8
ha ve 15 m3, Gürcüstanda 0,52 ha və 69 m3, Moldovada 0,7 ha və 5,5 m3-ə berabərdir.
Azərbaycan Respublikasının meşə fondunun ümumi sahəsinin 1 yanvar 1988-ci ilə ölçüsü
1213,7 min hektardır.